Dijital çağda göçmenlere yönelik çoğulculuk karşıtı yansımalar Black Mirror: Men Againts Fire

Yıl 2023, Sayı: Ö13, 817 - 831, 23.10.2023

Saygın Koray Doğaner

https://doi.org/10.29000/rumelide.1379228

Öz

Netflix gibi güncel bir medya organı vasıtasıyla günümüzde canlılığını sürdüren çoğulculuk karşıtı anlayışın Black Mirror serisinin Men Against Fire (2016) bölümü üzerinden hala güncelliğini koruyan bir anlatım dilini aktarmanın yeni bir biçimini bizlere sunmakla beraber gündelik hayatımızdaki ayrımcı pratiklerin yansımalarını göstermektedir. Bölümdeki böcek imgesi üzerinden ayrımcılık pratikleri ele alınmakta ve böcek olarak nitelendirilen göçmenlerin zeka seviyelerinin beklenen düzeyden düşük olması, genetik açıdan hastalık risklerinin yüksekliği, kontrolsüz üreme, cinsel yolla bulaşıcı hastalıklara açık olma gibi “güçsüz ve zayıf” yanların ortadan kaldırılması bahanesi ile açığa çıkar. Bu durum küreselleşen dünyanda en önemli enformasyon kaynağı haline gelen medyanın gelişen teknolojik araçlardan olan sanal gerçeklik, artırılmış gerçeklik ve karma gerçeklik teknoloji hizmetlerinin farklı bölgelerde yaşayan insanların tamamına çoğulculuk anlayışıyla hizmet vermesinin önemini açığa çıkarır. İlerleyen teknolojik yeniliklerle medyada tekelleşmenin ve sadece belirli çıkarlar doğrultusunda oluşturulmuş bir ideolojiye hizmet etmenin çeşitli manipülasyonlara ne derece açık olduğu bölüm üzerinden aktarılmaya çalışılmıştır. Baudrillard’a göre simülasyonlarla sarılmış evren, bütün nosyonlar belirli işlemlerden geçerek simülakra dönüşerek hayatın içinde var olan kültürel bir öge izlenimi verilir. Kitle iletişim araçları ile eski kültürel örüntüler devam ediyor izlenimi yaratılarak gerçekliğin varlığı yapay olarak gizli tutulmaktadır. Bu çalışmanın amacı Baudrillard’ın Simulasyon kuramı kapsamında ve çoğulculuk karşıtı pratikler bağlamında Black Mirror: Men Against Fire bölümünü tartışmaktır.

