Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

THE CONCEPT OF DEATH IN ANIMATION CINEMA: ANALYSIS OF COCO AND KÖTÜ KEDİ ŞERAFETTİN (THE BAD CAT ŞERAFETTIN) ANIMATION MOVIES

Yıl 2023, , 100 - 118, 15.06.2023
https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313913

Öz

Death is a part of our life and our life gains meaning because we are mortal. Since it is not a concept that
makes everyone feel the same emotions, it varies according to societies and cultures. It is expressed as an end
as well as a new beginning and even a step towards immortality. Values that change depending on cultures
cause the concept of death to be handled in different ways. The concept of death is frequently discussed in
cinema and animated films, as it is in every field of art. Especially with the limitlessness provided by the
technical possibilities of animation cinema on creative power, the depiction of death manifests itself in many
different ways. This not only provides richness to the story and character structure of animated cinema,
but also serves the coping mechanisms for the issues that cause stress in the person, as stated in the Horror
Management Theory. In this study, it will be investigated how the concept of death is reflected in the form
and content in animation cinema. Two animated films selected from the world and Turkey were examined
in detail under five titles (character status, depiction of death, death status, emotional reaction and causality)
that Meredith Cox put forward to examine the way death is handled in cartoons.

Kaynakça

  • Aydemir, M. (2013). Tanzimat Dönemi Türk Şiirinde Ölüm Algısı, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Vol 8/4, s. 233-253.
  • Bilis, A. E. (2017). Tarihsel Süreçte Ölüm Algısı ve Sinemada Ölüm: “The Bucket List” Film Örneği, Erciyes İletişim Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, s. 296-312.
  • Bridgewater, E. E., Menedez, D., Rosengren, K. S. (2021). Capturing Death in Animated Films: Can Films Stimulate Parent-Child Conversations About Death?, Cognitive Development, Volume 59; https://doi.org/10.1016/j.cogdev.2021.101063.
  • Cox, M.,Garret, E., Graham, J. A. (2005). Death in Disney Films: Implications for Children’s Understanding of Death, OMEGA, Vol. 50 (4), s. 267-280.
  • Gökenç, S. (2016). Çin’in Antik Dönemdeki Ölüm ve Cenaze Merasimi kültürünün Çince İmlere Yansıması, Curr Res Soc Sci, 2, s. 86-95.
  • Graham, J. A., Yuhas, H., Roman, J.L. (2018). Death and Coping Mechanisms in Animated Disney Movies: a Content Analysis of Disney Films (1937-2003) and Disney/ Pixar Films (2003-2016). Social Science, 7, 199; DOI:10.3390/ socsci7100199.
  • Kahya, Ö. (2018). Ölüm Sonrası Hayat: Sümerce Metinlerde Öteki Dünya, TAD, Cilt 37, Sayı 63, s. 49-76.
  • Kellehear, A. (2012). Ölümün Toplumsal Tarihi. (Çev. Tuğçe Kılınç). Phoenix Yayınları, Ankara.
  • Kızıl, A. (2017). Antik dönem Yunan Dünyası’nda Ölüm Kavramı ve Bununla İlgili Bazı Betimler, Uluslararası Amisos Dergisi, Cilt 2, Sayı 3, s. 32-65.
  • Küçük, A., Tümer, G., Küçük, M. A. (2010) Dinler Tarihi. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Lammon, M. (2022). From Entombment to Entertainment: Death Ritual in Disney Animation, Journal of Death and Dying, SAGE Journals; https://doi.org/10.1177/00302228221133200.
  • Liu, Y. (2020). Narrative Strategy of Death Theme in Animated Films Under Children’s Cognitive Perspective, Advances in Social Science, Education and Humanities Research, Volume 416, s. 304-306.
  • Napier, S. (2008). Anime: from Akira to Princess Mononoke. (Çev. M. M. Başhekim). İstanbul: Es Yayınları.
  • Pipe, J. (2014). Eski Mısır Mumyalar Sihir ve Efsaneleri, Ankara: Akıl Çelen Kitaplar.
  • Sağır, A. (2013). Ölüm, Kültür ve Kimlik: Iğdır Ölü Bayramı ile Meksika Ölü Günü Örneği. Milli Folklor, 25 (98), 125-137.
  • Tenzek, K. E., Nickels, B. M. (2017). End-of-Life in Disney and Pixar Films: An Opportunity for Engaging in Difficult Conversation, OMEGA-Journal of Death and Dying, 0(0) 1-20; DOI: 10.1177/0030222817726258.
  • Ünal, S. (2020). Dehşet Yönetimi Kuramı Bağlamında COVID-19 Salgını Hakkında Psikososyal Bir Değerlendirme, Klinik Psikiyatri Dergisi, 23(Ek1), 67-71.
  • Yılmaz, A. H. (2016). Türklerde Ölüm Anlayışının Çağdaş Türk Resminde Göstergebilimsel Açıdan İncelenmesi, İdil Dergisi, Cilt 5, Sayı 20, s. 249-274

ANİMASYON SİNEMADA ÖLÜM KAVRAMI: COCO VE KÖTÜ KEDİ ŞERAFETTİN ANİMASYON FİLMLERİ ÜZERİNE BİR ANALİZ

Yıl 2023, , 100 - 118, 15.06.2023
https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313913

