Effectiveness of post-surgical rehabilitation treatment in a patient diagnosed with osteomyelitis: Case report

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: 3, 520 - 523, 30.09.2025

Aydan Novruzova Serkan Kablanoğlu

Öz

Introduction: Osteomyelitis is a progressive disease that results from damage to bone tissue due to infectious and inflammatory processes caused by microorganisms. It can arise through various routes, including bacteremia originating from an infection focus elsewhere in the body, spread via adjacent soft tissue or joint infections, or direct microbial contamination following penetrating trauma or surgery. Diagnosis is established based on clinical findings such as pain, swelling, increased temperature, and restricted joint movement, as well as bone pus aspiration and/or positive cultures from bone or blood and/or radiological findings. Inadequately treated or untreated cases can lead to complications such as pathological fractures, bone deformities, and systemic infections, negatively impacting quality of life.
Objective: This case report presents the clinical findings, treatment, and outcomes of a patient diagnosed with osteomyelitis in the proximal phalanx in the later stages, who underwent a post-surgical rehabilitation program.
Materials and Methods: A 52-year-old male patient, diagnosed with osteomyelitis of the right hand, was included in a rehabilitation program following surgical treatment based on physical examination and radiological imaging at our clinic. The treatment program was conducted over 3 weeks, with 5 sessions per week (totaling 15 sessions). The program included joint range of motion exercises (active-assistive, active, and resistive) for the hand, wrist, and third finger muscle groups, edema massage, electrotherapy agents, and education on the use of the hand in daily life and protective methods. The evaluation of the case was performed using the Visual Analog Scale (VAS), finger circumference measurement, and the Jamar hand dynamometer at the beginning and end of the treatment program.
Results and Conclusion: At the end of the treatment program, significant improvements were observed in the patient's pain, edema, and strength parameters. The patient reported an increase in functional use in daily life and a return to work.

Anahtar Kelimeler

osteomyelitis , trauma , rehabilitation

Osteomiyelit tanılı hastada cerrahi sonrası rehabilitasyon tedavisinin etkinliği: Olgu sunumu

Öz

Giriş: Osteomiyelit, bir mikroorganizmanın infeksiyöz ve inflamatuar süreçler ile kemik dokuda hasar yaratması sonucu ortaya çıkan ilerleyici karakterde bir hastalıktır. Vücudun başka bir yerindeki enfeksiyon odağından kaynaklanan bakteriyeminin neden olduğu yayılım yoluyla, komşuluğundaki yumuşak doku veya eklem enfeksiyonu ile ya da delici bir travma veya cerrahi sonrası mikroorganizmanın direk bulaşması gibi çeşitli yollarla oluşabilir. Ağrı, şişlik, ısı artışı, eklem hareket kısıtlılığı gibi klinik bulguları olan hastada, kemikten püy aspire edilmesi ve/veya kemik ya da kan kültüründe üreme olması ve/veya radyolojik bulguların olması ile tanı konulabilmektedir. Tedavi edilmeyen veya yetersiz tedavi edilen vakalarda patolojik kırıklar, kemik deformiteleri, sistemik enfeksiyon gibi komplikasyonlar ile yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir.
Amaç: Bu vaka sunumunda geç dönemde proksimal falanksta osteomiyelit tanısı alan hastada cerrahi sonrası rehabilitasyon programı ile klinik bulguları, tedavisi ve sonuçları ile birlikte sunulmuştur.
Gereç ve yöntem: 52 yaşında erkek hastaya kliniğimizde fizik muayene ve radyolojik görüntüleme sonucunda sağ elinde osteomiyelit tanısı konularak cerrahi tedavi sonrası rehabilitasyon programına alındı. Tedavi programı 3 hafta, haftada 5 gün ( toplam 15 seans) süresince uygulandı. Tedavi programında el-el bilek çevresi ve 3.parmak kas gruplarına eklem hareket açıklığı egzersizleri(aktif-asistif, aktif, rezistif), ödem masajı, elektroterapi ajanları, günlük yaşamında el kullanımı ve koruyucu yöntemler öğretilerek uygulandı. Olgunun değerlendirilmesi tedavi programının başlangıcında ve tedavi programının sonunda vizuel analog skalası (VAS), parmak çevre ölçümü, Jamar el dinamometresi kullanılarak yapıldı.
Bulgular ve sonuç: Tedavi programının sonunda hastanın ağrı, ödem ve kuvvet parametrelerinde olumlu gelişmeler tespit edildi. Hastamız bu sayede günlük yaşamda fonksiyonel kullanımın artarak tekrar iş hayatına döndüğünü belirtti.

Anahtar Kelimeler

Osteomiyelit , travma , rehabilitasyon

Etik Beyan

Olgu sunumunda hastamızdan yazılı imzalı onam formu alınmıştır

Kaynakça

• Bury D.C., Rogers T.S., & Dickman M.M. Osteomyelitis: Diagnosis and Treatment. Am Fam Physician. 2021;104(4):395-402.
• Calvo, C., Núñez, E., Camacho, M., Clemente, D., Fernández-Cooke, E., Alcobendas, R., Mayol, L., Soler-Palacin, P., Oscoz, M., Saavedra-Lozano, J., & Collaborative Group (2016). Epidemiology and Management of Acute, Uncomplicated Septic Arthritis and Osteomyelitis: Spanish Multicenter Study. The Pediatric infectious disease journal, 35(12), 1288–1293.
• Hatzenbuehler, J., & Pulling, T. J. (2011). Diagnosis and management of osteomyelitis. American family physician, 84(9), 1027–1033.
• Jha, Y., & Chaudhary, K. (2022). Diagnosis and Treatment Modalities for Osteomyelitis. Cureus, 14(10), e30713. https://doi.org/10.7759/cureus.30713 (Retraction published Cureus. 2024 Jul 3;16(7):r144.
• Lazzarini, L., Mader, J. T., & Calhoun, J. H. (2004). Osteomyelitis in long bones. The Journal of bone and joint surgery. American volume, 86(10), 2305–2318.
• Schmitt S. K. (2017). Osteomyelitis. Infectious disease clinics of North America, 31(2), 325–338.