Netflix “Kuş Uçuşu” İsimli Dizi Örneğinde Kuşaklararası Alımlama Analizi

Yıl 2023, , 66 - 77, 28.09.2023

Adem Yılmaz , Nihan Çelik

https://doi.org/10.5152/AI.2023.23104

Öz

Bu çalışmanın amacı “Kuş Uçuşu” isimli diziyi izleyen Y ve Z kuşağının, alımlama süreçlerindeki
farklılıkları ortaya koymak ve ortaya çıkan farklılıklara, bağlı oldukları kuşak özelliklerinin
yanında başka hangi unsurların etkili olup olmadığını tespit etmektir. Çalışmada katılımcıların
çeşitliliğini sağlamak amacıyla, amaçlı örneklem türlerinden maksimum çeşitlilik örneklemi
kullanılmıştır. Buna göre 1980–1999 yılları arasında doğanlar Y kuşağı olarak kabul edilerek
yedi kişi ile görüşme yapılmıştır. 2000 yılı ve sonrası doğanlar ise Z kuşağı şeklinde tanımlanarak
aynı şekilde yedi kişi ile görüşme gerçekleştirilmiştir. Toplamda 14 katılımcıyla yapılan
derinlemesine görüşmelerden elde edilen verilerin analizi Stuart Hall’un kodlama-kodaçımı
modeli esas alınarak alımlama analizi ile gerçekleştirilmiştir. Bu doğrultuda Y ve Z kuşaklarının
medya iletilerini, içinde bulundukları kuşağın özelliklerine göre okudukları ve anlamlandırdıkları
sonucuna varılmıştır. Kuşakların özelliklerinin yanı sıra cinsiyet, ön yargı ve izlenilen
dijital platform gibi faktörlerin izleyicilerin anlamlandırma süreçlerinde etkili olduğu görülmüştür.
Dolayısıyla Y ve Z kuşağının alımlama süreçlerinde farklılıklar olduğu çalışma kapsamında
ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Alımlama analizi, Y kuşağı, Z kuşağı, Netflix

Analysis of Intergenerational Reception in the Case of the Netflix “Bird Flight” Series

Öz

The aim of this study is to reveal the differences in the reception processes of the Y and Z generations
watching the TV series “Bird Flight” and to determine whether other factors are effective
on the differences, besides the generation characteristics they are connected to. In the
study, in order to ensure the diversity of participants, maximum diversity sampling, one of the
purposeful sampling types, was used. Accordingly, those born between 1980 and 1999 were
accepted as generation Y and seven people were interviewed. Those born in 2000 and after
were defined as the Z generation, and seven people were interviewed in the same way. The
analysis of the data obtained from in-depth interviews with 14 participants in total was carried
out with reception analysis based on Stuart Hall’s coding-decoding model. In this direction,
it has been concluded that the Y and Z generations read and interpret the media messages
according to the characteristics of the generation they are in. In addition to the characteristics
of the generations, factors such as gender, prejudice, and the digital platform followed were
found to be effective in the interpretation processes of the audience. Therefore, it has emerged
within the scope of the study that there are differences in the reception processes of the Y and
Z generations.

