Bu araştırma, sanat eğitimcilerinin dijital resim uygulamaları hakkındaki görüşlerinin
değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın katılımcılarını Bartın İlinde görev
yapmakta olan dokuz sanat eğitimcisi oluşturmaktadır. Nitel araştırma yaklaşımına dayalı durum
çalışması yönteminin kullanıldığı bu araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme formu
yolu ile elde edilmiştir. Görüşme formundan elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur.
Araştırmanın sonuçlarına göre, sanat eğitimcilerinin dijital resim uygulamaları konusundaki bilgi düzeylerinin sınırlılık gösterdiği, bunun neticesinde de dijital resim uygulamalarına karşı
mesafeli oldukları görülmüştür. Geleneksel yöntemlerde çalışmayı tercih eden sanat eğitimcilerinin
çalışmalarını dijital ortama taşıma konusuna sıcak bakmadıkları, dijital teknikleri kullanabildikleri takdirde ise sadece deneme yapmak veya geleneksel çalışmaların tasarımı aşamasında destek
amacıyla kullanılabileceği görüşünde oldukları belirlenmiştir. Dijital resmin sanatsal niteliği açısından sanat eğitimcilerinin ikileme düştükleri ve dijital resmin “tek, biricik” olmamasından
dolayı sanatsal niteliğinin olumsuz yönde etkilendiği konusunda benzer fikirleri paylaştıkları
saptanmıştır. Diğer bir yandan sanat eğitimcilerinin dijital resmin gelecekte yaygınlaşacağı
ve farklı tekniklerle daha geniş kitleler tarafından icra edilebileceği görüşünde de ortak fikirde
oldukları görülmüştür.
Arslan Z. ve Doğdu S. (1993). Eğitim teknolojisi uygulamaları ve eğitim araç-gereçleri. Ankara: Tekışık A.Ş. Ofset Tesisleri
Atmaca, A.E. (2011). Modern sanat ve bilgisayar destekli sanat çalışmaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 10 (37), 293-302. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/esosder/article/
view/5000068433 sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 05.02.2018).
Benjamin, W. (2015). Teknik olarak yeniden-üretilebilirlik çağında sanat yapıtı. (G. Sarı, Cev.). İstanbul: Zeplin yayıncılık. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1936.)
Berger, J. (2017). Görme biçimleri (23. Baskı). (Y. Salman, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1972.)
Çokokumuş, B. (2012). Dijital ortamda kültür ve sanat. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 1, 51-66. http://www.ijtase.net/ojs/index.php/IJTASE/ article/view/83 sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 03.02.2018).
Erbay, M. (2014). Kültür ve toplum üzerinden sanat ve bilim arasındaki ilişki. Art-Sanat. 2, 183-193. http://www.journals. istanbul.edu.tr/iuarts/article/view/5000046655
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 05.02.2018).
Güler, A., Halıcıoğlu, M.B., Taşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Johnson, H. ve Shaw, J.S. (2005). Glossary of Digital Art and Printmaking, http://www.bermangraphics.com/dapttf/ GlosDigArt.pdf (Erişim Tarihi: 05.03.2018).
Köse, O. (1999). Yeniçağın yeni gereksinimi bilgisayar ve resim sanatı. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Lin, P.H. (2005). A Dream of Digital Art: Beyond the Myth of Contemporary Computer Technology in Visual Arts. Visual Arts Research, 31(1), 4-12.
https://www.jstor.org/stable/207 15 364?seq=1#metadata_info_tab_contents sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 20.10.2018).
May, R. (2012). Yaratma cesareti (13. Baskı). (A. Oysal, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1975.)
Özdemir, Ö. (2010). Çağdaş sanatta dijital teknolojilerden yararlanan interaktif sanat. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü,
Kayseri.
Özkaplan, O. (2009). Günümüz resim sanatı ve teknoloji. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
Özel Sağlamtimur, Z. (2017). Yeni Medya Sanatı ve Fotoğraf. Anadolu Üniversitesi Sanat & Tasarım Dergisi, 7 (2), 82-100. DOI: 10.20488/www-std-anadolu-edu-tr.393543
Paul, C. (2015). Digital Art: Third Edition. London: Thames & Hudson. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 2003.), http:// lib1.org/_ads/F133F37F4F8902A298087A95ECEB83E9
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 15.10.2018).
Şengül, E. (2006). Teknolojinin Görsel Sanatlarda Kullanımı ve Sanat Eğitimine Katkısı. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Türker, İ.B. (2011). Tuvalden sayısala. Anadolu Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 1, 145-167. https://personel.omu. edu.tr/docs/ders_dokumanlari/5048_95869_1165.pdf
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 10.02.2018).
