Socıal Neuroscıence And The Attachment Process As An Undenıable Fact

Yıl 2025, Sayı: 4, 17 - 29, 30.06.2025

Sümeyye Giray

Öz

The purpose of this research is to examine social neuroscience and the process of attachment as an undeniable fact. The brain has a very complex structure. Research shows that it still has unsolved and incomprehensible features and that it keeps them to itself like a secret. The being called human is a social animal and the brain of this social animal can only be explained with social neuroscience. studies have led us to understand that structures such as the hippocampus, mirror neurons, and limbic system of the brain are greatly affected by the social environment and to reveal this through research. In this research, we have tried to examine neuroscience from different perspectives and reveal the foundations of the birth of social neuroscience, the essentials in its content, and also the attachment factor that has a great impact on the development and growth of the being called human, who is difficult to make sense of most things, and the environmental and social dimension of attachment and the effect of social neuroscience on our brain. The depth and comprehensiveness of the research topic has been tried to be revealed by literature review technique. The fact that the states and movements that make a person a social being, and the emotional-sensory states that he realizes through attachment, stands out as an important result of the study with social neuroscience.

Anahtar Kelimeler

Neuroscience , social neuroscience , social brain , attachment.

SOSYAL NÖROBİLİM VE YADSINMAZ BİR GERÇEĞİ OLARAK BAĞLANMA SÜRECİ

Öz

Bu araştırmanın amacı sosyal nörobilim ve yadsınmaz bir gerçeği olarak bağlanma sürecini incelemektir. Beyin oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Beyinin karmaşık bir yapıya sahip olması sosyal değişkenlerin de beyne olan etkisiyle daha yükselmektedir. Nitekim insan beyni dış etmen olarak sosyal etmenlere göre de farklılaşmaktadır. Sosyal nörobilimin ortaya çıktığı tarihsel temeller 1988 yıllarına dayanmaktadır. Aslında literatüre bakıldığında felsefe tarihinde daha sonradan anlaşılacak ve beyin araştırmalarına destek olacak birtakım çalışmalar da vardır. Bu çalışmalar beynin hipokampüs, ayna nöronlar, limbik sistem gibi yapılarının sosyal çevreden oldukça etkilendiğini anlamaya ve bunu araştırma yoluyla açmaya itmiştir. Bu araştırmada da nörobilimi farklı perspektiflerden ele alıp sosyal sinir bilimin doğuşundaki temelleri içeriğindeki esasları ayrıca insan denilen ve çoğu şeyi anlamlandırması güç olan varlığın gelişip büyümesinde son derece etkiye sahip olan bağlanma faktörünü ve bağlanmanın çevresel, toplumsal boyutuyla sosyal nörobilim tarafından beynimiz üzerindeki etkisi ortaya koymaya çalışılmıştır. Araştırma konusunun derinliği ve kapsamlılığı bakımından literatür taraması tekniğiyle ortaya konmaya çalışılmıştır. İnsanı sosyal bir varlık yapan hal ve hareketlerini, duygu-duyu durumlarını bağlanma ile gerçekleştirmesinin sosyal nörobilim ile ortaya konması çalışmada varılan önemli bir sonuç olarak öne çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Nörobilim , sosyal nörobilim , sosyal beyin , bağlanma.

