Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Outlook on Forgiveness in Counseling Process

Yıl 2013, Sayı: 26, 115 - 131, 30.01.2014

Öz

As a social being, it is inevitable for humankind to struggle in social interactions. Due to those interactions he/she will either hurt someone or will get hurt. Forgiving has an essential role at coping with the negative emotions after these struggles. However, for a heartbroken person forgiving someone is related with knowing about what forgiving means and what it doesn’t and knowing what it will bring to one's self as benefits. It is considered necessary for experts working in the field of spiritual health to include forgiveness in their consultancy sessions and that highlights the importance of the subject matter. Besides there are very few research has been done in this field of study. This study can be viewed as the collection of the research being done on this subject matter up until today. In this context, firstly it is tried to make a definition of forgiveness, then importance of forgiveness in marriages is emphasized, relationship between forgiveness and soul-body health and using forgiveness in process of psychological consultancy are examined. Forgiveness is prepared taking into consideration the function of regulating human relations, this study will shed light on individual’ s daily lives and it is hoped that the studies on this.

Kaynakça

  • Alpay, A. (2009). Yakın ilişkilerde bağışlama: Bağışlamanın; bağlanma, benlik saygısı, empati ve kıskançlık değişkenleri yönünden incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Baumeister, R. F., Exline, J. J. ve Sommer, K. L. (1998). The victim role, grudge theory, and two dimensions of forgiveness. In E. L. Worthington, Jr. (Ed.), Dimensions of forgiveness: psychological research and theological principles, Philadelphia: Templeton Foundation Press. pp. 79Berry, J. W. Ve Worthington, E. L., Jr. (2001). Forgivingness, relationship quality, stres while imagining relationship events, and physical and mental health. Journal of Counseling Psychology, 48, 447-455.
  • Bugay,A. ve Demir,A.(2010). A Turkish version of heartland forgivenss Scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 1927-1931.
  • Bugay, A. ve Demir, A. (2012). Affetme arttırılabilir mi?: Affetmeyi geliştirme grubu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 96-106. Coyle, C. T. ve Enright, R. D. (1997). Forgiveness intervention with post abortion men. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 65, 1042-1046.
  • Enright, R. D. (1996). Counseling within the forgiveness triad: On forgiving, receiving, forgiveness and self-forgiveness. Counseling and Values, 40(2), 107-127.
  • Enright, R. D. ve The Human Development Study Group. (1991). The moral devlopment of forgiveness. In W. Kurtines ve J. Gewirtz (Eds.), Handbook of Moral Behavior and Development, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum, pp. 123-152.
  • Fincham, F. D. ve Beach, S. R. (2002). Forgiveness in marriage: Implications for psychological agression and constructive communication. Personal Relationships, 9, 239-251.
  • Fincham, F. D. Jackson, H. ve Beach, S. R. H. (2005). Trangression severity and forgiveness: Different moderators for objective and subjective severity. Journal of Social and Clinical Psychology, 24, 860-875.
  • Fincham, F. D., Hall, J. H. ve Beach, S. R. H. (2006). Forgiveness in marriage: Current status and future directions. Family Relations, 55, 415-427.
  • Finkel, E. J., Rusbult, C. E., Kumashiro, M. ve Hannon, P. (2002). Dealing with betrayal in close relationships: Does commitment promote forgiveness? Journal of Personality and Social Psychology , 82, 9569
  • Fitzgibbons, R.P. (1998). Anger and the healing power of forgiveness: A psychiatrist’s view. In R.D. Enright ve J. North (Eds.), Exploring Forgiveness, Madison, WI: University of Wisconsin Press, pp. 63-74.
  • Fitzgibbons, R. P. (1986). The cognitive and emotive uses of forgiveness in the treatment of anger. Psychoterapy, 23, 629-633.
  • Freedman, S. R. ve Enright, R. D. (1996). Forgiveness as an intervention goal with incest survivors. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64, 983-992.
  • Hall, J. H. ve Beach F. D. (2005). Self forgiveness: The stepchild of forgiveness research. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(5), 621-637.
  • Hallowell, E. M., (2005). Affetmek üzerine. (Çev. E Subaşı). İstanbul: Dharma Yayıncılık.
  • Hewstone, M., Cairns, E., Voci, A., McLernon, F., Niens, U. & Noor, M. (2004). Intergroup forgiveness and guiltin Northern Ireland: Social psycholgical dimension of the “The Traubles”. In N. R. Branscombe ve B. Doosje (Eds.), Collective Guilt: International Perspectives, New York: Cambridge University Press., pp. 193-215.
