EVALUATION OF THE SHEAR BOND STRENGTH OF METAL BRACKETS TO THE COMPOSITE SURFACE WITH DIFFERENT ROUGHENING METHODS

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 1, 102 - 107, 28.02.2023

Muhammet Furkan Vatan

https://doi.org/10.26650/JARHS2023-1151235

Öz

Objective: For orthodontists, one of the most challenging problems for orthodontic treatment applications is composite fillings, especially on the buccal surfaces of anterior teeth. While it has been shown that the correct roughening of the composite surface affects the bond strength of the brackets, there are few studies in the related literature. The aim of this study is to evaluate the bond strength of the bonded brackets after the composite surfaces have been prepared with various roughening methods and to examine the composite surfaces with the Adhesive Remnant Index (ARI). Materials and method: 36 samples created from nanofil composite with dimensions of 5x5x2 mm were randomly divided into 3 groups. After that the surfaces were roughened with 37% orthophosphoric acid, sandblasted with Al2O3 and roughened with an Er:YAG laser. Then, the upper central brackets were adhered to the surfaces. With the Universal test device, the brackets were separated from the surface and the resulting bond strength was recorded in megapascals (MPa). For ARI scoring, the surfaces were examined under x20 magnification with an optical microscope. Results: As a result of the evaluation of the test results, a bond strength of 4.724±0.891 MPa for orthophosphoric acid, 9.077±1.480 MPa for sandblasting, and 9.319±1.628 MPa for the laser were recorded. The difference between the bond strengths of the Er:YAG laser and sandblasted groups was not statistically significant (p>0.05). In the orthophosphoric acid group, the bond strength was found to be statistically lower than both the Er:YAG laser and sandblasting (p<0.05) According to ARI scoring, an ARI score of 3 was found, in which a high percentage of adhesive residue remained on the composite surface in all three groups. Conclusion: The bond strength resulting from the orthophosphoric acid used while bonding metal brackets to composite surfaces is clinically insufficient. If clinically appropriate conditions can be formed, sandblasting has been observed as an effective and practical roughening method.

Anahtar Kelimeler

Nanofill composite, metal braces, sandblasting, bond strength, surface roughening, laser

KOMPOZİT YÜZEYE FARKLI PÜRÜZLENDİRME YÖNTEMLERİ İLE YAPIŞTIRILAN METAL BRAKETLERİN MAKASLAMA BAĞLANMA DAYANIMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Amaç: Ortodontik tedavi uygulamaları sırasında hekimleri en çok zorlayan sorunlardan biri özellikle ön bölge dişlerinin bukkal yüzeylerinde bulunan kompozit dolgulardır. Kompozit yüzeyin doğru bir şekilde pürüzlendirilmesi braketlerin bağlanma dayanımlarını etkilediği düşünülmekte fakat bununla ilgili literatürde az çalışmaya rastlanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı kompozit yüzeylerin çeşitli pürüzlendirme yöntemleri ile hazırlanması sonrası yapıştırılan braketlerin bağlanma dayanımlarını ölçmek ve kopma bölgelerinin artık adeziv indeksi (Adhesive Remnant Index: ARI) ile incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Nanofil kompozitten 5x5x2 mm boyutlarında oluşturulmuş 36 adet örnek rastgele olarak 3 gruba ayrılmış, yüzeyler %37’lik ortofosforik asit, Al2O3 ile kumlama ve Er:YAG lazer ile pürüzlendirilmiş ve yüzeylere üst santral kesici braketleri yapıştırılmıştır. Universal test cihazi ile birlikte braketler yüzeyden ayrılmış ve ortaya çıkan bağlanma kuvveti megapascal (MPa) cinsinden kaydedilmiştir. Sıyırma sonrası yüzeyler optik mikroskop altında x20 büyütme ile incelenmiştir. Bulgular: Test sonuçlarının değerlendirilmesi sonucunda ortofosforik asit için 4.724±0.891 MPa, kumlama için 9.077±1.480 MPa ve lazer için 9.319±1.628 MPa’lık bir bağlanma kuvveti oluşmuştur. Er:YAG lazer ve kumlama yapılan gruplardaki bağlanma kuvvetleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Ortofosforik asit grubunda bağlanma kuvveti hem Er:YAG lazere göre hem de kumlamaya göre istatistiksel olarak düşük bulunmuştur(p<0.05) ARI skorlamasına göre ise 3 grupta da yüksek oranda yapıştırıcı artığının kompozit yüzeyde kaldığı ARI skor 3’e rastlanmıştır. Sonuç: Kompozit yüzeylere metal braket yapıştırılırken kullanılan ortofosforik asit sonucu oluşan bağlanma kuvveti klinik olarak yetersizdir. Klinik olarak uygun koşullar oluşturulabilirse etkili ve pratik pürüzlendirme yöntemi olarak kumlama gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Nanofil kompozit, metal braketler, kumlama, bağlanma dayanımı, yüzey pürüzlendirme, lazer

