Kültür Aktarımında Bireysel Sosyal Sorumluluk ve Dilin Doğru Kullanımı: Bir Afiş Tasarımı

Yıl 2021, Sayı: 27, 427 - 447, 27.06.2021

Bahar Urhan Çağrı Gümüş

Öz

Kültür aktarımının en güçlü aracı olan dil toplumun kimliğini koruması bakımından oldukça önemlidir. Bu nedenle dilin doğru kullanımı, toplumların kimliğini muhafaza edebilmesini sağlar. Bu çalışmanın başlıca amacı dijital iletişimin de etkisi ile yozlaşmaya başladığı düşünülen dilimizin özellikleri ve kelimelerinin muhafaza edilmesinde toplumun nüvesi olan bireylerin sosyal sorumluluğuna dikkat çekmektir. Klavye ile yazı yazmaya alışan gençlerin, kelimelerin orijinal haline sadık kalmaya dikkat etmiyor olması bireysel sorumluluk bilincinin yeterli olmadığını göstermektedir.
Söz konusu durumun tespiti için, bir özel üniversitede öğrenim gören 18-22 yaş aralığında 218 öğrenciye yaygın olarak yanlış kullanılan kelimelerin, yazılı olarak doğru halinin bilinirliğini ölçmek üzere tasarlanmış kısa bir test eş zamanlı olarak uygulanmış, bu anketin sonuçlarına göre kelimelerin bilinirliğinde eksikler olduğu tespit edilmiştir. Durumun tespit edilmesinin ardından alan yazın taraması ile dilin kültürel miras olarak aktarımının önemi ortaya konulmaya çalışılmış ve dijital bir afiş tasarımı aracılığı ile söz konusu soruna çözüm önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Dil, İletişim, Tasarım, Kültürel Miras

Kaynakça

• Ayten, A. (2013). “Sosyal Medyada Türk Basını”, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 20, 2013, s. 4.
• Be´nabou, R. ve Tirole, J. (2010). “Individual and Corporate Social Responsibility”, Economica, 77, 1–19, doi:10.1111/j.1468-0335.2009.00843.x.
• Çamdereli, M. (2006). “Medyanın Dilsel Etik Sorumluluğu”, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, 9, 173-182.
• Durmuş, M. (2019). “Kültürlerin Temas Alanı Olarak Dil Öğretimi Süreçleri ve Mikro Saldırganlıklar”, Millî Folklor, Yıl 31, Sayı 122, 50-63.
• Eraslan, L. (2011). “Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeğinin (BSS) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Aile ve Toplum Yıl: 12 Cilt: 7 Sayı: 24 Ocak-Şubat-Mart, 2011. ISSN: 1303-0256.
• Hall, E. T. (1959). The Silent Language. New York: Doubleday & Company, Inc.
• Kasapoğlu Akyol, P. (2016). “Somut Olmayan Kültürel Mirasın Örgün Eğitime Uygulanması: Ağaraştırması (Webquest) Örneği”, Millî Folklor, Yıl 28, Sayı 111.
• Karahisar, T. (2013). “Dijital Nesil, Dijital İletişim ve Dijitalleşen (!) Türkçe”, AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology, Summer/Yaz – Cilt/Vol: 4 - Sayı/Num: 12. DOI: 10.5824/1309-1581.2013.3.006.x
• Konuk, N.ve Güntaş, S. (2019). “Sosyal Medya Kullanımı Eğitimi ve Bir Eğitim Aracı Olarak Sosyal Medya Kullanımı”, International Journal of Entrepreneurship & Management Inquiries (EMI), Cilt: 3, Sayı: 4, s.4.
• Sapir, E. (1985). Selected Writings of Edward Sapir in Language, Culture and Personality. Editör: David G. Mandelbaum, University of California Press. ISBN: 0-520-05594-2.
• Schlenker, B. R., Britt, T. W., Pennington, J., Murphy, R. ve Doherty, K. (1994). “The Triangle Model of Responsibility”, Psychological Review, Vol. 101. No. 4. 632-652.
• Suslak, D. F. (2009). “The sociolinguistic problem of generations”, Language & Communication 29, 2009. 199–209. doi: 10.1016/j.langcom.02.003.
• Uğurlu, S. (2018). “Sosyal Medya Sorumluluk Projelerinde, İçerik Üretimine ve Yarattığı Etkileşime Yönelik Bir İnceleme”, Asia Minor Studies, Cilt: 6, Sayı: AGP Sempozyum Özel Sayısı 1, s. 205-206.
• Timurtaş, F. K. (2008). “Medeniyet Dili, Türkçeleşmiş Türkçe, Zengin Dil”, Blogger.com: Lisanımız. http://lisanimiz.blogspot.com/2008/07/medeniyet-dili-trkelemi-trke-zengin-dil.html adresinden 01.09.2019 tarihinde alınmıştır.