  • Holmgren, M. R. (1998). Self- forgiveness and responsible moral agency. The Journal of Value Inquiry, 32, 75-91.
  • Hoyt, W. T., Fincham, F. D., McCullough, E, M., Maio, G. & Davila, J. (2005). Responses to interpersonal trangressions in families: Forgivingness, forgivability and relationship specific effects. Journal of Personality and Social Psychology, 3, 375-394.
  • Jones, L. G. (1997). Embodying forgiveness: A theological analysis. Pennsilvania: By McKave-Ny-Theology Today-Science Press.
  • Kara, E. (2009). Dini ve psikolojik açıdan bağışlayıcılığın terapötik değeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2(8), 222-228.
  • Karremans, J. C. K., Van Lange, P. A., Ouwerkerk, J. W. ve Kluwer, E. S. (2003). When forgiving enchances psychological well-being: The role of interpersonal commitment. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 1011-1026.
  • Lewis, J. (2005). Forgiveness and individual psychotherapy: Toward integral understandig. Journal of İntegral Theory and Practice, 6(3), 75-93. McClullough, M. E., Rachal, K. C., Sandage, S. J. Worthington, E. L. Jr. Brown, S. W. ve Hight, T. L. (1998). Interpersonal forgiving in close relationship II: Theoretical elaboration and measurement. Journal of Personality and Social Psychology, 73, 321-336.
  • MCullough. M. E., Pargament. K. I. ve Thoresen, C. E. (2000). The psychology of forgiveness. M. E. McCullough, K. I. Pargament ve C. E. Thoresen, (Ed.), Forgiveness: Theory, Research and Practice. NY: The Guilford Press, pp. 1-14.
  • McCullough, M. E. ve Witvliet, C. O. (2002). The psychology of forgiveness. C. R. Sydner ve S. J. Lopez, (Ed.), Handbook of Positive Psychology, NY: Oxford University Press., pp. 446-458.
  • McLernon, F., Cairns, E., Hewstone, M. ve Smith, R. (2004). The development of intergroup forgiveness in Northern Ireland. Journal of Social Issues, 60, 587-601.
  • Roberts, R. C. (1995). Forgivingness. American Philosophical Quarterly, 32, 28930
  • Rye, M. S. ve Pargament, K. I. (2002). Forgiveness and romantic relationships incollege: Can it heal the wounded heart? Journal of Clinical Psychology, 58, 419-441.
  • Scheidt, S. (1996). A whirlwind tour of cardiology for the mental health professional. In Allen ve S. Scheidt (Eds.), Heart and Mind: The Practice of Cardiac Psychology, Washington, DC: American Psychological Association, pp.15-124.
  • Shackelford, T. K., Buss, D. M. ve Bennett, K. (2002). Forgiveness or break up: Sex differences to a partner’s infidelity. Cognition and Emotion, 16, 299-30
  • Taysi, E. (2007). Suça ilişkin kişilerarası motivasyonlar ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 63-74.
  • Taysi, E. (2007). İkili ilişkilerde bağışlama: İlişki kalitesi ve yüklemelerin rolü. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Taysi, E. (2010). Evlilikte bağışlama: Evlilik uyumu ve yüklemelerin Rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), 40-52.
  • Tekinalp, B. E. ve Terzi, Ş. (2012). Terapötik bir araç olarak bağışlama: İyileştirici etken olarak bağışlama olgusunun psikolojik danışma sürecinde kullanımı. Eğitim ve Bilim, 37(166) 14-24.
  • Thoresen, C. E.., Harris, A. H. S. ve Luskin, F. (2000). Forgiveness and health: An unanswered question. In McCullough, M. E., Pargament, K. I. Ve Thoresen, C. E. (Eds.), Forgiveness: Theory, Research and Practice, Guilford Pres, New York, pp.254-280.
  • Thoresen, C. E., Luskin, F. ve Harris, A. H. S. (1998). Science and forgiveness interventions: Reflektions and recommendations. In E. L. Worthington, Jr. (Ed.), Dimensions of forgiveness: psychological research and theological speculations Philadelphia: Templeton Foundation Press., pp. 163-192.
  • Wade, N. G., Bailey, D. ve Shafer, P. (2005). Helping clients heal: Does forgiveness make a difference? Professional psychology: Research and Practice, 36, 634-641.
  • Witvliet, C. V., Ludwig, T. ve Vander Laan, K. (2001). Granting forgiveness or harboring grudges: implications for emotion, psychology and healt. Psychological Science, 12, 117-123.
  • Worthington, E. L. (1998). An empathy-humility-commitment model of forgiveness applied within family dyads. Journal of Family Therapy, 20, 59-76.
  • Worthington, E. L. ve Scherer, M. (2004). Forgiveness is an emotion-focused coping strategy that can reduce health risks and promote health resilience: Theory, review, and hypotheses. Psychology & Health, 19(3), 385-405.
  • Worthington, E. L. ve Wade, N. G. (1999). The psychology of unforgiveness and forgiveness and implications for clinical practice. Journal of Social and Clinical Psychology, 18, 385-418.