Kaynakça

• 1. Gottlieb EL, Nelson AH, Vogels DS. JCO Orthodontic Practice Study. Part 1: Trends. J Clin Orthod 1997;31(10):675-84. google scholar
• 2. Koser C, Nalcaci A. Çürük prevalansındaki yaklaşımlar ve karyogram konsepti. Cumhur Dent J 2011;14(3):230-45. google scholar
• 3. Doğan BG, Gökalp S. Türkiye’de diş çürüğü durumu ve tedavi gereksinimi 2004. Hacettepe Diş Hekim Fakültesi Derg 2008;32(2):45-7. google scholar
• 4. Karan S, Toroğlu S. Ortodontide Seramik ve Kompozit Yüzeylere Bağlanma: Farklı Materyal ve Yüzey Değişikliği Uygulamalarının Metal Ve Porselen Braketlerin Basma Dayanıklılığı Üzerindeki Etkileri, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ortodonti Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 2007;4-5. google scholar
• 5. Dursun MN. Kompozit Tamirinde Farklı Yüzey Hazırlama Yöntemlerinin ve Yaşlandırma Sürelerinin Bağlanma Dayanıklılığına Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Uzmanlık Tezi, 2019;1-3 google scholar
• 6. Hatırlı H, Yaşa B, Gök A, Dallı M. Farklı İçeriğe sahip estetik restoratif materyallerin polimerizasyon sonrası renk değişimlerinin değerlendirilmesi. EÜ Dişhek Fak Derg 2015;36(2):79-85. google scholar
• 7. Sahin D, Kapdan A, Murat U, Hurmuzlu F. Farklı yapıdaki kompozit rezin materyallerinin su emilimi ve suda çözünürlük değerlerinin karşılaştırılması. Cumhur Dent J 2009;12(1):22-8. google scholar
• 8. Göztaş Z, Tosun G, Yıldız E, Kahraman K. Nanodoldurucu içeren beş farklı kompozitin yüzey sertliği ve pürüzlülüğü açısından değerlendirilmesi. Selcuk Dent J 2014;1(2):43-8. google scholar
• 9. Cavalcanti AN, De Lima AF, Peris AR, Mitsui FHO, Marchi GM. Effect of surface treatments and bonding agents on the bond strength of repaired composites. J Esthet Restor Dent 2007;19(2):90-8. google scholar
• 10. Oonsombat C, Bishara SE, Ajlouni R. The effect of blood contamination on the shear bond strength of orthodontic brackets with the use of a new self-etch primer. Am J Orthod Dentofac Orthop 2003;123(5):547-50. google scholar
• 11. Toledano M, Osorio R, De Leonardi G, Rosales-Leal JI, Ceballos L, Cabrerizo-Vilchez MA. Influence of self-etching primer on the resin adhesion to enamel and dentin. Am J Dent 2001;14(4):205-10. google scholar
• 12. Wang WN, Tarng TH. Evaluation of the sealant in orthodontic bonding. Am J Orthod Dentofac Orthop 1991;100(3):209-11. google scholar
• 13. Ârtun J, Bergland S. Clinical trials with crystal growth conditioning as an alternative to acid-etch enamel pretreatment. Am J Orthod 1984;85(4):333-40. google scholar
• 14. Hannig M, Reinhardt KJ, Bott B. Self-etching primer vs phosphoric acid: an alternative concept for composite-to-enamel bonding. Oper Dent 1999;24:172-80. google scholar
• 15. Papacchini F, Dall Oca S, Chieffi N, Goracci C, Sadek FT, Suh BI, vd. Composite-to-composite microtensile bond strength in the repair of a microfilled hybrid resin: effect of surface treatment and oxygen inhibition. J Adhes Dent 2007;9(1):25. google scholar
• 16. Dall’Oca S, Papacchini F, Radovic I, Polimeni A, Ferrari M. Repair potential of a laboratory-processed nano-hybrid resin composite. J Oral Sci 2008;50(4):403-12. google scholar
• 17. Moradi M, Hormozi E, Shamohammadi M, Rakhshan V. Effects of debonding of orthodontic brackets on topography and surface roughness of composite restorations. Int Orthod 2018;16(4):623-37. google scholar
• 18. Wendler M, Belli R, Panzer R, Skibbe D, Petschelt A, Lohbauer U. Repair bond strength of aged resin composite after different surface and bonding treatments. Materials (Basel) 2016;9(7):547. google scholar
• 19. Bayram M, Yeşilyurt C, Kuşgöz A, Ülker M, Nur M. Shear bond strength of orthodontic brackets to aged resin composite surfaces: effect of surface conditioning. Eur J Orthod 2011;33(2):174-9. google scholar
• 20. Valizadeh S, Alimohammadi G, Nik TH, Etemadi A, Tanbakuchi B. In vitro evaluation of shear bond strength of orthodontic metal brackets to aged composite using a self-adhesive composite: Effect of surface conditioning and different bonding agents. Int Orthod 2020;18(3):528-37. google scholar
• 21. Brosh T, Pilo R, Bichacho N, Blutstein R. Effect of combinations of surface treatments and bonding agents on the bond strength of repaired composites. J Prosthet Dent 1997;77(2):122-6. google scholar
• 22. Çağlaroğlu M, Çatalbaş B, Gelgör E. Farklı Yöntemlerle Pürüzlendirilmiş Mine Yüzeylerinin Fotoğrafik Görüntülerinin Karşılaştırılması. Atatürk Üniversitesi Diş Hekim Fakültesi Derg 2012;2012(2):154-9. google scholar
• 23. Rossato DM, Bandeca MC, Saade EG, Lizarelli RFZ, Bagnato VS, Saad JRC. Influence of Er: YAG laser on surface treatment of aged composite resin to repair restoration. Laser Phys 2009;19(11):2144-9. google scholar
• 24. Burnett Jr LH, Shinkai RSA, Eduardo CDP. Tensile bond strength of a one-bottle adhesive system to indirect composites treated with Er: YAG laser, air abrasion, or fluoridric acid. Photomed Laser Ther 2004;22(4):351-6. google scholar