The Evaluation the Opinions of Pre-School Teachers on School-Family Cooperation

Yıl 2013, Sayı: 26, 93 - 114, 30.01.2014

Şengül İlgar Nihat Topaç

Öz

The goal of this study is to discover opinions of pre-school teachers on school-family cooperation. This is a qualitative study examining opinions of pre-school teachers on school-family cooperation. 17 teachers working in İstanbul comprise the study sample. Semi-structured interview questions designed by the researchers have been used as the means of data collection. Descriptive analysis technique has been used in interview data analysis, which is suitable for qualitative data analysis. According to study results, teachers have said that school-family cooperation maximizes the quality of education at school, is influential in enhancing quality of the instution and helps the families to learn more about the school. They have added that school-family cooperation contributes to the child’s development, self-confidence and socialization, teaches them the notion of sharing and prepares them for life. Teachers have also emphasized that they are more motivated and it helps them to achieve beter and more successful performance withj ts contribution to self-development. They have also said that they are able to know the families better and cope with problems more efficiently. When it comes to actions that should be taken for school-family cooperation, teachers reported that they should establish regular communication and informaton exchange with the families, involve families in in-school activities, organize social activies outside the school, hold periodical seminaries and meetings and pay home visits. Sample teachers have added that they practice all these measures at their own schools and also encourage granparents to participate in school activities and hold charity sales for the school.

Anahtar Kelimeler

pre-school teachers, family, school-family cooperation, pre-school education, parent involvement.

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Okul-Aile İşbirliğine İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı; okulöncesi öğretmenlerinin okul-aile işbirliğine ilişkin görüşlerini ortaya çıkarmaktır. Bu araştırma, okul öncesi dönem öğretmenlerinin okulaile işbirliğine yönelik görüşlerinin incelendiği nitel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul’da görev yapmakta olan 17 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme soruları kullanılmıştır. Görüşme sonuçlarının analizinde nitel veri analizine uygun betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında öğretmenler; okul-aile işbirliğinin okulda verilen eğitimin kalitesini arttırdığını, kurumun kalitesinin arttırılmasında etkili olduğu, ailelerin okulu daha yakından tanımalarını sağlayacağını dile getirmiştir. Okul-aile işbirliğinin çocuk açısından; gelişimine katkı sağladığı, özgüveninin oluşmasına, sosyalleşmesine, paylaşmayı öğrenmesine katkı sağladığını, mutlu ve başarılı olmasını, hayata hazırladığını belirtmiştir. Ayrıca öğretmenler, motive olduğunu, kendini geliştirmesinde etkili olduğu için daha verimli ve başarılı bir performans sergilemesine katkı sağladığını ifade etmiştir. Bununla birlikte okul-aile işbirliği ile aileyi daha yakından tanıyabileceğini, problemleri daha kolay çözebileceğini dile getirmiştir. Okul-aile işbirliği için yapılabilecekler konusunda ise öğretmenler; ailelerle düzenli iletişim ve sürekli bilgi alışverişi yapılması, ailelerin okul içi etkinliklere dahil edilmesi, okul dışında da sosyal etkinlikler düzenlenmesi, periyodik seminer ve toplantılar düzenlemesi, ev ziyaretleri yapılması gerektiğini belirtmiştir. Bu öğretmenler tüm bunları okullarında uyguladıklarını, bunun yanında büyükanne-büyükbabaların da okul içi etkinliklere katılmaları için teşvik edildiğini ve kermes düzenlediklerini söylemişlerdir. Bu bulgularla birlikte öneriler araştırmanın son bölümünde ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

okul öncesi öğretmenleri, aile, okul-aile işbirliği, okul öncesi eğitim, aile katılımı