Psikolojik Danışma Sürecinde Affetmeye Genel Bir Bakış

Yıl 2013, Sayı: 26, 115 - 131, 30.01.2014

Öz

Sosyal bir varlık olan insanın, ilişkilerinde çatışmalar yaşaması elbette kaçınılmazdır. Bu çatışmalara bağlı olarak şüphesiz ki insan, kimi zaman incitmekte kimi zamansa incitilmektedir. Bireyin yaşadığı bu olumsuz duygularla baş edebilmesinde affetme oldukça önemli bir rol oynamaktadır. Ancak kalbi kırılan kişinin karşısındaki kişiyi affedebilmesi, öncelikle affetmenin ne olduğunu ya da ne olmadığını fark etmesiyle, beraberinde de affeden kişiye sağladığı yararları bilmesiyle bağlantılı görülmektedir. Ayrıca ruh sağlığı alanında çalışan uzmanların danışmalarda “affetme” olgusunu etkili biçimde kullanmalarının gerekli görülmesi bu alanda yapılacak çalışmaları daha da önemli kılmaktadır. Bununla birlikte alanyazında “affetme” ile ilgili yurt içinde yapılmış çalışmaların yetersiz olması bu konuya eğilmenin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu çalışma affetme üzerine bugüne kadar yapılmış olan çalışmalardan oluşan bir derleme niteliği taşımaktadır. Bu bağlamda çalışmada öncelikle affetme tanımları yapılmış ve evlilik ilişkilerinde affediciliğin önemi vurgulanmış, ardından affetme ile ruh-beden sağlığı arasındaki ilişki açıklanmış ve son olarak da affetmenin psikolojik danışma sürecinde kullanılması üzerinde durulmuştur. Affediciliğin insan ilişkilerini düzenleme işlevi göz önüne alınarak hazırlanan bu çalışmanın, bireylerin gündelik hayatına ve bundan sonra yapılacak çalışmalara ışık tutacağı umulmaktadır.

Kaynakça

  • Alpay, A. (2009). Yakın ilişkilerde bağışlama: Bağışlamanın; bağlanma, benlik saygısı, empati ve kıskançlık değişkenleri yönünden incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Baumeister, R. F., Exline, J. J. ve Sommer, K. L. (1998). The victim role, grudge theory, and two dimensions of forgiveness. In E. L. Worthington, Jr. (Ed.), Dimensions of forgiveness: psychological research and theological principles, Philadelphia: Templeton Foundation Press. pp. 79Berry, J. W. Ve Worthington, E. L., Jr. (2001). Forgivingness, relationship quality, stres while imagining relationship events, and physical and mental health. Journal of Counseling Psychology, 48, 447-455.
  • Bugay,A. ve Demir,A.(2010). A Turkish version of heartland forgivenss Scale. Procedia Social and Behavioral Sciences, 5, 1927-1931.
  • Bugay, A. ve Demir, A. (2012). Affetme arttırılabilir mi?: Affetmeyi geliştirme grubu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 96-106. Coyle, C. T. ve Enright, R. D. (1997). Forgiveness intervention with post abortion men. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 65, 1042-1046.
  • Enright, R. D. (1996). Counseling within the forgiveness triad: On forgiving, receiving, forgiveness and self-forgiveness. Counseling and Values, 40(2), 107-127.
  • Enright, R. D. ve The Human Development Study Group. (1991). The moral devlopment of forgiveness. In W. Kurtines ve J. Gewirtz (Eds.), Handbook of Moral Behavior and Development, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum, pp. 123-152.
  • Fincham, F. D. ve Beach, S. R. (2002). Forgiveness in marriage: Implications for psychological agression and constructive communication. Personal Relationships, 9, 239-251.
  • Fincham, F. D. Jackson, H. ve Beach, S. R. H. (2005). Trangression severity and forgiveness: Different moderators for objective and subjective severity. Journal of Social and Clinical Psychology, 24, 860-875.
  • Fincham, F. D., Hall, J. H. ve Beach, S. R. H. (2006). Forgiveness in marriage: Current status and future directions. Family Relations, 55, 415-427.
  • Finkel, E. J., Rusbult, C. E., Kumashiro, M. ve Hannon, P. (2002). Dealing with betrayal in close relationships: Does commitment promote forgiveness? Journal of Personality and Social Psychology , 82, 9569
  • Fitzgibbons, R.P. (1998). Anger and the healing power of forgiveness: A psychiatrist’s view. In R.D. Enright ve J. North (Eds.), Exploring Forgiveness, Madison, WI: University of Wisconsin Press, pp. 63-74.
  • Fitzgibbons, R. P. (1986). The cognitive and emotive uses of forgiveness in the treatment of anger. Psychoterapy, 23, 629-633.
  • Freedman, S. R. ve Enright, R. D. (1996). Forgiveness as an intervention goal with incest survivors. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 64, 983-992.
  • Hall, J. H. ve Beach F. D. (2005). Self forgiveness: The stepchild of forgiveness research. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(5), 621-637.
  • Hallowell, E. M., (2005). Affetmek üzerine. (Çev. E Subaşı). İstanbul: Dharma Yayıncılık.
  • Hewstone, M., Cairns, E., Voci, A., McLernon, F., Niens, U. & Noor, M. (2004). Intergroup forgiveness and guiltin Northern Ireland: Social psycholgical dimension of the “The Traubles”. In N. R. Branscombe ve B. Doosje (Eds.), Collective Guilt: International Perspectives, New York: Cambridge University Press., pp. 193-215.
  • Holmgren, M. R. (1998). Self- forgiveness and responsible moral agency. The Journal of Value Inquiry, 32, 75-91.
  • Hoyt, W. T., Fincham, F. D., McCullough, E, M., Maio, G. & Davila, J. (2005). Responses to interpersonal trangressions in families: Forgivingness, forgivability and relationship specific effects. Journal of Personality and Social Psychology, 3, 375-394.
  • Jones, L. G. (1997). Embodying forgiveness: A theological analysis. Pennsilvania: By McKave-Ny-Theology Today-Science Press.
  • Kara, E. (2009). Dini ve psikolojik açıdan bağışlayıcılığın terapötik değeri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2(8), 222-228.
  • Karremans, J. C. K., Van Lange, P. A., Ouwerkerk, J. W. ve Kluwer, E. S. (2003). When forgiving enchances psychological well-being: The role of interpersonal commitment. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 1011-1026.
