Tip 2 diyabetli bireylerin mobil uygulama eğitimi hakkındaki görüşleri

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 2, 130 - 134, 30.06.2018

Berna Orhan Nefise Bahçecik

Öz

Bu çalışmanın amacı, diyabetik ayak bakım eğitimine yönelik geliştirilen mobil uygulama hakkındaki diyabetli hastaların görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın verileri 1 Mart 2017- 1 Eylül 2017 tarihleri arasında İstanbul ilinde bulunan bir eğitim ve araştırma hastanesinde toplanmıştır. Araştırmanın evrenini araştırmaya katılmayı kabul eden 130 kişi oluşturmuştur. Verileri toplama aracı olarak Mobil Uygulama Eğitim Programına İlişkin Görüş Formu

kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda hastaların diyabetik ayak bakımı eğitimini “çok faydalı”, “görsel ve işitsel yönden zengin” buldukları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Diyabetik ayak, mobil sağlik eğitimi

Opinion of Type-2 diabetes patients on mobile application education

Öz

The aim of this study is to determine the opinions of diabetic patients about mobile application for diabetic foot care education. The data of the study was collected in a training and research hospital in İstanbul between 1 March 2017- 1 September 2017. The population of the study consisted of 130 people who met the research criteria and agreed to participate in the study. Opinion Form for the Mobile Application Education Program was used as data collection instruments. As a result of the research, it was seen that patients found diabetic foot care training "very useful", "visually and audibly rich "

