ANA-BABA TUTUMLARI VE ÖĞRETMEN DAVRANIŞLARI İLE ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARI ARASINDAKİ İLİŞKİLER

Yıl 2007, Sayı: 14, 33 - 46, 09.05.2013

M. Yüksel Erdoğdu

Öz

Purpose: The main aim of this study put forward the relationship between parents attitudes & teacher behaviours and student’s academic achievement. What is the importance order the parent attitudes and teacher behaviours influence on students academic success? and How about is relationship between the social-demography and students academic success? The answers have been seeked on these question in frame of the main aim. Methods: The scope of this study covers the 5th class student of primary education at Diyarbakır City Municipalitiy Border. This study area constitudes by 191 random students determined as lower, medium and upper economic level. The parents attitude and the perception of teacher behaviour scales were used on this study. The square test, multiple regression analysis for academic success effect, the unique direction variant analysis with over two independent variable for meaningful among academic success, unrelated t test for the difference between two variable average has been used on datum evaluation. Findings: The mother attitude devoted to child is important than father and teacher attiude on the students achievement effect. There is a relationship between the social-demography of family and students academic achievements. Conclusions: The successful of education process and its effective is much relation harmony with parent, teacher and students. In context, education is the main enviromental variables for desired behaviour getting process and academic achievement on students. In context, the democratic behaviours of teacher and parents are suggested on increasing student academic success. 

Anahtar Kelimeler

Parent attitude, teacher behaviour, academic success

ANA-BABA TUTUMLARI VE ÖĞRETMEN DAVRANIŞLARI İLE ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARI ARASINDAKİ İLİŞ- KİLER

Öz

Amaç: Bu araştırmanın temel amacı; ana-baba tutumları ve öğretmen davranışları ile öğrencilerin akademik başarıları arasındaki ilişkileri ortaya koymaktır. Bu temel amaç çerçevesinde ana-baba tutumları ile öğretmen davranışlarının öğrencilerin akademik başarılarını yordamadaki önem sırası nedir ve bazı sosyo-demografik özellikler ile öğrencilerin akademik başarıları arasında nasıl bir ilişki vardır? Sorularına cevaplar aranmıştır. Yöntem: Araştırmanın evreni Diyarbakır ili Büyükşehir Belediyesi sınırlarında bulunan ilköğretim 5. sınıfta okuyan öğrencilerdir. Alt, orta, üst sosyo-ekonomik düzeydeki ilköğretim okullarının 5. sınıflarda okuyan ve seçkisiz(random) olarak belirlenen 191 öğrenci bu araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmada “Ana-Baba Tutum Ölçeği” ve “Algılanan Öğretmen Davranışları Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde “Ki kare testi”, akademik başarıların yordanması amacıyla “çoklu regresyon analizi”, ikiden fazla bağımsız değişkenlerle akademik başarı arasındaki farkın anlamlılığı için “Tek Yönlü Varyans analizi”, iki değişken arasındaki ortalamalar arasındaki farkın manidarlığı için de “ilişkisiz t testi” kullanılmıştır. Bulgular: Annenin çocuğa yönelik tutumları öğrencilerin akademik başarılarını yordama da baba ve öğretmen tutumlarına göre daha önemlidir. Ailenin sosyo-demografik özellikleri ile öğrencilerin akademik başarıları arasında ilişkiler mevcuttur. Öneriler: Öğretim sürecinin başarı ve etkililiği; ana-baba, öğretmen ve öğrencinin uyum içinde olmasıyla büyük ölçüde ilişkilidir. Bu bağlamda öğretmen ve anne-babanın çocuğa yönelik tutum ve davranışları, eğitim en temel amacı olan bireyde istendik davranış kazandırma sürecinde ve akademik başarılarında temel çevresel değişkenlerdir(etkenlerdir). Sonuç olarak öğrencilerin akademik başarılarını yükseltmede öğretmen ve anne-babaların demokratik davranışlar sergilemesi önerilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Ana-baba tutumları, öğretmen davranışları, akademik başarı