Öz

Ölüm hayatımızın bir parçasıdır ve hayatımız ölümlü olduğumuz için anlam kazanmaktadır. Herkes için
aynı duyguları hissettiren bir kavram olmadığı için toplumlara ve kültürlere göre değişiklik göstermektedir.
Bir son olduğu kadar yeni bir başlangıç hatta ölümsüzlüğe atılan bir adım olarak da ifade edilmektedir.
Kültürlere bağlı olarak değişen değerler, ölüm kavramının farklı şekillerde ele alınmasına yol açmaktadır.
Ölüm kavramı, sanatın her alanında olduğu gibi sinema ve animasyon filmlerde de sıklıkla ele alınmaktadır.
Özellikle animasyon sinemanın teknik olanaklarının yaratım gücüne sağladığı sınırsızlık ile ölümün tasviri
çok farklı şekillerde kendini göstermektedir. Bu hem animasyon sinemanın hikâye ve karakter yapısına
zenginlik sağlamakta hem de Dehşet Yönetimi Kuramında belirtildiği gibi insanın kendisine stres yaratan
konularda başa çıkma mekanizmalarına da hizmet etmektedir. Bu çalışmada, ölüm kavramının animasyon
sinemada biçim ve içeriğe nasıl yansıtıldığı araştırılacaktır. Dünya’dan ve Türkiye’den seçilen iki animasyon
film, Meredith Cox’un çizgi filmlerde ölümün ele alınış biçimini incelemek için ortaya koyduğu beş başlık
(karakter durumu, ölüm tasviri, ölüm durumu, duygusal tepki ve nedensellik) altında ayrıntılı olarak
incelenmiştir.

Kaynakça

  • Aydemir, M. (2013). Tanzimat Dönemi Türk Şiirinde Ölüm Algısı, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Vol 8/4, s. 233-253.
  • Bilis, A. E. (2017). Tarihsel Süreçte Ölüm Algısı ve Sinemada Ölüm: “The Bucket List” Film Örneği, Erciyes İletişim Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, s. 296-312.
  • Bridgewater, E. E., Menedez, D., Rosengren, K. S. (2021). Capturing Death in Animated Films: Can Films Stimulate Parent-Child Conversations About Death?, Cognitive Development, Volume 59; https://doi.org/10.1016/j.cogdev.2021.101063.
  • Cox, M.,Garret, E., Graham, J. A. (2005). Death in Disney Films: Implications for Children’s Understanding of Death, OMEGA, Vol. 50 (4), s. 267-280.
  • Gökenç, S. (2016). Çin’in Antik Dönemdeki Ölüm ve Cenaze Merasimi kültürünün Çince İmlere Yansıması, Curr Res Soc Sci, 2, s. 86-95.
  • Graham, J. A., Yuhas, H., Roman, J.L. (2018). Death and Coping Mechanisms in Animated Disney Movies: a Content Analysis of Disney Films (1937-2003) and Disney/ Pixar Films (2003-2016). Social Science, 7, 199; DOI:10.3390/ socsci7100199.
  • Kahya, Ö. (2018). Ölüm Sonrası Hayat: Sümerce Metinlerde Öteki Dünya, TAD, Cilt 37, Sayı 63, s. 49-76.
  • Kellehear, A. (2012). Ölümün Toplumsal Tarihi. (Çev. Tuğçe Kılınç). Phoenix Yayınları, Ankara.
  • Kızıl, A. (2017). Antik dönem Yunan Dünyası’nda Ölüm Kavramı ve Bununla İlgili Bazı Betimler, Uluslararası Amisos Dergisi, Cilt 2, Sayı 3, s. 32-65.
  • Küçük, A., Tümer, G., Küçük, M. A. (2010) Dinler Tarihi. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Lammon, M. (2022). From Entombment to Entertainment: Death Ritual in Disney Animation, Journal of Death and Dying, SAGE Journals; https://doi.org/10.1177/00302228221133200.
  • Liu, Y. (2020). Narrative Strategy of Death Theme in Animated Films Under Children’s Cognitive Perspective, Advances in Social Science, Education and Humanities Research, Volume 416, s. 304-306.
  • Napier, S. (2008). Anime: from Akira to Princess Mononoke. (Çev. M. M. Başhekim). İstanbul: Es Yayınları.
  • Pipe, J. (2014). Eski Mısır Mumyalar Sihir ve Efsaneleri, Ankara: Akıl Çelen Kitaplar.
  • Sağır, A. (2013). Ölüm, Kültür ve Kimlik: Iğdır Ölü Bayramı ile Meksika Ölü Günü Örneği. Milli Folklor, 25 (98), 125-137.
  • Tenzek, K. E., Nickels, B. M. (2017). End-of-Life in Disney and Pixar Films: An Opportunity for Engaging in Difficult Conversation, OMEGA-Journal of Death and Dying, 0(0) 1-20; DOI: 10.1177/0030222817726258.
  • Ünal, S. (2020). Dehşet Yönetimi Kuramı Bağlamında COVID-19 Salgını Hakkında Psikososyal Bir Değerlendirme, Klinik Psikiyatri Dergisi, 23(Ek1), 67-71.
  • Yılmaz, A. H. (2016). Türklerde Ölüm Anlayışının Çağdaş Türk Resminde Göstergebilimsel Açıdan İncelenmesi, İdil Dergisi, Cilt 5, Sayı 20, s. 249-274
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sinema (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çiğdem Taş Alicenap Bu kişi benim 0000-0001-9893-1070

Yiğit Pehlivan Bu kişi benim 0000-0001-6669-4023

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Taş Alicenap, Ç., & Pehlivan, Y. (2023). ANİMASYON SİNEMADA ÖLÜM KAVRAMI: COCO VE KÖTÜ KEDİ ŞERAFETTİN ANİMASYON FİLMLERİ ÜZERİNE BİR ANALİZ. Sanat Ve Tasarım Dergisi, 13(1), 100-118. https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1313913