  • Lewis, J. (2005). Forgiveness and individual psychotherapy: Toward integral understandig. Journal of İntegral Theory and Practice, 6(3), 75-93. McClullough, M. E., Rachal, K. C., Sandage, S. J. Worthington, E. L. Jr. Brown, S. W. ve Hight, T. L. (1998). Interpersonal forgiving in close relationship II: Theoretical elaboration and measurement. Journal of Personality and Social Psychology, 73, 321-336.
  • MCullough. M. E., Pargament. K. I. ve Thoresen, C. E. (2000). The psychology of forgiveness. M. E. McCullough, K. I. Pargament ve C. E. Thoresen, (Ed.), Forgiveness: Theory, Research and Practice. NY: The Guilford Press, pp. 1-14.
  • McCullough, M. E. ve Witvliet, C. O. (2002). The psychology of forgiveness. C. R. Sydner ve S. J. Lopez, (Ed.), Handbook of Positive Psychology, NY: Oxford University Press., pp. 446-458.
  • McLernon, F., Cairns, E., Hewstone, M. ve Smith, R. (2004). The development of intergroup forgiveness in Northern Ireland. Journal of Social Issues, 60, 587-601.
  • Roberts, R. C. (1995). Forgivingness. American Philosophical Quarterly, 32, 28930
  • Rye, M. S. ve Pargament, K. I. (2002). Forgiveness and romantic relationships incollege: Can it heal the wounded heart? Journal of Clinical Psychology, 58, 419-441.
  • Scheidt, S. (1996). A whirlwind tour of cardiology for the mental health professional. In Allen ve S. Scheidt (Eds.), Heart and Mind: The Practice of Cardiac Psychology, Washington, DC: American Psychological Association, pp.15-124.
  • Shackelford, T. K., Buss, D. M. ve Bennett, K. (2002). Forgiveness or break up: Sex differences to a partner’s infidelity. Cognition and Emotion, 16, 299-30
  • Taysi, E. (2007). Suça ilişkin kişilerarası motivasyonlar ölçeğini Türk kültürüne uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 63-74.
  • Taysi, E. (2007). İkili ilişkilerde bağışlama: İlişki kalitesi ve yüklemelerin rolü. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Taysi, E. (2010). Evlilikte bağışlama: Evlilik uyumu ve yüklemelerin Rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), 40-52.
  • Tekinalp, B. E. ve Terzi, Ş. (2012). Terapötik bir araç olarak bağışlama: İyileştirici etken olarak bağışlama olgusunun psikolojik danışma sürecinde kullanımı. Eğitim ve Bilim, 37(166) 14-24.
  • Thoresen, C. E.., Harris, A. H. S. ve Luskin, F. (2000). Forgiveness and health: An unanswered question. In McCullough, M. E., Pargament, K. I. Ve Thoresen, C. E. (Eds.), Forgiveness: Theory, Research and Practice, Guilford Pres, New York, pp.254-280.
  • Thoresen, C. E., Luskin, F. ve Harris, A. H. S. (1998). Science and forgiveness interventions: Reflektions and recommendations. In E. L. Worthington, Jr. (Ed.), Dimensions of forgiveness: psychological research and theological speculations Philadelphia: Templeton Foundation Press., pp. 163-192.
  • Wade, N. G., Bailey, D. ve Shafer, P. (2005). Helping clients heal: Does forgiveness make a difference? Professional psychology: Research and Practice, 36, 634-641.
  • Witvliet, C. V., Ludwig, T. ve Vander Laan, K. (2001). Granting forgiveness or harboring grudges: implications for emotion, psychology and healt. Psychological Science, 12, 117-123.
  • Worthington, E. L. (1998). An empathy-humility-commitment model of forgiveness applied within family dyads. Journal of Family Therapy, 20, 59-76.
  • Worthington, E. L. ve Scherer, M. (2004). Forgiveness is an emotion-focused coping strategy that can reduce health risks and promote health resilience: Theory, review, and hypotheses. Psychology & Health, 19(3), 385-405.
  • Worthington, E. L. ve Wade, N. G. (1999). The psychology of unforgiveness and forgiveness and implications for clinical practice. Journal of Social and Clinical Psychology, 18, 385-418.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Handan Toprak

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2014
Gönderilme Tarihi 30 Ocak 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 26

Kaynak Göster

APA Toprak, H. (2014). Psikolojik Danışma Sürecinde Affetmeye Genel Bir Bakış. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(26), 115-131.