Öz
Günümüz çalışma ortamlarının evrilerek birer üretim ortamına dönüşmesi yaratıcılığa imkan vermeleri ile mümkün olmaktadır. Aynı işi yapmayan, aynı dili konuşmayan, aynı hayatı yaşamayan fakat aynı ortamı paylaşarak yaratıcı ve girişimci işler yapılması son yılların çalışma kültürü olarak görülmektedir. “Paylaşımlı ofisler” de girişimci ve yaratıcı eylemleri barındırmakta ve gerçekleşmesine olanak sağlamaktadır. Özellikle sosyalleşmeye dönük çalışma ve etkileşim mekanı olarak bu anlayış çalışanların tercihi olmaktadır. Paylaşımlı ofislerin formel ve enformel çalışma düzeniyle, düşünce üretmede oynadığı rolle, iletişim kurma yöntemleriyle çalışanın yaratıcılığını etkilediği düşünülmektedir.
Bu bakış açısıyla araştırmanın amacını paylaşımlı ofislerde yaratıcılığı tetikleyen mekan kodlarının ortaya konulması ve çözümlenmesi şeklinde belirtilmek mümkündür. Araştırma; ilki literatür tarama olacak şekilde iki bölümden oluşmuştur. İkinci bölümde ise benzer ve farklı dinamikleri olan Atölye ve Habita paylaşımlı ofisleri üzerinden belirlenen mekan kodları ile mekan çözümlemesi yapılarak, sonuçları tartışılmıştır. Çalışmanın ileride yaratıcı çalışma mekanlarının geleceği üzerine yapılacak
araştırmalara ve mekan tasarımlarına temel olabileceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akdağ M. ve Melikoğlu A. S. (2020) “Değişen İnsan-Mekan İlişkisinin Çalışma Mekanına Yansıması: Paylaşımlı Ofisler”, İÇLİS-III I İç Mimarlık Lisansüstü Çalışmalar Sempozyumu-III, 20-21 Şubat 2020, Yaşar Üniversitesi, İzmir.
- Andreasen, N. C. (2015). Yaratıcı Beyin. Ankara: Akılçelen Kitaplar.
- Bateson, P. ve Martin, P. (2014). Oyun, Oyunbazlık, Yaratıcılık ve İnovasyon. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Ertürk, D. Z. (1981). Mimari Tasarlama: Süreçler, Görsel Modeller ve Teknikler Açısından Bir İnceleme. Trabzon.
- Fuzi, A., Clifton, N. ve Loudon, G. (2014) “New In-House Organizational Spaces That Support Creativity And Innovation: The Co-Working Space”, R&D Management Conference, 3-6 June, Stuttgart
- Fuzi, A. (2015) “Co-Working Spaces For Promoting Entrepreneurship In Sparse Regions:The Case Of South Wales”, Regional Studies, Regional Science, Vol.2, No.1, 462-469, Routledge
- Göçer, G., Karahan, E. ve İlhan Oygür, I. (2018) “Esnek Çalışma Mekanlarının Çalışan Memnuniyetine Etkisinin Akıllı Bir Ofis Binası Örneğinde İncelenmesi”, Megaron Dergisi,13(1):39-50
- Gür, Ş. Ö. (1996). Mekan Örgütlenmesi. Trabzon: Gür Yayıncılık.
- Hascher, R., Arnold, T., Jeska, S., ve Klauck, B. (2002). A Design Manual: Office Buildings. New York: Princeton Architectural Press.
- Kahvecioğlu, N.P. (2001) Mimari Tasarım Eğitiminde Bilgi ve Yaratıcılık Etkileşimi, Doktora Tezi, İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kroemer, K. ve Kroemer, D. (2001). Office Ergonomics. New York: Taylor & Francis Inc.
- Kuruç, A. (2014). “Ofis Katı. Mimarist”, Sayı:49 46-49.
- Kwiatkowski, A. ve Buczynski, B. (2011). Coworking: How Freelancers Escape The Coffee Shop Office. Fort Collins, Colorado, US: Cohere Coworking Lawson, B. ve Dorst, K. (2009). Design Expertise. Oxford: Elsevier.
- May, R. (2013). Yaratma Cesareti. İstanbul: Metis Yayınları.
- Moultrie, J., Nilsson, M., Dissel, M., Haner, U.-E., Janssen, S. ve Lugt, R. (2007). Innovation Spaces: Towards a Framework for Understanding the Role of the Physical Environment in Innovation. Innovatıon Spaces, 53-65.
- Rapoport, A. (2004). Kültür, Mimarlık, Tasarım. İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi Yayınları.
- Rouquette, M.L. (2007). Yaratıcılık. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- Shoshi, B. ve Oxman, R. (2000) “The Architectural Design Studio: Current Trends And Future Directions”, Design Studio: The Melting Pot Of Architectural Education Conference.
- Tercan. A. (2014). “Ofis Binalarında Sürdürülebilir Bir Uzlaşma İçin Tasarım. Mimarist”, Sayı: 49, 59-65.
- Usluata, A. (1994). İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Yaşar. Ş. (2016). “Osmanlı İmparatorluğu’nda Çift Taraflı Kayıt Yöntemine Geçişin Sebepleri ve Sonuçları: Kapitalizme Doğru İlk Adımlar”, Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 201-207.
- Yürekli, F. (1983). Mimari Tasarımda Belirsizlik; Esneklik/Uyabilirlik İhtiyacının Kaynakları ve Çözümü Üzerine Bir Araştırma, Doçentlik Tezi, İTÜ Mimarlık Fakültesi.
- Yürekli, H. (2007). The Design Studio: A Black Hole. içinde İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 27 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları