A STUDY ON VIOLENCE AND HARASSMENT TOWARDS PRIMARY EDUCATION AND HIGH SCHOOL STUDENTS

Yıl 2009, Sayı: 17, 130 - 154, 09.05.2013

Nurhayat Çelebi Tezer Asan

Öz

This study has been conducted to determine how and how often the primary education and high school students are subjected to violence and harassment by their teachers, as well as the types of violence and harassment. It is a known reality that teachers, who have the responsibility to bring up the youth of the future, resort to violence and harassment toward students from time to time. In this study, a questionnaire consisting of 32 questions relating to violence and harassment was used as a data collection tool. Three items of the questionnaire used in the study consisted of questions aimed at collection of personal data; 15 items of 5-point Likert type questions; six items consisting of questions that could be responded with “yes, no, sometimes”, three items of questions about where, when and what type of violence and harassment they were subjected to, and three items of open ended questions. Data in this study were evaluated using a working model of general survey type, one of the descriptive research methods. Total of 510 students studying at a high school located in Kartal, Istanbul, and at second grade of primary education at a primary school located in Kandira, Kocaeli. The research data were analyzed using the frequency, percentage, average, one-way ANOVA and Post-Hoc LSD test. According to the findings obtained, teachers mostly choose giving low marks, unfair criticism and sending students to school administration as ways of harassment. Types of violence and harassment resorted to by teachers differ depending on male and female students, students’ grades, and whether they are lazy or naughty as well. Students subjected to violence and harassment share this experience mostly with their friends. Violence and harassment are mostly resorted to by older teachers at schools. To prevent violence and harassment towards students at schools, teachers should acquaint themselves with students, listen to them and establish good relations. If necessary, teachers should receive assistance from the guidance service of the school and not bring their personal problems to classrooms. 

Anahtar Kelimeler

Harassment, violence, bullying, education, classroom management

İLKÖĞRETİM VE LİSE ÖĞRENCİLERİNE YÖNELİK ŞİDDET VE TACİZLE İLGİLİ BİR ARAŞTIRMA

Öz

Bu araştırmanın amacı; ilköğretim ve lise çağındaki öğrencilerin öğretmenleri
tarafından ne şekilde ve ne sıklıkta şiddet ve taciz edildiklerini belirlemektir.
Geleceğin gençliğini yetiştirmekle görevli öğretmenlerin öğrencilere yönelik zaman
zaman şiddet ve tacize başvurdukları bilinen bir gerçektir.
Bu araştırmada, öğrencilere yönelik şiddet ve tacizi belirlemek için, araştırmacılar
tarafından literatür taraması yapılarak 32 sorudan oluşan bir anket hazırlanmıştır.
Araştırmada kullanılan anketin 3 maddesi kişisel bilgileri içermektedir. 15 madde,
Likert tipine uygun olarak, 6 madde de “evet, hayır, bazen” ifadelerini içerecek
şekildedir. 5 soru, öğrencilerin şiddet ve tacizin nerede ve ne zamanda, ne türde
yapıldığını ortaya koymak için yapılandırılmış, üç soru da açık uçlu olarak
düzenlenmiştir. Araştırmaya rastlantısal örneklem yoluyla, İstanbul- Kartal ve
Kocaeli- Kandıra ilköğretim 2. kademe ve lise düzeyinde eğitim görmekte olan 510
öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri SPSS paket programıyla analiz edilmiştir.
Verilerin analizinde, frekans, yüzdelik, ortalama, tek yönlü ANOVA ve Post-Hoc
LSD- testi kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, son yıllarda okullarda öğrencilere
yönelik şiddet ve tacizin çok sık rastlanmasa da yine düşündürücü olduğu
görülmüştür. Öğrencilere göre; öğretmenler en fazla notu bir tehdit aracı olarak
kullanmaktadırlar. Daha sonra haksız yere eleştiri ve idareye gönderme yolunu
denemektedirler. Şiddet ve tacize uğrama derece ve sıklıkları ile türleri, erkek ve
kız öğrencilere, sınıf düzeylerine, öğrencilerin tembel- yaramaz olma durumlarına
göre değişiklikler göstermektedir. Öğretmenler, en fazla öğrencilerin kurallara
uymaması nedeniyle şiddet ve tacize başvurmaktadır. Şiddet ve tacize uğrayan
öğrenciler, bu durumu en fazla, özellikle arkadaşlarıyla paylaşmaktadırlar.
Öğrencilerin okullarda karşılaştıkları şiddet ve taciz olaylarını engellemek için
öğretmenlerin öğrencileri tanımaları, onların bireysel ilgi ve yeteneklerini öne
çıkaracak tutum ve davranışlar geliştirmelerine yardımcı olmaları ve kişisel
problemlerini sınıfa getirmemeleri, gerektiğinde de psikolojik yardım almaları
gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Taciz, şiddet, zorbalık, eğitim, sınıf yönetimi