Anahtar Kelimeler

Diabetic foot, mobile health education

Kaynakça

• 1. Adarmouch L, Elyacoubi A, Dahmash L, Ansari NE, Sebbani M, Amine M. (2017).Short-term effectiveness of a culturally tailored educational intervention on foot self-care among type 2 diabetes patients in Morocco. L. Journal of Clinical & Translational Endocrinology . 54–59.
• 2. Ahmad, J. The Diabetic foot. Diabetes Metab. Syndt., 2016;10(1): 48-60.
• 3. Altun E, Ateş A. İletişim Teknolojileri. İçinde: Demirel Ö, Altun E. ,Ed. Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. 7. Baskı, Ankara: Pegem Akademi; 2012, s. 87-112.
• 4. American Diabetes Association (ADA). Standarts of medical care in diabetes 2017.(2017) Diabetes Care, 2017: 40(1): 11-4.
• 5. Arıcan Ö, Şaşmaz S. Diyabetik hastalarda ayak bakımı.(2004) Türkiye Klinikleri,J Med. Sci. 24: 541-546
• 6. Avdal EÜ. Web tabanlı Diyabet eğitiminin bakım sonuçlarına etkisi Randomize Kontrollü çalışma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2010, İzmir (Danışman: Yrd. Doç. Dr. S. Kızılcı)
• 7. Bonvissuto K. (2010).Coming of age. telemedicine is maturing. ıt can increase patient access and maybe even your income. Med Econ, 1-5
• 8. Brown SA, Garcia AA, Kouzekanani K, Hanis CL. (2002).Culturally competent diabetes self-management education for Mexican Americans the Starr county border health initiative. Diabetes Care.25: 259–68.
• 9. Castillo A, Giachello A, Bates R, Concha J, Ramirez V, Sanchez C.(2010). Community-based diabetes education for latinos, the diabetes empowerment education program. Diabetes Educ.36: 586–94.
• 10. Clayton W, Elasy T A. (2009) A review of the pathhophysiology, classification and treatment of foot ulcers in diabetic patients. Clinical Diabetes. 27(2): 52-8.
• 11. Costa L. Patients' Perceptions of Living with a Diabetic Foot Ulcer. College of Saint Mary, Health Professions Education, Doctora Thesis, 2011, Omaha, Nebraska ( Advisor: Dr. Lois Linden).
• 12. Çetin Ö, Çakıroğlu M, Bayılmış L, Ekiz H. (2004).Teknolojik gelişme için eğitimin önemi ve internet destekli öğretimin eğitimdeki yeri.The Turkish Online Journal of Education Tecnology (TOJET). 3(3): 17.
• 13. Demirel, Ö. Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. 12. Baskı. Pegem Yayınevi, Anakra, 2009,s.100-189.
• 14. Eldor R, Raz I, Ben Yehuda A, Boulton AJ. (2004). New and experimental approaches to treatment of diabeticfoot ulcers: a comprehensive review of emerging treatment strategies. Diabet Medicine.21(11): 1161-73
• 15. Faridi Z, Liberti L, Shuval K, Northrup V, Ali A, Katz DL. (2008). Evulation the ımpact of mobile phone technology on type 2 diabetic patients self management: The NICE pilot study. Journal of Evulation of Clinical Practice. 14(3): 465-69.
• 16. Fjeldsoe BS, Marshall AL, Miller YD. (2009). Behavior change ıntervations delivered by mobile telephone short-massage service. American Journal of Preventive Medicine. (36)2: 165-173.
• 17. Guo SH, Chang HK, Lin CY. (2015). Impact of mobile Self care system on patients’ knowledge, behavior and efficacy. Computer in Industry. 69: 22-29
• 18. Gülkesen KH, Eray E, Bıçakçı K, Balcı MK. Diyabetik hastaların teknoloji kullanımı üzerine bir değerlendirme. 4. Akademik Bilişim Kongresi. 9-11 Şubat 2006; Denizli.
• 19. International Diabetes Federation (IDF). Diabetes Atlas, 2017: 8th edition, 43-63.
• 20. İşman, A. Uzaktan Eğitim. 4. Baskı. Ankara: Pegem Akademi, 2004.
• 21. Lin TC, Wittevrongel L, Moore L, Beaty LB, Ross S.(2005). An internet-based patient-provider communication system: randomized controlled trial. J Med Internet Res. 7: 47-48.
• 22. Lipsky BA, Berendt AR, Cornia PB, Pile JC, Peters EJ, Armstrong DG, Deery HG, Embil JM, Joseph WS, Karchmer AW, Pinzur MS, Senneville E. (2012). 2012 ınfections diseas society of America clinical practice guideline fort he diagnosis and treatmen of diabetic foot ınfections. Clin Infect Diseases. 54(12): 132-173.
• 23. Malasanos TH, Burlingame JB, Youngblade L, Patel BD, Muir AB. (2005). Improved access to subspecialist diabetes care by telemedicine: cost savings and care measures in the first two years of the fıte diabetes project. J Telemed Telecare. 11: 74-76.
• 24. Min L. Desing And Evaluation Of A Mobile Health Application For Adult Patients With Type 1 Diabetes Mellitus. Toronto University, Mechanical, industrial Engineering, Master Thesis, 2013, Toronto (Danışma: Prof. Dr. Mark CHİGNELL).
• 25. Morrison GR, Ross SM, Kemp Je. Kalman H. Dessing Effective Instruction, Çeviri Edt: Varank İ. Etkili Öğretim Tasarımı. Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2012; s. 3- 326.
• 26. Rosal MC, Ockene IS, Restrepo A, White MJ, Borg A, Olendzki B.(2011). Randomized trial of a literacy-sensitive, culturally tailored diabetes selfmanagement intervention for low-income latinos: latinos en control. Diabetes Care. 34: 838–44.
• 27. Satman İ, Ömer B, Tütütncü Y, Kalaca S, Gedik S, Dinçcağ N at al. TURDEP-II Study Group. Twelve-year trends in the prevalence and risk factors of diabetes and prediabetes in Turkish adults. Eur J Epidemiol. 2013; 28(2): 169-180
• 28. Sönmez V. Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. 14. Baskı, Anakara: Anı Yayıncılık; 2008, s. 21-118.
• 29. Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği (TEMD). Diyabetes Mellitus ve Komplikasyonlarının Tanı, Tedavi ve İzlem Kılavuzu. Ankara: Bayt Bilimsel Araştırmalar Basın ve Yayın Ltd. Şti., 2017..
• 30. Oyibo SO, Jude EB, Tarawneh I, Nguyen HC, Armstrong DG, Harkless LB, Boulton AJ,. The effects of ulcer size and site, patients age sex and type and duration of diabetes on te outcome of diabetic foot ulcer.Diabet Med.2001. 18(2):133-8.
• 31. Valensi P, Girod I, Baron F, Moreau-Daferges T, Guillon P. Quality of life and clincal correlates in patients with diyabetic foot ulcers. Diabetes Metab. 2005 31(3):263-271
• 32. Yüksel A. Diabetic foot care. Erdoğan S. (edt). Diyabet Hemşireliği Temel Bilgiler. Diyabet Hemşireliği Derneği. İstanbul; Tavaslı maatbacılık; 2002. s . 127- 37.