Wands, B. (2006). Dijital çağın sanatı. (O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Akbank Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 2006.)
Yılmaz, M. (2013). Modernden postmoderne sanat (2. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
This study was conducted with the aim of assessing the views of visual art educators towards
digital painting activities. The participants of the study were nine visual art educators in Bartın. This study is designed as a case study holding a qualitative research approach, and the data is
collected via semi-structured interviews, which was later processed through content analysis. The results of the study indicated that the visual arts educators do not have enough knowledge
about digital painting activities, hence their distance to such activities. In other words, visual arts
educators working with traditional methods are unfriendly towards the idea of transferring their
works onto digital media environment, and when they have the chance to use digital methods, they
give them a try or use them as an assistance for designing their traditional works. It was also found
out that the visual art educators are hesitant about the artistic aspect of the digital paintings, and
they agree on the fact that digital paintings are not ‘’the one and only’’, which negatively affects
their artistic value. On the other hand, the results show that visual art educators agree on the view
that digital painting will become widespread and will be performed with different techniques by
wider masses.
Arslan Z. ve Doğdu S. (1993). Eğitim teknolojisi uygulamaları ve eğitim araç-gereçleri. Ankara: Tekışık A.Ş. Ofset Tesisleri
Atmaca, A.E. (2011). Modern sanat ve bilgisayar destekli sanat çalışmaları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 10 (37), 293-302. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/esosder/article/
view/5000068433 sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 05.02.2018).
Benjamin, W. (2015). Teknik olarak yeniden-üretilebilirlik çağında sanat yapıtı. (G. Sarı, Cev.). İstanbul: Zeplin yayıncılık. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1936.)
Berger, J. (2017). Görme biçimleri (23. Baskı). (Y. Salman, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1972.)
Çokokumuş, B. (2012). Dijital ortamda kültür ve sanat. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 1, 51-66. http://www.ijtase.net/ojs/index.php/IJTASE/ article/view/83 sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 03.02.2018).
Erbay, M. (2014). Kültür ve toplum üzerinden sanat ve bilim arasındaki ilişki. Art-Sanat. 2, 183-193. http://www.journals. istanbul.edu.tr/iuarts/article/view/5000046655
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 05.02.2018).
Güler, A., Halıcıoğlu, M.B., Taşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Johnson, H. ve Shaw, J.S. (2005). Glossary of Digital Art and Printmaking, http://www.bermangraphics.com/dapttf/ GlosDigArt.pdf (Erişim Tarihi: 05.03.2018).
Köse, O. (1999). Yeniçağın yeni gereksinimi bilgisayar ve resim sanatı. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Lin, P.H. (2005). A Dream of Digital Art: Beyond the Myth of Contemporary Computer Technology in Visual Arts. Visual Arts Research, 31(1), 4-12.
https://www.jstor.org/stable/207 15 364?seq=1#metadata_info_tab_contents sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 20.10.2018).
May, R. (2012). Yaratma cesareti (13. Baskı). (A. Oysal, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1975.)
Özdemir, Ö. (2010). Çağdaş sanatta dijital teknolojilerden yararlanan interaktif sanat. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü,
Kayseri.
Özkaplan, O. (2009). Günümüz resim sanatı ve teknoloji. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
Özel Sağlamtimur, Z. (2017). Yeni Medya Sanatı ve Fotoğraf. Anadolu Üniversitesi Sanat & Tasarım Dergisi, 7 (2), 82-100. DOI: 10.20488/www-std-anadolu-edu-tr.393543
Paul, C. (2015). Digital Art: Third Edition. London: Thames & Hudson. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 2003.), http:// lib1.org/_ads/F133F37F4F8902A298087A95ECEB83E9
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 15.10.2018).
Şengül, E. (2006). Teknolojinin Görsel Sanatlarda Kullanımı ve Sanat Eğitimine Katkısı. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Türker, İ.B. (2011). Tuvalden sayısala. Anadolu Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 1, 145-167. https://personel.omu. edu.tr/docs/ders_dokumanlari/5048_95869_1165.pdf
sayfasından elde edilmiştir (Erişim Tarihi: 10.02.2018).
Wands, B. (2006). Dijital çağın sanatı. (O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Akbank Yayınları. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 2006.)
Yılmaz, M. (2013). Modernden postmoderne sanat (2. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
Eyüpoğlu İ., & Beykal Orhun, F. (2019). Sanat Eğitimcileri Görüşleri Çerçevesinde Dijital Resim Çalışmalarının İncelenmesi (Bartın İli Örneği). Sanat Ve Tasarım Dergisi, 9(1), 100-115. https://doi.org/10.20488/sanattasarim.600059