Kaynakça

• ALTUN, A. S. ; GÜNERİ, O. & BAKER, O. E. (2006). Basındaki Yansımaları ile Okulda Şiddet. Eğitim Araştırmaları Dergisi, Sayı: 24, 12-21.
• ARI, M. ; BİLİR, S. ; DÖNMEZ, N. B. , & GÜNEYSU, S. (1989). 4-12 Yaşları Arasında 16100 Çocukta Örselenme Davranışı ile İlgili Bir İnceleme. Çocukları Kötü Muameleden Korunması I. Ulusal Kongresi. Ankara:Gözde Repro Ofset, 45- 53.
• ATMAN Ü. (2003). Kadına Yönelik Şiddet; Cinsel Taciz/Irza Geçme. Sted Dergisi (Electronic Sted of Journal), 12(9): 333-335. http://www. ttb. org. tr/STED/sted0903/kadin. pdf. adresinden 02. . 06. 2007 tarihinde elde edilmiştir.
• AYAS, T. (2007, Aralık). Okullarda Yaygın Sorun Şiddet ve Zorbalık. İlköğretim Eğitimci Dergisi, , Sayı:14, 16–19.
• AYDIN, A. (2007). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
• BERYSGOARD, M. D. (1997, Winter). Gender Issues in The Implementation and Evaluation of A Violence-Prevention Curriculum. Canadian Journal of Education. 22, 33-45.
• BEYAZOVA, U. & ŞAHİN, F. (2001). Çocuğun Şiddetten Korunma Hakkı. Milli Eğitim Dergisi. tr/dergiler/151/sahin_beyazova. htm. adresinden 15. 04. 2006 tarihinde elde edilmiştir. 151-158. http://yayim. meb. gov.
• BLASE, J. & BLASE, J. (2003). The Phenomenology Of Principal Mistreatment: Teachers’ Perspectives. Journal of Educational Administration, 41(4), 691-695.
• BRENER N. D. ; KRUG E. G. & DAHLBERG L. L. (1997, 4 May). Nurses’ Logs As An Evaluation Tool For School-Based Violence Prevention Programs. The Journal of School Health 67, 171-175.
• BROWNİNG L. ; DAVİS B. & RESTA V. (2000, Spring-Summer ) What Do You Mean Think Before I Act? Conflict Resolution With Choices. Journal of Research in Childhood Education, 14(2), 232-238,
• CLEARY, M. ( 2001). Bulliying Behavior in Schools. Towards Beter Understanding and Practice. Â Thesis Submitted to the Victoria University of Wellington.
• CULLİNGFORD, C. & MORRİSON, J. (1995). Bullying as a Formative Influence: The Relationship between the Experience of School and Criminality. British Educational Research Journal, Winter, 1995; 21(5), 547-560.
• ÇAKMAKÇI, N. (2008). Okulda Şiddetin İlacı Şefkatli Öğretmen. Hürriyet. 20 ocak. S. 7
• ÇETİN, Y. (2002). İlkoğretim 4. ve 5. Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf Yönetiminde Karşılaştıkları Disiplin Problemleri ile İlgili Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Adana. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• DÖNMEZER, T. , GÜMÜŞ, A. & TÜMKAYA, S. (2006). Kötü Muamele ve Etkileri. 1. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart, İstanbul.
• DURUKAN, H. & ÖZTÜRK, H. İ. (2005). Sınıf Yönetimi, İstanbul : Lisan Yayınları.
• ERDEN, M. (2001). Sınıf Yönetimi, Alkım Yayınları. İstanbul.
• ERGİL D. (2001). Şiddetin Kültürel Kökenleri. Bilim Teknik Dergisi, Sayı: 399: 40-41.
• ERTEN, Y. &ARDALI, C. (1996). Saldırganlık, Şiddet ve Terörün Psikososyal Yapıları. İç şiddet. Cotigo, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Sayı: 6-7, 143-163.
• ESPELAGE, D. L. , BOSWORTH, K. & SİMON, T. R. (2000, Summer). Examining the Social Context of Bullying Behaviors in Early Adolescence. Journal of Counseling and Development , JCD; 78(3). ABI/INFORM Global. 326-333.
• GENÇTAN E. (1998). Psikanaliz ve Sonrası. 8. Basım, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• GOLD V. & CHAMBERLİN L. J. (1996). Student Violence. A Primer American Secondary Education, 24(3), 27-32.
• GÖZÜTOK, D. ; ER, O. K. & KARACAOĞLU, O. C. (2006, Mart). Okulda Dayak (1992- 2006 Yılı Karşılaştırması. 1. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, syf: 227-235, İstanbul. http:// e-kutuphane. egitimsen. org. tr/pdf/1595. pdf adresinden 15. 04. 2006 tarihinde elde edilmiştir.
• Hürriyet (2006). Okullarda Şiddet Giderek Artıyor. Haber Merkezi. 25 Ekim 2006:4
• JOHNSON D. W. & JOHNSON R. , (1995) Training Elementary School Stıudents to Manage Conflict. The Journal of Social Psychology, 135, 673-686.
• KAYA, E. (2008). Öğretmen Tokadı Azalttı, Kulak Çekmeyi Artırdı. Hürriyet. 18 Şubat 2008:7.
