Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Otakar Ševčík Op. 3 Keman İçin 40 Varyasyon Metodunda Yayın Topuk Kısmı İle İlgili Çalışmaların İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 1, 35 - 52, 01.06.2016
https://doi.org/10.20488/www-std-anadolu-edu-tr.291229

Öz

Çalgı
repertuvarındaki zenginliği ile klasik batı müziğinde kendine önemli bir yer
edinen keman, tarih boyunca solo, oda müziği ve orkestra yapıtlarında
bestecilerin kullandığı en temel çalgılardan biri olmuştur. Çalgı tekniği
açısından üstünlük gerektiren tüm bu yapıtlar, keman eğitimcilerini teknik ve müzikal
öğreticilikleri konusunda sorgulayıcı ve geliştirici olmaya yönlendirmiştir. Eğitimciler,
donanımlı yorumcular yetiştirmenin yöntemlerini belirlerken bilgilerin
kalıcılığını esas alan çalışmalar yapmışlardır. Bu çalışmaları da metotlar yolu
ile eğitime kazandırmışlardır.

Tüm
dünyada ve özellikle Türkiye’de keman eğitimine kazandırdığı metotlarla tanınan
Otakar
Ševčík, teknik repertuvar için en kapsamlı metotları
yazan eğitimcilerden biridir. Keman repertuvarı, başlangıç seviyesinden ileri
düzeye kadar
sağ ve sol el tekniğinin sınırlarını zorlayan ve geliştiren
çok sayıda metot içerir. Özellikle bu metotlardan sağ el tekniğini geliştirmeyi
amaçlayan Op. 3, 40 Varyasyon adlı kitabı, diğerlerine göre yapısal olarak
farklılık göstermektedir. Bu kitapta yer alan tema ve varyasyonlar belli bir
yay düzenini öğretmeyi ve geliştirmeyi amaçlamaktadır.











Bu
makalede, “Tema ve 40 Varyasyon” adlı metot, keman yay tekniğine katkıları
bağlamında incelenmiş ve yayın sadece topuk kısmı için yazılmış 1, 4, 8, 13,
29, 34, 38 numaralı çalışmalar ile sınırlandırılmıştır. Spiccato, détaché, martelé, collé ve staccato gibi yay tekniklerinin uygulanmasına ilişkin önerilerde
bulunulmuş, cümle yapıları hakkında bilgi verilmiştir.

Kaynakça

  • BACHMANN Alberto (1925). An Encyclopedia of the violin, Dover Publications INC., Mineola, New York.
  • EGE SERTER, Gülen (2013). Kemanda Sağ Kol Teknikleri, Nisan Kitapevi, Ankara.
  • GALAMIAN Ivan (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, Prentice-Hall INC., USA.
  • SAY Ahmet (1985). Müzik Ansiklopedisi, Başkent Yayınevi, Ankara.
  • SCHWARZ Boris (1984). Great Masters of the Violin, Robert Hale, London.
  • ŠEVČÍK Otakar (1901). Violin Studies Op.3 40 Variations, Bosworth.

Otakar Ševčík OP. 3 Assessment Of Studies About Frog in the 40 Variations Method for Violin

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 1, 35 - 52, 01.06.2016
https://doi.org/10.20488/www-std-anadolu-edu-tr.291229

Öz

The violin, taking an important place in classical western music has been one of
the basic instruments by the composers in solo, chamber music and orchestra pieces
throughout history. All these pieces requiring instrumental competence led the music
trainers be interrogator and developer in their technical and musical instructiveness.
While the trainers determined the methods of training performers equipped
with technical and musical knowledge, they made studies based on the permanence
of knowledge. These studies were introduced into education by means of methods.

Otokar Ševčík, known with his methods for violin training in the world and especially
in Turkey is one of the most important trainers with the comprehensive and useful methods
for technical literature. His violin repertoire consists of several methods developing
and pushing the limits of right and left hand techniques starting from the beginner to advanced
level. Especially his book Op. 3, 40 Variations, with its aim to develop right hand
technique shows structural differences when compared to the other books of the author.
Te theme and every variation in this book focuses on developing a certain bow set up.

This paper shall focus on the evaluation of “Theme and 40 Variations” methods in
accordance with the contributions to bow technique and limited to the studies 1, 4, 8, 13,
29, 34, and 38 which were written only for the frog of the violin bow. Moreover, this paper
shall also include some suggestions for bow use like spiccato, détaché, martelé, collé, staccato
and will emphasize musical constituents.


Kaynakça

  • BACHMANN Alberto (1925). An Encyclopedia of the violin, Dover Publications INC., Mineola, New York.
  • EGE SERTER, Gülen (2013). Kemanda Sağ Kol Teknikleri, Nisan Kitapevi, Ankara.
  • GALAMIAN Ivan (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, Prentice-Hall INC., USA.
  • SAY Ahmet (1985). Müzik Ansiklopedisi, Başkent Yayınevi, Ankara.
  • SCHWARZ Boris (1984). Great Masters of the Violin, Robert Hale, London.
  • ŠEVČÍK Otakar (1901). Violin Studies Op.3 40 Variations, Bosworth.
Toplam 6 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özlem Arkan Sümer Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Arkan Sümer, Ö. (2016). Otakar Ševčík Op. 3 Keman İçin 40 Varyasyon Metodunda Yayın Topuk Kısmı İle İlgili Çalışmaların İncelenmesi. Sanat Ve Tasarım Dergisi, 6(1), 35-52. https://doi.org/10.20488/www-std-anadolu-edu-tr.291229