Kaynakça

• Ahmann, J. Stanley ve Marvin D.(1971). Evaluating Pupil Growth: Principles of Tests and Measurement. 4. Baskı. Boston: Allyn and Bacon Inc.
• Bronstein, P. Paula, D.(1996). Family and Parenting Behaviours Predicting Middle School Adjustment. Family Relations.
• Bruner, J.S.(1960). The Process of Education. Cambridge: Harward University.
• Büyüköztürk, Ş.(2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Yayıncılık, Anka- ra.
• Carlson, E. (1999). Early Environtment Support ve Elementary School Adjustment in Middle Adolescence. Journal of Adolescent Researc.
• Carter, V. Good, E. (1973). Dictionary of Education. 4. Bakı. New York: McGraw Hill Book Company.
• Celep, C.(1997). Öğretmenlik Yeterlilik Duygusu. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, İstanbul, Ocak/Şubat.
• Demirel, Ö.(2002). Türkçe Öğretimi. Pegem Yayıncılık,Ankara.
• Demirtaş, H.(1999). Orta Öğretim Kurumlarında Sorumluluğa Dayalı Sınıf Yönetimi. Öğ- retmen Dünyası, Sayı 238.
• Diaz, S.L. (1989). The Home Environtment and Purto Rican Children’s Achievement. A Researcher’s Diary. The National Association for Education Conference, Hulston, April, May.
• Eastmen, B.(1988). Family İnvolvement İn Education. Wisconsin State Depeartment of Public İnstruction, Januvary.
• Elmacıoğlu, T.(1998). Başarıda Aile Faktörü. Hayat Yayınları, İstanbul.
• Erdoğdu, M.Y.(2005).Williams Yaratıcılık Değerlendirme Ölçeği’nin Uyarlanması ve Yaratı- cılık ile Algılanan Öğretmen Davranışları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Dokto- ra Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Gordon, T.(1997). Etkili Öğretmenlik Eğitimi. Sistem yayıncılık. Çev. Emel Aksay. İstan- bul.
• Güçlü, N.(2000). Öğretmen Davranışları. Milli Eğitim. Sayı. 147.12-18.
• Gürkan, T.(1987). Ortaöğretim Kurumlarında Öğretime İlişkin Sorunlar. AÜEBF. Dergisi, Ankara.
• Hollingsworth, P.M. Hoover, H.H.(1999).İlköğretimde Öğretim Yöntemleri.(Çev.Tanju Gürkan). Ankara Ü. Yayınevi.
• Koç, N.(1981).Liselerde Öğrencilerin Akademik Başarılarının Değerlendirilmesi Uygulama- larının Etkililiğine İlişkin Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Basımevi. Ankara.
• Kuzgun Y.(1972).Anne-Baba Tutumlarının Bireyin Kendini Gerçekleştirme Düzeyine Etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi) Ankara.
• Küçükahmet, L.(2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Nobel Yayınları,Ankara..
• Julian, C. Stanley, K. D.(1972). Educational and Psychological Measurement and Evaluation. 50. Baskı New Jersey: Prentice-Hall Inc.
• Malkoç,G.(1993).Aile Eğitimi ve Eğitimde Nitelik Geliştirme. Eğitimde Arayışlar 1. Sem- pozyumu. İstanbul: Kültür Koleji Yayınları.
• Özgüven, Y.E.(1974). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarılarını Etkileyen Zihinsel Olmayan Faktörler. Hacettepe Üniversitesi Basımevi, Ankara.
• Sadık, F. (2002). Sınıf İçindeki Problem Davranışların Nedenleri. Eğitim Araştırmaları, Sayı.9 Ankara.
• Wolman, B.(1973). Dictionary of Behavioral Science. New York:Van Nostrand Company.
• Yavuzer, H.(1999). Ana-Baba ve Çocuk. Remzi Kitapevi, 12. Basım, İstanbul.
• Yavuzer H.(1994). Çocuk Psikolojisi Remzi Kitabevi Yay. İstanbul.
• Yıldıran, G.(1983). Okul Öncesi Eğitimde, Okul, Ana-Baba ve Çevre Arasında İşbirliğinin Sağlanması. Okul Öncesi Eğitim ve Sorunları. TED Yayınları, Ankara.