Kaynakça

• Ak, A. H. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Psikolojik Dayanıklılığının Kişilik Özellikleri İncelenmesi. Farklı Bağlanma Türleri İle İlişkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep: T.C. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Klinik Psikoloji Yüksek Lisans Programı.
• Akıllıoğlu, K. (2009). Zengin Çevrenin Beyin Fonksiyonlarındaki Yeri. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 13-36.
• Aksoy, U. M. (2019). Nörogelişimsel Bozukluklar: Bir Ağacın Farklı Dalları. İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Tıp Dergisi, 1-4.
• Baymur, F. B. (2015). Genel Psikoloji. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
• Bowlby J. (1973). Attachment and Loss, Vol. II. Separation, Anxiety and Anger. New York, Basic Books. Bruce D. Perry, M. S. (2019). Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
• Cacioppo, J. T., Berntson, G. G., & Decety, J. (2010). Socıal Neuroscıence And Its Relatıonshıp To Socıal Psychology. Social cognition, 28(6), 675–685.
• Catherine, M. (2013). Self and Emotional Life, New York: Columbia University Press.
• Cavanna, C. A. and Nani, A. (2014). Consciousness Theories in Neuroscience and Philosophy of Mind. Springer Heidelberg New York.
• Cozolino, L. (2014). İnsan İlişkilerinin Nörobilimi. İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları.
• Eldoğan, D., Cengiz, E., Erkan, E., Kaya, D., vd. (2018). Kişilerarası nörobiyoloji perspektifinden bağlanma, kaygı ve korku. Journal of Clinical Psychology Research, 2(2), 99-106.
• Fichter, J. H. (2015). Sosyoloji Nedir. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gazioğlu, E. (2015). Bağlanma Stilleri Algılanan Sosyal Destek Benlik Saygısı ve Kişilik Özellikleri Bakımından Ergenlerin Stresle Başa Çıkma Tarzları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: T.C. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Ana Bilim Dalı Uygulamalı Psikoloji Programı.
• Görünmez, M. (2006). Bağlanma Stilleri ve Duygusal Zekâ Yetenekleri. Yüksek Lisans Tezi. Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Günay Ay M., & Kılıç, B. G. (2019). Nörogelişimsel bozukluklar ve empati. otd.11(4):585-9.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2016). Dünden Bugüne İnsan ve İnsanlar Sosyal Psikolojiye Giriş. İstanbul: Evrim Yayınevi.
• Keskin, G., & Çam, O. (2007). Bağlanma Süreci: Ruh Sağlığı Açısından Literatürün Gözden Geçirilmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 23(2), 145-158.
• Köseoğlu, A. (2017). Gelişim Psikolojisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• López-Muñoz, F., Marín, F., & Alamo, C. (2010). El devenir historico de la glandula pineal: II. De sede del alma a organo neuroendocrino [The historical background of the pineal gland: II. From the seat of the soul to a neuroendocrine organ]. Revista de neurologia, 50(2), 117–125.
• Özkarar, G. (2007). Nöropsikanaliz; Zihin ve Beden İkilemine Bir Barış Çağrısı. Türk Psikoloji Bülteni, 40, 56-66.
• Paul, G. (2014). Artificial Intelligence and Consciousness. Department of Computer Science State University of New York at Albany 1400 Washington Avenue, Albany, NY 12222.
• Sayar, K. (2006). Bağlanma Kuramı ve Psikopatoloji. Düşünen Adam, 24-39.
• Schunk, D. (2012). Learning theories: An educational perspective, London: Pearson Press.
• Searle, J. (2015). Felsefe ve Nörobiyolojide Bir Problem Olarak Benlik. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar. 8(2), 87-102.
• Sears, D. O., Freedman, J. L., Peplau, L. A., Koç, N., vd. (2019). Sosyal Biliş (Socıal Cognıtıon). Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 24(1), 107-131.
• Tanrıdağ, O. (2014). Beyin- Davranış İlişkileri Üzerine Konferanslar ve Dersler. İstanbul: T.C. Üsküdar Üniversitesi Yayınları.
• Tanrıdağ, O. (2015). Sosyal Nörobilim. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
• Tekeli, İ. (2016). Nörobilim ve Yapay Zekâ Çalışmalarında Yaşanan Gelişmeler Sosyal Bilimlerin ve Planlamanın Önünü Nasıl Açıyor? Bilim ve Toplum Çalışmaları Konferansları. Ankara: Akademia.edu.
• Uzbay, İ. T. (2015). Beyni Anlamak Sadece Nörobilim ile Mümkün Mü? Beyin Yüzyılında Nörolojik Bilimlerden Sosyal Bilimlere Yeni Açılımlar, Yeni Yaklaşımlar. Üsküdar üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
• Yazıcıoğlu, G. (2011). Yüksek Lisans Tezi. G. Yazıcıoğlu içinde, Üniversite Öğrencilerinin Bağlanma Stilleri ve Stresle Başa Çıkma Stratejileri Arasındaki İlişki: Odtü Örneği (s. 1-119). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Anabilim Dalı Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Programı.