• KELLEY, M. L. & PARSONS, B. (2000). Sexual Harassment in the 1990s: A University- Wide Survey of Female Faculty, Administrators, Staff And Students. The Journal of Higher Education;Sept- Oct; Vol. 71(5), 225-246.
• KIZMAZ, Z. (2006, Mayıs). Okullardaki Şiddet Davranışının Kaynakları Üzerine Kuramsal bir Yaklaşım. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 30(1), 27-70.
• KOÇ, M. (2006, 28-30 Mart). Şiddetin Ortaya Çıkardığı Psikolojik Travmayla Bas Etmede Sporun İşlevselliği. 1. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, İstanbul Bildirisi. Kırgızistan Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 18, 167-179.
• KÖKNEL Ö. (1996). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. Altın Kitaplar Yayınevi. İstanbul.
• KUNDAKÇI, B. (2002). İlköğretim Okulu Besinci Sınıf Öğretmenlerinin Cezayı Tercih Nedenleriyle İlgili Tutumları. Yüksek Lisans Tezi. Bolu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü,
• LEMLECH, J. K. (1988). Classroom Management: Methods and Techniques for Elementary and Second Teachers. 2nd Ed. New York: Waveland Press.
• LEY C. (2002). Conflict Resolution in Children and Adolescents. Retrived March, 12, 2008 from http://userpages. umbc. edu/~cleyl/conflict .
• LOTT, B. , REİLLY M. E. & HOWARD D. R. (1982, Winter). Sexual Assault and Haressment: A Campus Community Case Study. Signs, 8 (2), 296-319.
• MAHİROĞLU, A. & BULUÇ, B. (2003). Orta Öğretim Kurumlarında Fiziksel Ceza Uygulamaları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Kış Sayısı, 1(1), 81-93.
• MİCHAUD H. (1991). Şiddet. Çev: C. Muhtaroğlu. İstanbul, İletişim Yayınları.
• Milli Eğitim Müdürlüğü (2007) Kartal Milli Eğitim. (2007). www. meb. gov. tr- adresinden 17. 08. 2008 tarihinde elde edilmiştir.
• Milli Eğitim Müdürlüğü(2007). Kocaeli, Kandıra Milli Eğitim. (2007). www. meb. gov. tr- adresinden 17. 08. 2008 tarihinde elde edilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı ( 2006). Öğrencilerin Zararlı Madde Kullanımı ve Şiddet gibi Risklerden Korunmasına İlişkin Genelge. http. //ogm. meb. gov. tr/genelge_2006_22 pdf. -adresinden 5. 01. 2008 tarihinde elde edilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2007). Tebligat Kanunu, http://mevzuat. meb. gov. tr/html/134. html - adresinden 23. 05. 2008. tarihinde elde edilmiştir.
• MİCHAUD H. (1991). Şiddet. Çev: Cem Muhtaroğlu. İstanbul: İletişim Yayınları.
• NEWMAN, R. S. (2003, March). When Elementary School Students Are Harassed by Peers: A Self- Regulative Perspective on Help-Seeking. The Elementary School Journal, Volume 103(4);: 339-355.
• ÖZDAYI, N. (2004). Öğrenci ve Öğretmenlerin Gözüyle Sınıf Yönetimi Sorunlarına Genel Bir Bakış. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler. Ankara. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınları. Cilt: I, . 375-395
• RAYNER, C. (1997). Unacceptable Behaviour - The Unison Workplace Bullying Survey. Conducted in 1996-1997 by Charlotte Rayner - Staffordshire University Business School for the UNISON Health and Safety Unit. Retrived May 20, 2006 from http://www. bullyonline. org/schoolbully/index. htm.
• RUSSEL, B. (1992). Eğitim Üzerine. İstanbul: Say Yayınları.
• Sabah, (2006). Öğretmende Sopa, Öğrencide Bıçak. Haber Merkezi. 20 Mayıs 2006:28.
• SMİTH S. W. , DAUNİC A. P. , MİLLER M. D. & ROBİNSON T. R. (2002). Conflict Resolution and Peer Mediation in Middle Schools: Extending the Process and Outcome Knowledge Base. Journal of Social Psychology, 142(5), 567-587.
• SMİTH S. W. ; DAUNİC A. P. ; MİLLER M. D. & ROBİNSON, T. R. (2002). Conflict Resolution and Peer Mediation in Middle Schools: Extending the Process and Outcome Knowledge Base. Journal of Social Psychology, 142 (5), 567- 587.
• ŞAHİN, N. H. (1999). Çocukları Duyarlı Kılan Nedir? Şiddet Dolu Bir Dünyada Çocuklarımıza Yumuşak Yürekliliği Öğretmek. Türk Psikoloji Bülteni, 4( 9), 109-12.
• ZAPF, D. (1999). Organizational Work Group Related And Personal Causes of Mobbing/Bullying at Work. International Journal of Manpower. Vol. 20: 70– 85. Vol. 20; Sayı ½; # MCB University Press,
• ZEREN, K. (2006). Okulda Şiddet Kol Geziyor. Hürriyet, 9 Aralık 2006
• A STUDY ON VIOLENCE AND HARASSMENT TOWARDS PRIMARY
• EDUCATION AND HIGH SCHOOL STUDENTS