Probiyotikler, Prebiyotikler, Sinbiyotikler

Yıl 2017, , 71 - 88, 30.04.2017

Aysun Taşdemir

https://doi.org/10.25279/sak.300045

Cited By: 10

Öz

Probiyotikler “pro” ve “biota” olarak iki kısımdan oluşan
“for life” anlamını taşıyan canlı mikroorganizmalar, prebiyotikler ise kolon
bakterilerinin sayı ve aktivitelerini ve probiyotiklerin etkisini arttıran,
sindirilmeyen karbonhidratlardır. Son yıllarda yapılan çalışmalar
probiyotiklerin gastrointestinal sistem hastalıkları üzerinde etkili
olabileceğini göstermektedir. Prebiyotiklerinde yararlı mikroorganizmaların
çoğalmasını uyararak, probiyotik etkiye yardımcı olduğu gösterilmiştir. Bu
derlemede probiyotik ve prebiyotiklerin beslenmedeki önemi vurgulanarak bu konuda
yapılan çalışmalar özetlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

probiyotikler, prebiyotikler, sinbiyotikler

PROBIOTICS, PREBIOTICS AND SYNVIOTICS

Öz

Probiotics are living microorganisms that mean "for
life" in two parts as "pro" and "biota", and
prebiotics are digestible carbohydrates that increase the number and activity
of colon bacteria and the effect of probiotics. Studies conducted in recent
years show that probiotics may be effective on gastrointestinal system
diseases. By stimulating the proliferation of beneficial microorganisms in prebiotics,
it has been shown that probiotic effect is helpful. In this review, the
importance of feeding the probiotic and prebiotics is emphasized and the
studies done in this subject are summarized.

Anahtar Kelimeler

probiotics, prebiotics, synviotics

Kaynakça

• Coşkun, T. (2006). Pro-, Pre- ve Sinbiyotikler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 49: 128-148.
• Kaleli, İ.(2007). Probiyotiklerin Etki Mekanizması. Antibiyotik ve Kemoterapi Derneği Dergisi. 21 (Ek 2): 238- 242.
• Çakır, İ. (2003). Laktobacillus ve Bifidobakterilerde Bazı Probiyotik Özelliklerin Belirlenmesi. (Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi).
• Yağcı, R. V. (2005). Probiyotik ve Prebiyotikler. Güncel Gastroenteroloji. 9(4): 223-225.
• Gürsoy, O., Kınık, Ö. ve Gönen, İ.(2005). Probiyotikler ve Gastrointestinal Sağlığa Etkileri. Türk Mikrobiyol Cem Dergisi. 35: 136-148.
• Pereira, I. A. D., Mccartney, L.A. and Gibson, R.G. (2003). An In Vıtro Study of the Probiotic Potential of a Bile- Salt-Hydrolyzing Lactobacillus fermentum Strain, and Determination of Its Cholesterol- Lowering Properties. American Society for Microbiology. 69 (8): 4743-4752.
• Vural, T. ve Çelen, E. (2005). Gastrointestinal Sistemle Dost Mikroorganizmalar ve Probiyotikler. Güncel Gastroenteroloji. 9(3): 115-123.
• İnanç, N., Şahin, H. ve Çiçek, B. (2005). Probiyotik ve Prebiyotiklerin Sağlık Üzerine Etkileri. Erciyes Tıp Dergisi. 27(3): 122-127.
• Özden, A. (2005). Gastrointestinal Sistem ve Probiyotik-Prebiyotik-Synbiyotik. Güncel Gastroenteroloji. 9(3): 124-133.
• Jones, J. P. (2002). Clinical Nutrition: 7. Functional Foods- More Than Just Nutrition. Canadian Medical Association Journal. 166(12): 1555-1563.
• Yılmaz, M. (2004). Prebiyotik ve Probiyotikler. Güncel Pediatri. 2: 142-145.
• Coşkun, T. (2005). Fonksiyonel Besinlerin Sağlığımız Üzerine Etkileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 48: 69-84.
• Gürsoy, O. ve Kınık, Ö. (2004). Fonksiyonel Gıda İngrediyenti Olarak Probiyotikler ve Yasal Düzenlemeler İçin Japonya Modeli. Türk Mikrobiyol Cem Dergisi. 34: 200- 209.
• Tok, E. ve Aslım, B. (2007). Probiyotik Olarak Kullanılan Bazı Laktik Asit Bakterilerinin Kolesterol Asimilasyonu ve Safra Tuzları Dekonjugasyonundaki Rolleri. Türk Mikrobiyol Cem Dergisi. 37(1): 62-68.
• Turan, İ. ve İlter, T. (2007). Kafkas Dağlarından Günümüze: Kefir. Güncel Gastroenteroloji. 11(2): 65-75.
• Savaiano, A. D., AbouElAnouar, A. Smith, E. D. and Levitt, M. D. (1984). Lactose Malapsorption From Yogurt, Pasteurized Yogurt Sweet Acidophilus Milk And Cultured Milk in Lactase Deficient İndividuals. American Journal of Clinical Nutrition. 40: 1219-1223.
• Eroğlu, C. (2008). Akut İshalli Hastaya Yaklaşım. Toplumdan Edinilmiş Enfeksiyonlara Pratik Yaklaşımlar Sempozyumu. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.
• Öztürk, R. (2007). Akut İshal: Etyoloji, Patogenez, Tanı ve Tedavi. Türkiyede Sık Karşılaşılan Hastalıklar I Sempozyumu. Ocak. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.
• Guandalini, S., Pensabene, L., Zikri, M.A., Dias, J.A., Casali, L.G., Hoekstra, H., Kolacek, S., Massar, K., MeceticTurk, D., Papadopoulou, A., DeSousa, J.S., Sandhu, B., Szajewska, H. and Weizman, Z. (2000). Lactobacillus GG administered in oral rehydration solution to children with acute diarrhoea: a multicenter European trial. Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition 30 (1): 54-60.
• Erdeve, Ö., Tıraş, Ü., Çamurdan, O., Tanyer, G. ve Dallar, Y. (2002). Çocuk Yaş Gruplarında Antibiyotiğe Bağlı İshallerde Saccharomyces Boulardii’nin Profilaktik Etkisi. Türkiye Klinikleri J. Pediatr. 11(3): 121-125.
• Ceylan, A., Arslan, Ş., Kırımi, E. ve Öner, F. A. (1998). Nekrotizan enterokolit: Patogenez, Tanı, Tedavi ve Yeni Görüşler. Van Tıp Dergisi. 5(1): 188-193.
• Çetinkaya, M. ve Köksal, N. (2004). Nekrotizan Enterokolit. Güncel Pediatri. 2: 146-151.
• Lin, H. C., Su, B.H., Chen, A. C., Lin, T. W., Tsai, C. H., Yeh, T. F. and Oh, W. (2005). Oral probiotics reduce the incidence and severity of necrotizing enterocolitis in very low birth weight infants. Pediatrics; 115 (1): 1-4.
• Oktay, E. (2001). İnflamatuar Bağırsak Hastalıkları: Etyopatogenez, Semptomatoloji, Tanı ve Komplikasyonlar. Gastrointestinal Sistem Hastalıkları Sempozyumu. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.
• Özden, A. (2007). Yoğurt ve Sağlıklı Yaşam. Güncel Gastroenteroloji. 11(3): 166-178.
• Guslandi, M., Giollo, P. and Testoni, P. A. (2003). A Pilot Trialof Saccharomyces Boulardii in Ulcerative Colitis. European Journal of Gastroenterology and Hepatology. 15(6): 697-698.
• Ishikawa, H., Akedo, I., Umesaki, Y., Tanaka, R., Imaoka, A. and Otani, T. (2003). Randomized Controlled Trial of the Effect of Bifido bacteria- Fermented Milk on Ulcerative Colitis. Journal of the American Collage of Nutrition. 22(1): 56-63.
• İşler, M. (2005). İnflamatuar Barsak Hastalığı ve Probiyotikler. Güncel Gastroenteroloji. 9(3): 134-140.
• Güner, A. (2004). Crohn Hastalığının Etiyolojisinde Mycobacterium Paratuberculosis (Mycobacterium Avium SBSP Paratuberculosis)’in Rolü ve Besinlerle Bulaşma Riski. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 13(1): 48-54.
• Guslandi, M., Mezzi, G., Sorghy, M. and Testoni, P. A. (2000). Sacchoromyces Boulardii in Maintanence Treatment of Crohn’s Disease. Digestive Diseases and Sciences. 45(7): 1462-1464.
• Oh, Y., Osato, H., Bennett, G. and Hong, W. K. (2002). Folk Yoghurt Kils Helicobacter Pylori. Journal of Applied Microbiology. 93: 1083-1088.
• Reid, G. (2001). Probiotic Agents to Protect the Urogenital Tract Against İnfection. American Journal of Clinical Nutriton. 73(2): 437-443.
• Roos, N. M. and Katan, M.B. (2000). Effects of Probiotics Bacteria on Dierrhea, Lipid Metabolism, and Carcinogenesis: a Review of Papers Published Between 1988 and 1998. American Journal of Clinical Nutriton. 71(2): 405-411.
• Kırsaçlıoğlu, C. T. ve Özden, A. (2006). Besin Alerjileri. Güncel Gastroenteroloji. 10(2): 148- 159.
• Reid, G., Jass, J., Sebulsky, M. T. and McCormick, J. K. (2003). Potential Uses of Probiotics in Clinical Practice. Clinical Microbiology Reviews. 16(4): 658-672.
• Harman, M. and Knol, J. (2006). Quantitative Real-Time PCR Analysis of Fecal Lactobacillus Species in Infants Receiving a Prebiotic Infant Formula. Applied and Envıronmental Microbiology. 72(4): 2359-2365.
• Crittenden, R., Laıtıla, A., Forssell, P., Mattö, J., Saarela, M., Sandholm, M. T. and Myllarınen, P. (2001). Adhesion of Bifidobacteria to Granular Strach and Its Implications in Probiotic Technologies. Applied and Envıronmental Microbiology. 67(8): 3469-3475.
• Liong, M. T. and Shah, N. P. (2005). Optimization of Cholestrol Removal by Probiotics in the Presence Prebiotics by Using a Response Surface Method. Applied and Envıronmental Microbiology. 71(4): 1745-1753.
• Kutlu, T. (2001). İshalli Çocuğun Beslenmesi ve Oral Rehidratasyon Tedavisi. Pediatrik Aciller Sempozyumu. 14-15 Haziran. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İstanbul.