Bu çalışmada bilgi kuramının kurucularından kabul edilen J. Locke'ta söz konusu kuramın başlıca öğelerinin açıklanması, bunların gerekçelendirilme yolu ve birbirleriyle epistemolojik ilişkileri açıklanmaya çalışılacaktır. Çalışmanın kanıtlamaya çalıştığı tezlerin başında, Locke'çu epistemolojide “bilgi”nin başlıca niteliğini tecrübe ve/veya aklî çıkarıma dayalı “kesinlik” oluştururken kesin bilginin sınırlarının bittiği yerde “iman”ın epistemik işlevinin devreye girdiği iddiası gelmektedir. Bu açıdan Locke'çu epistemolojide imanın bilgiyle ilişkisinin negatif epistemoloji denebilecek bir yolla temellendirildiği savunulmaktadır.
This work explores the primary components of epistemology, its justification and
epistemological relations from John Locke’s perspective. John Locke is widely known as one of
the founders of the theory knowledge. One of the arguments to be proven in this work is
though the main attribute (quality, chracteristic) of knowledge is “certainty” based on
experience and/or rational argumentation, the epistemological function of “faith” steps in at the
point where the limit of the certain knowledge ends. In this regard, it is asserted that in the
Lockean epistemology the relation of faith and knowledge can be established in a way called
negative epistemology.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 13 Sayı: 24 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
SAUIFD bilginin yayılması ve zenginleşmesi için Açık Erişim Politikasına uymaktadır.