Anahtar Kelimeler

Çoğulculuk, Yabancı Düşmanlığı, Göç, Dijital Medya, Teknoloji

Kaynakça

• Azuma, R. (1997). A survey of augmented reality. Presence-Teleoperators and Virtual Environments, 6(4), 355- 385. Erişim adresi: https://www.cs.unc.edu/~azuma/ARpresence.pdf
• Baudrillard, J. (2015). İlahi Sol. (Çev. O. Adanır). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Baudrillard, J. (2016a). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm. (Çev. O. Adanır). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi
• Baudrillard, J. (2016b) Simülakrlar ve Simülasyon. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğubatı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2017a). Tüketim Toplumu. (Çev. N. Tutal, F. Keskin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2017b). Sessiz Yığınların Gölgesinde Toplumsalın Sonu. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğubatı Yayınları.
• Baudrillard, J, (2019). Kusursuz Cinayet. (Çev. N. Sevil). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Baudrillard, J. (2020). Nesneler Sistemi. (Çev. O. Adanır, A. Favaro). Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Binark, M. ve Bayraktutan, G. (2013). Ayın karanlık yüzü: Yeni medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Boeldt, D., McMahon, E., McFaul, M. ve Greenleaf, W. (2019). Using Virtual Reality Exposure Therapy to Enhance Treatment of Anxiety Disorders: Identifying Areas of Clinical Adoption and Potential Obstacles. Frontiers in psychiatry, 10, 773. https://doi.org/10.3389/fpsyt.2019.00773
• Bronack, S.C. (2011). The role of immersive media in online education. The Journal of Continuing Higher Education, 59(2), 113–117. Erişim adresi: https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/07377363.2011.583186?needAccess=true
• Craig, A. B., Sherman, R. W. (2003). Understanding virtual reality, California, USA: Elsevier Science.
• Çavaş, B., Çavaş, P. H., Can, B. T. (2004). Eğitimde sanal gerçeklik. The Turkish Online Journal of Educational Technology Dergisi, 3(4), 100-116. Erişim adresi: http://www.tojet.net/articles/v3i4/3415.pdf
• Feiner, S. K. (2002). Augmented reality: A new way of seeing. Scientific American, 286(4), 48-55. Erişim adresi: https://www.semanticscholar.org/paper/Augmented-reality%3A-a-new-way-of-seeing.-Feiner/9eeeec18831498e149b1240a04f7b9bcf6cda264
• Emmelkamp, P. M. (2005). Technological innovations in clinical assessment and psychotherapy. Psychotherapy and psychosomatics, 74(6), 336-343.
• Erbaş, Ç., ve Demirer, V. (2014). Eğitimde artırılmış gerçeklik uygulamaları: Google glass örneği, Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(2), 8-16. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/231319
• Gelernter, D. (1992), Mirror Worlds: The Day Software Puts the Universe In a Shoebox ... How It Will Happen and What It Will Mean?, Oxford University Press, New York.
• Gonzato, J. C., Arcila, T., & Crespin, B. (2008). Virtual objects on real oceans. In GRAPHICON'2008 (pp. 49-54). Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/29603925_Virtual_Objects_on_Real_Oceans
• Kipper, G. ve Rampolla, J., (2013). Augmented reality: An emerging technologies guide to AR. Waltham: Syngress.
• Krevelen, D. W. F. V., Poelman, R. (2010). A Survey of Augmented Reality Technologies, Applications and Limitations. The International Journal of Virtual Reality, 9(2), 1–20. Erişim adresi: https://ijvr.eu/article/view/2767
• Lasswell, H. (1948). The Structure and Functions of Communication. W.Schramm (ed.). Mass Communication içinde.Urbana: University of Illinois Pres, 117-130.
• Marshall, S. L. A. (1947). Men against fire; the problem of battle command in future war. Oxford, England: The Infantry Journal Press.
• McQuail, D. (1983). Mass communication theory. Ca: Sage.
• Milgram, P., Kishino, F. (1994). A taxonomy of mixed reality visual displays. IEICE Transactions on Information Systems, 77(12), 1321-1329. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/231514051_A_Taxonomy_of_Mixed_Reality_Visual_Displays
• Özarslan, Y. (2011). Öğrenen içerik etkileşiminin genişletilmiş gerçeklik ile Zenginleştirilmesi. 5. International Computer & Instructional Technologies Symposium (ICITS 2011), Fırat Üniversitesi, Elazığ, 726-730, 22-24. Erişim adresi: https://www.academia.edu/1060141/OGRENEN_ICERIK_ETKILESIMININ_GENISLETILMIS_GERCEKLIK_ILE_ZENGINLESTIRILMESI
• Piemental, K. ve Teixeira, K. (1995). Virtual reality: Through the new looking glass. New York: Intel/McGraw-Hill Press.
• Schramm, W. (1973). Men, messages and media. NY: Harper and Row.
• Riva G. (2005). Virtual reality in psychotherapy: review. Cyberpsychology & behavior : the impact of the Internet, multimedia and virtual reality on behavior and society, 8(3), 220–240. https://doi.org/10.1089/cpb.2005.8.220
• Smelser, N. J., Baltes, P. B. (2001). International encyclopedia of the social and behavioral sciences. Amsterdam: Elsevier.
• Ünal, F. C. (2013). Artırılmış gerçeklik teknolojisinin kullanımıyla mimarlık rehberi; eindhoven kenti üzerinden değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Vorster, J. M. (2002). Racism, xenophobia and human rights. The Ecumenical Review, 54(3), 296–312. Erişim adresi: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1758-6623.2002.tb00155.x