Criticism of Hedonistic Values

Yıl 2019, , 323 - 348, 15.12.2019

Ahmet Yıldız

https://doi.org/10.17335/sakaifd.608449

Öz

The distinction between intrinsic value and instrumental value is one of the important distinctions in axiology. According to this distinction while somethings are valuable by themselves, regardless of their extrinsic relationships, somethings are valuable only by their relationship to something having intrinsic value. When we follow this distinction we meet some basic questions. One of these is the question of “Which things have intrinsic value?” Hedonism answers this question by asserting that only pleasure is intrinsically valuable and other things have only instrumental value in terms of their relation to pleasure. But is this basic thesis of hedonism sufficiently justified? Are there sound or cogent arguments for hedonism? Are there sound or cogent arguments against hedonism? In this work we tried to find answers to these questions. Spesificially we tried to demonstrate that common arguments for hedonism are not strong by showing generally that their premises are not sufficiently justified. Moreover, we have presented the arguments against hedonism which point that its some versions are incoherent or its basic thesis is untenable. So, we have tried to argue that hedonism is untenable by the reasons that there is not strong argument for hedonism and there are strong arguments against it.

Anahtar Kelimeler

Philosophy, Ethic, Intrinsic value, Hedonism, Criticism of hedonizm

Hedonist Değer Anlayışının Eleştirisi

Öz

Değer felsefesindeki önemli ayrımlardan birisi özsel değer ve araçsal değer ayrımıdır. Bu ayrıma göre bazı şeyler dışsal ilişkilerinden bağımsız şekilde, kendi doğası itibariyle, özsel şekilde değerli iken bazı şeyler, böyle olmayıp ancak özsel şekilde değerli olan başka bir şeye araç olması itibariyle değerlidir. Bu ayrım üzerinden ilerlediğimiz zaman önümüze çıkan temel sorulardan birisi hangi şeylerin özsel şekilde değerli olduğu sorusudur. Hedonizm bu soruya sadece hazzın özsel şekilde değerli olduğu ve haz dışındaki her şeyin sadece hazza götürmesi veya haz vermesi sayesinde, araçsal olarak değerli olduğu cevabını verir. Fakat hedonizmin bu temel iddiası yeteri kadar temellendirilmiş midir? Bu temel tez lehinde yeteri kadar sağlam veya güçlü argümanlar var mıdır? Yine bu temel tez aleyhinde sağlam veya güçlü argümanlar var mıdır? Bu çalışmada bu sorulara cevap bulmaya çalıştık. Daha spesifik olarak da çalışmamızda, hedonizmin lehinde sunulan yaygın argümanların yeteri kadar güçlü olmadığını, genelde, yaygın olarak başvurulan argümanların öncüllerinin doğruluğunun yeteri kadar açık veya temellendirilmiş olmamasından hareketle göstermeye çalıştık. Diğer yandan hedonizmin aleyhindeki, onun tutarsızlığına veya temel tezinin makul olmadığına işaret eden karşı argümanları sunduk. Böylece hedonizmin lehindeki argümanların yetersiz olduğu ve onun aleyhinde çok sayıda ikna edici argümanın bulunduğu gerekçelerinden hareketle hedonizmin felsefi açıdan temellendirilmiş, sağlam bir yaklaşım olmadığını savunmaya çalıştık.

Anahtar Kelimeler

Felsefe, Etik, Özsel değer, Hedonizm, Hedonizmin eleştirisi

Kaynakça

• Aristoteles. Nikomakhos’a Etik. Trc. Saffet Babür. Ankara: BilgeSu, 2007.
• Audi, Robert. "Hedonism". The Cambridge Dictionary of Philosophy. Ed. Robert Audi. 364-365. New York: Cambridge University Press, 1999.
• Aydın, Metin. “John Stuart Mill’in Erdem Teorisi ve Araçsallaştırılmış Erdemler”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 20/37 (2018): 53-79.
• Bentham, Jeremy. Principles of Morals and Legislation. London: Clarendon Press-Oxford, 1823.
• Broad, Charlie Dunbar. Five Types of Ethical Theory. 8. Baskı. London: Routledge &Kegan Pault Ltd, 1962.
• Crisp, Roger. Reasons and The Good. New York: Clarendon-Oxford Press, 2006.
• Feldman, Fred. Pleasure and The Good Life; Concerning the Nature, Varieties and Plausibility of Hedonism. New York: Clarendon Press-Oxford, 2004.
• Frankena, William Klaas. Ethics. 2. Baskı. New Jersey: Prentice Hall, 1973.
• Garner, Richard T.- Rosen, Bernard. Moral Philosophy, A Systematic Introduction to Normative Ethics and Meta-ethics. New York: The Macmillian Company, 1972.
• Hume, David. A Treatise of Human Nature. London: Oxford-Clarendon Press, 1951.
• Kagan, Shelly. Normative Ethics. Colorado: Westview Press, 1998.
• Kazez, Jean. The Weight of Things: Philosophy and the Good Life. Malden: Blackwell Publishing, 2007.
• Lake, Philip Stratton.“Introduction”, The Right and The Good, Ed. Philip Stratton Lake. ıx-l.New York: Oxford University Press, 2002.
• Mill, J. Stuart. Utilarianism. Portland: The Floatin Press, 2009.
• Moore, George Edward. Ethics. London: Oxford University Press, 1952.
• Moore, George Edward. Principia Ethica. New York: Prometheus Books, 1988.
• Nozick, Robert. Anarchy, State and Utopia. Oxford: Blackwell, 1999.
• Platon. “Philebus”. Plato, Complete Works. Ed. John M. Cooper. 398-457. Indianapolis: Hackett Publishing Company, 1997.
• Pojman, Louis Paul. Ethics, Discovering Right and Wrong. 5. Baskı. Belmont: Thomson Wadsworth Corporation, 2006.
• Ross, William David. The Right and The Good. New York: Oxford University Press, 2002.
• Sidgwick, Henry. The Methods of Ethics. London: Macmillan and Co., 1874.
• Tilley, John J. “Hedonism”. Encyclopedia of Applied Ethics. 2. Baskı. 2: 566-73. San Diego: Academic Press, 2012.
• Weijers, Daniel Michael. Hedonism and Happiness in Theory and Practice. Doktora Tezi, Victoria University, 2012.