Kaynakça

• Aber, J.L., Gephart, M.A. , Brooks-Gunn,J. & Connell, J.P. (1997). Development in context: Implications for studying neighborhood effects. In J. BrooksGunn, G. J. Duncan, & J. L. Aber (Eds.), Neighborhood poverty. Context and consequences for children (pp. 44–61). New York: Russell Sage Foundation. Volume 1.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Yıldırım, E. ve Bayraktaroğlu, S. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Adapazarı: Sakarya Kitabevi.
• Aytaç, T. (2000). Okul merkezli yönetim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Beaty, J. ( 2000). Skills for preschool teachers. New Jersey: Merrill an Imprint of Prentice Hall.
• Beydoğan, H. (2006). Ailelerin eğitim sürecine katılımlarına yönelik modeller ve yaklaşımlar. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1),75
• Bronson, M. B. (2000). Self-regulation in early childhood: Nature and nurture. New York: Guilford.
• Burns, C.P. , Roe, B. D. & Ross, E.P. (1992). Teaching reading in today’s elementary schools. Boston: Houghton Mifflin Company.
• Çelenk, S. (2001). İlk okuma ve yazma öğretiminde karşılaşılan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi 8. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Bolu.
• Çelenk, S. (2003). Okul başarısının önkoşulu: Okul-aile dayanışması. http//www.ilköğretim-Online.org.tr, 28-34.
• Diffily, D.(2004). Teachers and families working together. Boston: Pearson Education, Inc.
• Epstein, J.L. (1985). Home and school connections in schools of the future: Implications of research on parent involvement. Peabody Journal of Education, 62, 18-41.
• Epstein, J. L. (1996). Perspectives and previews on research and policy for school, family, and community partnerships. In A. Booth & J.F. Dunn (Eds.), Family–school links: How do they affect educational outcomes? , 209−246.
• Falk, B. (2009). Teaching the way children learn. New York and London: Teacher College Pres.
• Ferlazzo, L. & Hammond, L.(2009). Building parent engagement in schools.California:ABC-ClIO,LLC
• Gökçe, E. (2000). İlköğretimde okul aile işbirliğinin geliştirilmesi. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 204-209
• Gordon, T. (1993). Etkili öğretmenlik eğitimi. (Çev: E. Aksay ve B. Özkan.) İstanbul:YA-PA Yay.
• Grolnick, W. S., & Slowiaczek, M. L. (1994). Parents' involvement in children's schooling: A multidimensional conceptualization and motivational model. Child Development, 65, 237−252.
• Gümüşeli, A. İ. (2004). Ailenin katılım ve desteğinin öğrenci başarısına etkisi. Özel Okullar Birliği Bülteni, 2(6), 14-17.
• Harrison, S. (2003). Mutlu çocuk. (çev:Murat Sağlam). Istanbul: Dharma Yay. Hart, B. & Risley, T. R. (1985). Meaningful differences in the everyday experiences of young American children. Baltimore: Brookes.
• Harpin, L. (2011). Promising partnerships. Lanham, New York, Toronto, Plymouth: Rowman & Lıttlefield Publishers, Inc.
• Hill, N. E. & Taylor, L. C. (2004). Parental school involvement and children’s academic achievement. Current Directions in Psychological Science, 13(4),161-164.
• Kesslar-Sklar, S.L.,& Baker, A.J.L. (2000). School district parent involvement policies and programs. Elementary School Journal, 1, 101-118.
• Koçak, Y. (1991). “Okul- Aile İletişiminin Engelleri”, Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 129- 133.
• Lewis, J. (1992). Death and divorce - helping students cope in single-parent families. NASSP Bulletin, 76 (543), 55-59.
• Luede,D.C. (2011).Involvıng hard-to-reach parents . Lanham, New York, Toronto, Plymouth: Rowman & Littlefield Publishers, Inc.
• Miles, S. & Stipek, D. (2006). Contemporaneous and longitudinal associations between school behavior and literacy achievement in a sample of lowincome elementary school children. Child Development, 77, 103−117.
• Oktay, A. (2005). Okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması. A. Oktay & Ö. P. Unutkan (Ed.), Okul öncesi eğitimde güncel konular (ss. 11-24). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Özgan, H. & Aydın, Z. (2010) “Okul-Aile İşbirliğine İlişkin Yönetici, Öğretmen ve Veli Görüşleri”, 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (20 22 Mayıs 2010), Elazığ, 802-811.
• Puckett M. & Diffily, D. (2004). Teaching young children. New York: Thomson Delmar Learning, Inc.
• Read,K., Gardner, P. & Mahler, B. (1993). Early childhood prgrams. Philadelphia: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 5 th Press. Ankara:Seçkin Yayıncılık.
• Zembat, R. (2001) Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Nitelik Açısından İncelenmesi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınları.