MEZUNİYET ÖNCESİ TIP EĞİTİMİ ULUSAL ÇEKİRDEK EĞİTİM PROGRAMI-2014 VE ACİL TIP EĞİTİMİ: ACİL TIP İLE İLGİLİ TEMEL HEKİMLİK UYGULAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, , 115 - 129, 31.08.2018

Mehmet Dokur , Nilgün Ulutaşdemir

https://doi.org/10.25279/sak.354620

Cited By: 1

Öz

Ulusal
Çekirdek Eğitim Programı, Türkiye’deki Tıp Fakülteleri’nde mezuniyet öncesi
eğitim standartlarını asgari ortak düzeye getirmek ve geliştirmek amacıyla
üniversitelerin katılımı ile oluşturulmuştur. Bu program çıktı temelli olup
topluma dayalıdır ve temel hekimlik uygulamalarını öğrenme düzeyine göre
kategorize eder. Bu çalışmada mezuniyet öncesi Acil Tıp Eğitimi ile ilgili
mutlak önemi olan (Temel yaşam uygulamaları- İleri yaşam desteği uygulamaları
da dahil olmak üzere) 78 temel hekimlik uygulaması belirlendi. Temel hekimlik uygulama
sayısı en fazla E kategorisinde yer alırken, bunu sırasıyla B, C, D, F ve A
kategorilerinin izlediği saptandı. Temel yaşam uygulamaları-İleri yaşam desteği
ile ilgili temel hekimlik uygulamalarının 17’si E kategorisinde yer aldığı, 1’i
ise B kategorisinde yer almaktadır. Temel yaşam uygulamaları-İleri yaşam
desteği ile ilgili Öğrenme Düzeylerinin dağılımına bakıldığında; en fazla
öğrenme düzeyi 4 ve 3 saptanmıştır.
Ulusal
Çekirdek Eğitim Programı-2014’te yer alan Temel yaşam uygulamaları-İleri yaşam
uygulamaları ile direkt ilgili olarak belirlediğimiz 18 Temel Hekimlik Uygulamasının,  Mezuniyet Öncesi 136 temel hekimlik
uygulamasına oranı (Temel yaşam uygulamaları-İleri yaşam uygulamaları) %13.23
olarak saptanmıştır. Acil Tıp disiplini ile ilgili uygulamalar, mezuniyet
öncesi tıp eğitiminin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Temel yaşam desteği
ve ileri yaşam desteği ile ilgili uygulamalar mezuniyet öncesi dönemde
yeterince önemsenmeli ve uygulamalı olarak öğretilmelidir.

Abstract

The
National Core Education Program was formed with the participation of
universities in order to bring the pre-graduate education standards to a
minimum level and to develop them in the Faculty of Medicine in Turkey. This
program is output-based and community-based categorizes basic medical practice
by level of learning. The seventy eight basic medical practices (including
basic life practices- advanced life applications practices) which are an
absolute priority for the pregraduation emergency medicine education have been
identified in this study. While the number of basic medicine practice is mostly
in E category, it is followed by B, C, D, F and A categories respectively. The
basic life practices-basic medical practices related to advanced life support
are included in category 17 or while 1 is included in category B of basic
medical practice. When we are comparing at the distribution of Learning Levels
related to advanced life support; the basic life is the highest level of
learning was 4 and 3. The basic life practices in the National Core Education
Program-2014, the ratio of 18 basic medical practices, which we determined
directly related to advanced life practices, to 136 pre-graduate basic medical
practices (basic life practices-advanced life practices) was determined as
13.23%. Practices related to emergency medicine discipline constitute an
important part of pre-graduate medical education. Practices
related to basic life support and advanced life support should be taught
adequately and practically before the graduation period.

Anahtar Kelimeler

Tıp Eğitimi, Ulusal Çekirdek Eğitim Programı

Kaynakça

• Aytekin, N.A., (2002) Topluma Yönelik-Topluma Dayalı Tıp Eğitimi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 28 (2): 53-56.
• Barzansky, B., Etzel, S.I., (2004) Educational programs in US medical schools, 2003-2004. JAMA, 292:1025-31.
• Başkan, S., (1997) 2000’li Yılların Eşiğinde Türk Tıp Eğitimi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 50:7-25.
• Bulut, A., (2003) Bir Haber: Ulusal Çekirdek Eğitim Programı Oluşturuldu. Tıp Eğitimi Dünyası, 13:13-36.
• Civaner, M., Vatansever, K., Balcıoğlu, H., Işık, C., Yavuz, C.I., Sarıkaya, Ö., (2011) Olağandışı Durumlarda Sağlık Hizmetleri Eğitimi: Mezuniyet Öncesi Tıp Eğitimi İçin Önemli Bir Gereklilik. Balkan Med J, 28: 344-350.
• Özkan,S., Cafoğlu, Z., (2003) Tıp Fakültesindeki Öğretim Üyelerinin Tıp Eğitimini ve Sorunlarını Algılamalarına Yönelik Bir Durum Araştırması. Tıp Eğitimi Dünyası, 13:6-18.
• Özdemir, S.T., (2005) Tıp Eğitimi ve Standartlar. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 31 (2) 133-137.
• Sayek, İ., (2010) Türk Tabipleri Birliği Mezuniyet Öncesi Tıp eğitimi Raporu, Ankara Türk Tabipleri Birliği Yayınları, 1.Baskı, Ankara.
• Sözmen, E.Y., (2004) Eğitimde Kalite Yaklaşımları. Tıp Eğitimi Dünyası, 16:3-10.
• Williams, B.W., Byrne, P.D., Welindt, D., Williams, M.V., (2016) Miller's Pyramid and Core Competency Assessment: A Study in Relationship Construct Validity. J Contin Educ Health, 36(4):295-299.
• Yanturalı, S., Yürüktümen, A., Aksay, E., Çevik, A.A., (2004) Türk Acil Tıp Anabilim Dallarının Uluslararası Yayın Üretimi: İlk 10 Yılın Değerlendirilmesi. Türk Acil Tıp Dergisi, 4:170-173.