Anahtar Kelimeler

Reception analysis, Y generation, Z generation, Netflix

Kaynakça

• Agarwal, H., & Vaghela, P. (2018). Work values of gen Z: Bridging the gap to the next generation. In National Conference on Innovative Business Management Practices in 21st Century (pp. 1–26). Gujarat, India: Faculty of Management Studies, Parul University.
• Akgün, H., & Arık, E. (2021). İngiliz kültürel çalışmalar ekolü ve medya mahallesi haber programının alımlama analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 8(1), 113–128. [CrossRef]
• Arslan, A., & Staub, S. (2015). Kuşak teorisi ve iç girişimcilik üzerine bir araştırma. KAÜ İİBF Dergisi, 6(11), 1–24.
• Berkup, S. B. (2014). Working with generations X and Y in generation Z period: Management of different generations in business life. Mediterranean Journal of Social Sciences, 5(19), 218–229. [CrossRef]
• Çetin, C., & Karalar, S. (2016). X, Y ve Z kuşağı öğrencilerin çok yönlü ve sınırsız kariyer algıları üzerine bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(28), 157–197.
• Gemius Turkey (2022). https ://ww w.gem ius.c om.tr /974/ netfl ix-mi -prim e-mi- disne y-mi- zirve -kimi n.htm l.
• Cucej, Z. (2007). Digital broadcasting and new services. In 2007 8th International Conference on Telecommunications in Modern Satellite, Cable and Broadcasting Services (pp. 217–229). Serbia: Institute of Electrical and Electronics Engineers. [CrossRef]
• Ergul, R. R. (2007). Digital broadcasting and interactive television in distance education: digital and interactive television infrastructure: Proposal for Anadolu University Open Education Faculty. Turkish Online Journal of Distance Education, 8(1), 64–72.
• Fauzi, E. P., Fasta, F., Nathan, R. J., & Jeong, S. W. (2022). Modern Muslimah in media: A study of reception analysis in “Saliha” program on net TV. Aspiration Journal, 1(2), 136–158. [CrossRef]
• Fiske, J. (2003). İletişime çalışmalarına giriş. (S. İrvan, Çev.). Bilim ve Sanat Yayınları.
• Güngör, N. (2018). İletişim kuramlar yaklaşımlar. Siyasal Kitabevi.
• Hall, S. (2006). Enconding/deconding. In M. G. Durham & D. M. Kellner (Eds.). Media and cultural studies key works (pp.163–174). Blackwell Publishing.
• İnce İnal, D., Yağlı Vardar, N., Sağlam, M., & Kütükcü Çalık, E. (2020). Covid- 19 enfeksiyonunda akut ve postakut fizyoterapi ve rehabilitasyon. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 31(1), 81–93.
• İslam, A., Cheong, T. W., & Desa, H. (2011). A study on ‘generation Y’ behaviours at workplace in Penang. Australian Journal of Basics and Applied Sciences, 5(11), 1802–1812.
• Jensen, K. B., & Rosengren, K. E. (2005). İzleyicinin peşindeki beş gelenek. Medya ve izleyici bitmeyen tartışma (Ş. Yavuz, Çev., ss. 55–84). Vadi Yayınları.
• Joo, J., & Sang, Y. (2013). Exploring koreans’ smartphone usage: An integrated model of the technology acceptance model and uses and gratifications theory. Computers in Human Behavior, 29(6), 2512–2518. [CrossRef]
• Karaduman, S. (2017). Television broadcasting in new media platform and interaction. In E. Doğan & E. Geçgin (Eds.). Current debates in public relations culturel media studies (pp. 115–129). IJOPEC.
• Khurana, U., & Mehta, M. (2021). OTT platforms – A boon or bane. In V. Partap & R. Mitta (Eds.). OTT platforms & digital media (pp. 1–6). Ishaan Arts And Production.
• Maigret, E. (2011). Medya ve iletişim sosyolojisi (H. Yücel, Çev.). İletişim Yayınları.
• McQuail, D. (1997). Audience analysis (1st ed). Sage.
• McQuail, D., & Windahl, S. (2005). Kitle iletişim modelleri (K. Yumlu, Çev., 2 Baskı). İmge Kitabevi.
• Merritt, S. R., & Neville, S. (2002). Generation Y: A perspective on America’s next generation and their impact on higher education. Serials Librarian, 42(1–2), 41–50. [CrossRef]
• Mikos, L. (2016). Digital media platforms and the use of TV content: Binge watching and video-on-demand in Germany. Media and Communication, 4(3), 154–161. [CrossRef]
• Netflix (2022). https ://ww w.net flix. com/t r/tit le/81 30388 9.
• Omona, J. (2013). Sampling in qualitative research: Improving the quality of research outcomes in higher education. Makerere Journal of Higher Education, 4(2), 169–185. [CrossRef]
• Özçetin, B. (2018). Kitle iletişim kuramları. İletişim Yayınları.
• Procter, J. (2004). Stuart Hall. Routledge.
• Ross, K., & Nightingale, V. (2003). Media and audiences. McGraw-Hill Education.
• Rubin, A. M. (1981). “The interactions of television uses and gratifications”, theory and methodology division at the ‘Association for Education in Journalism Convention. August 8-11, 1981. East Lansing (p. 25). https ://fi les.e ric.e d.gov /full text/ ED205 953.p df.
• Sackmann, R., & Winkler, O. (2013). Technology generations revisited: The Internet generation. Gerontechnology, 11(4), 493–503. [CrossRef]
• Sarı, Ü., & Türker, H. (2021). Dijital platform kullanıcılarının izleme alışkanlıklarına yönelik bir araştırma: Netflix örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(1), 59–80. [CrossRef]
• Şeker, T., & Şimşek, F. (2013). Kodlama-kodaçımı bağlamında Muhteşem Yüzyıl dizisinin lise öğrencileri üzerindeki etkilerine yönelik alımlama analizi. Selçuk İletişim, 7(2), 111–120.
• Singh, A. P., & Dangmei, J. (2016). Understanding the generation Z: The future workforce. South-Asian Journal of Multidisciplinary Studies, 3, 1–5.
• Spiro, C. (2006). Generation Y in the workplace. Defense AT&l, 35(6), 16–19.
• Sunny, K., & Siwach, K. (2021). OTT platforms an alternative to movie theatres. In V. Partap & R. Mitta (Eds.). OTT platforms & digital media (pp. 7–14). Ishaan Arts And Production.
• Tekin, H. H. (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101–116. https ://de rgipa rk.or g.tr/ tr/pu b/ius osyol oji/i ssue/ 521/4 777.
• Tekinalp, Ş., & Uzun, R. (2019). İletişim araştırmaları ve kuramları. Beta Basım Dağıtım.
• Turner, A. (2015). Generation Z: Technology and social interest. Journal of Individual Psychology, 71(2), 103–113. [CrossRef]
• Yamamoto, T. (2013). Pandemic control measures. Japan Medical Association Journal, 56(1), 51–54.
• Yaylagül, L. (2018). Kitle iletişim kuramları. Dipnot Yayınları.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Zhang, L., Wu, Y., Li, W., Kim, H. M., Park, S., Angueira, P., Montalban, J., & Velez, M. (2014). Channel capacity distribution of layer -divi sion- multi plexi ng system for next generation digital broadcasting transmission. In IEEE International Symposium on Broadband Multimedia Systems and Broadcasting (pp. 1–6). China: Institute of Electrical and Electronics Engineers. [CrossRef]
• Zhao, T. (2019). Analysis of the concept of audience in the digital age. Advances in social science, education and humanities research (ASSEHR) (pp.132–137). Atlantis Press. [CrossRef]