Turks, who have lived throughout history, combined the importance they gave to science with art
and produced rare works in the field of book arts. In addition to the writings of the manuscripts,
they also showed great care and dexterity in the decoration of the works. Today, many ornamental
manuscripts are preserved in museums and libraries. One of these works is the Qur’an with
inventory number 04820, which is in the Manuscript Donations collection of the Süleymaniye
Manuscripts Library. The work was written by Hafız Muhammed el-Ferîd with the naskh calligraphy
in 1243/1827. It was decorated by Osman Şûkrî in 1244/1828. The work, which does not have a
zahriye page, has been analyzed in detail, including the serlevha, the beginning of the chapter, the
roses, the stops, and the ornament on the hatime page. In addition to Hatayi group motifs, designs
made with only penç motifs are common. Needle burnishing on a gold background is used on all
ornament pages. Zer-ender-zer technique is among the techniques used. Composition features,
pattern design, motifs, colors, and techniques of the illuminated areas of the Qur'an are important
in terms of the decoration features of the period it belongs to.
Tarih boyunca yaşamış olan Türkler ilme verdikleri önemi sanatla birleştirerek, kitap sanatları
alanında nadide eserler vermişlerdir. Yazma eserlerin yazılarının yanı sıra tezyînatına da büyük
bir özen ve maharet göstermişlerdir. Bugün müze, özel koleksiyon ve kütüphanelerde birçok
tezyîni yazma eser muhafaza edilmektedir. Bu eserlerden biri de Süleymaniye Yazma Eserler
Kütüphanesi, Yazma Bağışlar koleksiyonunda bulunan 04820 envanter numaralı Kur’ân-ı
Kerîmdir. Eser 1243/1827 yıllında Hafız Muhammed el-Ferîd tarafında nesih hattı ile yazılmıştır.
1244/1828 yılında Osman Şûkrî tarafından tezyîn edilmiştir. Zahriye sayfası bulunmayan eserin,
serlevha, sûre başı, güller, duraklar ve hâtime sayfasında bulunan tezyînat detaylı olarak analiz
edilmiştir. Hatâyî grubu motiflerin yanı sıra sadece penç motifleri ile yapılan tasarımlar yaygındır.
Altın zemin üzerine yapılan iğne perdahı bütün tezyîni sayfalarda kullanılmıştır. Zer-ender-zer
tekniği kullanılan teknikler arasındadır. Kur’an-ı Kerîmin tezyîni alanlarında kompozisyon özellikleri,
desen tasarımı, motifler, kullanılan renkler ve teknikler ait olduğu dönemin tezyînat özellikleri
bakımından önemlidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2023 |
Gönderilme Tarihi | 20 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 41 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.