Introduction: During the pandemic period, the fear of COVID-19 in healthcare professionals affected their burnout and caused a decrease in their emotional, depersonalization, and professional success.
Aim: The aim of this study is to examine the relationship between the fear of COVID-19 and the burnout of healthcare workers in a pandemic hospital.
Materials and Methods: This study is descriptive, cross-sectional, and relational, and its sample consisted of 400 healthcare professionals working in a pandemic hospital in Izmir and agreeing to participate in the study.
Results: The median age of healthcare workers was 39 (31.25-44); 49.9% are nurses and 23% are physicians. 65.7% of the participants stated that they did not have COVID-19, 36.5% stated that they had separated their houses during the pandemic period, and 61% stated that they had dependents during the pandemic period. The median scores given by the employees to the scales are COVID-19 fear visual analog scale 7 (6 - 9) (0-10), COVID-19 fear scale 3.14 (2.57-3.86); emotional exhaustion from the sub-dimensions of burnout 28; depersonalization 10; personal success is 30. As a result of the evaluation, it was found that fear of COVID-19 was not associated with burnout scores.
Conclusion: In line with the data obtained from this study, although there is no statistically significant difference between the fear of COVID-19 and the sub-dimensions of burnout, the depersonalization scores of all healthcare professionals who are at the forefront during the pandemic period, despite experiencing emotional exhaustion due to fear of COVID-19, and The high personal achievement scores are thought to be due to their struggle to survive.
Giriş: Pandemi döneminde sağlık çalışanlarında COVID-19 korkusu, sağlık çalışanlarının tükenmişliklerini etkileyerek onların duygusal, duyarsızlaşma ve mesleki başarı duygusunda azalmaya neden olmuştur.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir pandemi hastanesindeki sağlık çalışanlarının COVID-19 korkusunun tükenmişlik ile ilişkisinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı, kesitsel ve ilişkisel olup, örneklemini İzmir’de bir pandemi hastanesinde görev yapan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 400 sağlık çalışanı oluşturmuştur.
Bulgular: Sağlık çalışanlarının yaş ortancası 39 (31.25-44); %49.9’u hemşire, %23’ü hekimdir. Katılımcıların %65.7’si COVID-19 geçirmediğini, %36.5’i pandemi döneminde evini ayırdığını, %61’i ise pandemi döneminde bakmakla yükümlü olduğu bireyler olduğunu ifade etmiştir. Çalışanların ölçeklere verdikleri puan ortalamaları ise COVID-19 korkusu vizüel analog skala 7 (6 - 9) (0-10), COVID-19 korkusu ölçeği 3.14 (2.57-3.86); tükenmişlik alt boyutlarından duygusal tükenme 28; duyarsızlaşma 10; kişisel başarı ise 30’dur. Yapılan değerlendirme sonucunda COVID-19 korkusunun tükenmişlik puanları ile ilişkisi olmadığı bulunmuştur.
Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen veriler doğrultusunda COVID-19 korkusu ile tükenmişlik alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamasına karşın, pandemi döneminde en ön cephede yer alan her meslekten sağlık çalışanının COVID-19 korkusu ile duygusal tükenme yaşamalarına karşın duyarsızlaşma puanlarının oldukça düşük olması ve kişisel başarı puanlarının ise yüksek olması, verdikleri ayakta kalma mücadelesinden kaynaklı olduğu düşünülmektedir
Çalışmanın yürütülmesinde destek veren sağlık çalışanlarına ve hastane yöneticilerine teşekkür ederiz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Orjinal Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2022 |
Kabul Tarihi | 21 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Sağlık Akademisi Kastamonu, 2017 yılından itibaren UAK doçentlik kriterlerine göre 1-b dergiler (SCI, SSCI, SCI-expanded, ESCI dışındaki uluslararası indekslerde taranan dergiler) sınıfında yer almaktadır. SAĞLIK AKADEMİSİ KASTAMONU Dergi kapağı Türk Patent Enstitüsü tarafından tescil edilmiştir.