Bu çalışmada, toplumsal bir sorun olarak değerlendirilen çocuk/erken yaşta ve zorla evlilik teması, sanat eserleri aracılığıyla estetik düzlemde eleştirel bir bakışla incelenmektedir. Bilindiği gibi sanatçılar, sosyal sorunlara duyarsız kalmayarak eserleriyle bu konulara tanıklık eder ve eleştirel bir tutum geliştirirler. Bu bağlamda çalışma, sanatın çocuk/erken yaşta ve zorla evlilik sorununa sunduğu eleştirel bakışı ve bu bakışın toplumsal farkındalık yaratma potansiyelini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çocuk yaşta yapılan evliliklerin çocuk ruhu üzerindeki tahribatları bilinmekte; bu evliliklere engel olunamaması, toplumun erkek egemen yapısının bir yansıması olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışma, nitel araştırma yöntemiyle yapılandırılmış ve sanat kuramları doğrultusunda sanat eseri çözümleme yöntemleri benimsenmiştir. Rus ressam Vasili Vladimiroviç Pukirev’in 1862 tarihli “Eşitsiz Evlilik” adlı sembolik eseri ile genç sanatçı Erdal Kocabey’in 2013–2015 yılları arasında ürettiği altı eser, estetik ve toplumsal eleştiri bağlamında detaylı biçimde analiz edilmiştir. Eserlerde biçim-öz ilişkisi, renk, kompozisyon, sembol kullanımı gibi plastik ögeler ve temsili anlam katmanları üzerinden inceleme yapılmıştır. Eserler, yalnızca bireysel hikâyeleri değil, yapısal bir şiddet biçimi olarak zorla evlilikleri temsil etmektedir. İncelenen eserler çocuk/erken yaşta ve zorla evlilik sorununu çarpıcı biçimde görünür kılmış, izleyicinin empati ve sorgulama süreçlerini tetiklemiştir. Sorunların kelimelerle ifade edilemediği durumlarda bile sanatın kendine has dili güçlü bir aktarım sağlamaktadır. Araştırma, sanatın toplumsal sorunları görünür kılma ve etik sorgulama başlatma gücünü ortaya koymuştur.
Çocuk zorla evlilik sanat eseri Erdal Kocabey Vasili Vladimirovich Pukirev Eşitsiz Evlilik eseri
In this study, the theme of child, early and forced marriage, recognized as a serious social problem, is examined through works of art from a critical, aesthetic perspective. As is well known, artists do not remain indifferent to social issues, and through their works they bear witness to such realities and adopt a critical stance. In this context, the study aims to reveal the critical gaze that art can offer on the problem of child, early and forced marriage, as well as its potential to raise public awareness.
The destructive impact of child marriages on the psyche of the child is well documented, and the inability to prevent such practices is regarded as a reflection of the patriarchal structure of society. This research is designed as a qualitative study, employing art-theoretical approaches and methods of visual analysis. It focuses on a detailed aesthetic and social critique of Russian painter Vasily Vladimirovich Pukirev’s symbolic 1862 painting The Unequal Marriage, along with six works produced between 2013 and 2015 by Turkish artist Erdal Kocabey.
The examination considers the relationship between form and content, the use of color and composition, symbolic elements, and layers of representational meaning. The works do not merely depict individual stories; they also stand as representations of forced marriage as a structural form of violence. By making the issue of child, early and forced marriage strikingly visible, these works have the power to spark empathy and prompt critical reflection in the viewer. Even when words fail to express the full scope of the problem, the unique language of art can communicate it with compelling force. This research underscores art’s capacity to render social issues visible and to initiate ethical questioning.
child forced marriage (CEFM) artwork Erdal Kocabey Vasili Vladimirovich Pukirev The Unequal Marriage
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Güzel Sanatlar |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 26 Ağustos 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 24 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 2 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 18 Ağustos 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 46 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.