Özel Bir Hastanedeki Sağlık Çalışanlarının Kişilik Özelliklerinin Kişilerarası İlişkileri Üzerine Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1, 17 - 22, 27.01.2021

Ayse Tansu

Öz

Amaç: Araştırma özel bir hastanedeki sağlık çalışanlarının kişilik özelliklerinin kişilerarası ilişkileri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişki arayıcı olarak yapılan çalışma, 891 hemşire, 146 hekim ve 202 diğer sağlık çalışanı olmak üzere toplam 1239 sağlık profesyoneli ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak sağlık çalışanlarının tanıtıcı ve mesleki özelliklerini içeren Bilgi Formu, Kişilerarası İlişkiler Ölçeği ve A Tipi Kişilik Ölçeği kullanıldı. Veriler, yüzdelik, ortalama, standart sapma, ki-kare testi, student’s t testi, tek yönlü varyans analizi, post-hoc ileri analiz testi ve Pearson korelasyon testi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmada, sağlık çalışanlarının A tipi kişilik özellikleri alt boyutlarda en yüksek ortalamanın işe verilen önem (30,990 ± 7,087), en düşük ortalamanın ise sosyal etkinliklerden uzaklaşma (6,827 ± 2,548) olduğu bulundu. Sağlık çalışanlarının Kişilerarası ilişkiler ölçeği alt boyutlardan en yüksek puan ortalamasının “Besleyici ilişki tarzı”nda (32,207 ± 6,186) olduğu belirlendi.
Sonuç: Çalışmanın sonucunda öncelikle sağlık çalışanlarının kendilerinin kişilik özelliklerini tanımalarını sağlayacak çalışmalar yapılması, bireyleri motive edecek “etkili liderlik” modelinin hayata geçirilmesi önerilmiştir. Rehberlik ve psikolojik danışmanlığın etkin ve aktif tutulması, bireylerin kişiliğini olumlu hale getirebilecek, geliştirici esnek programlar hazırlanması ve sağlık çalışanlarının kendine, ailesine ve hobilerine zaman ayırması ile olumlu sonuçlar ortaya çıkacaktır.

Anahtar Kelimeler

Kişilerarası ilişkiler, A Tipi Kişilik, Sağlık Çalışanları, İletişim

The Effect of Interpersonal Relationships of the Personality Traits of a Private Hospital in the Health Care

Öz

Objective: The study was conducted to determine the effect of personality traits of healthcare professionals in a private hospital on their interpersonal relationships.
Materials and Methods: The study, which was conducted as a descriptive and relationship seeker, was carried out with a total of 1239 health professionals, 891 nurses, 146 physicians and 202 other healthcare professionals. For data collection İnformation form which is based on literature is developed by researcher, İnterpersonal Relations Scale, A Type Personality Scale are used and for data evaluation Chi-Square Test, Student’s T test, one way ANOVA, post hoc further analysis test.
Results: In the study, it was found that the A-type personality traits of the health workers benefited from the highest mid-level services in the sub-dimensions (30.990 ± 7.087), while the lowest average levels of social activities (6.827 ± 2.548) were found. The highest score average of the sub-dimensions of interpersonal relationships of health workers was found to be in “Feeder Relationship Style lard (32,207 ± 6,186).
Conclusion: As a result of this study, first of all, studies are provided to know and recognize personality traits of health professionals, to motivate individuals “effective leadership” model is actualized, opportunity is given to workers about education for adaptation to job and to be productive are suggested. Keeping guidance and psychological counseling effective and active this provides positive outcomes such as improving flexible programs which individuals personality make positive and health professionals take time of themselves, their families and their hobbies.

Anahtar Kelimeler

İnterpersonel relations, A-Type Personality, Health Professionals, Communication

Kaynakça

• Referans1_ Albayrak, H. Annelerin Kaygı Düzeyleri İle Çocukların Bağımlılık Eğilimleri Arasındaki İlişkin İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1997, 9 (4), 12-19.
• Referans2_Babadağlı B, Erim SE, Erdoğan S. Hekimlerin ve Hemşirelerin Hastayla İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Kocaeli, 2006, Cilt:1, Sayı:3
• Referans3_Batıgün A D, Şahin N.H. İş Stresi ve Sağlık Psikolojisi Araştırmaları İçin İki Ölçek A Tipi Kişilik ve İş Doyumu. Türk Psikiyatri Dergisi, Ankara, 2006, 17(1):32-45. Referans4_Cüceloğlu D. İçimizdeki Çocuk. Remzi Kitabevi, İstanbul, 2000, 25.Baskı.
• Referans5_Ekinci B, Güngörmüş K, Topçu G, Kerek E. Hemşirelik Öğrencilerinin Kişilerarası İlişki Düzeylerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, 2010, Erzurum.
• Referans6_Ekşi, H, Kişilik ve Başa çıkma: Başa çıkma Tarzlarının Durumsal ve Eğilimsel Boyutları Üzerine Çok Yönlü Bir Araştırma”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, s.81-98.İstanbul, 2004
• Referans7_Erözkan A. Üniversite Öğrencilerinin Kişiler Arası İlişki Tarzları Ve Mizah Tarzları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, Muğla, 2009.
• Referans8_Göçener D. Üniversite Öğrencilerinin Güvenli Bağlanma Düzeyleri İle Kişilerarası İlişki Tarzları Arasındaki İlişkiler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2010, (Danışman: Doç. Dr. Dökmen Z).
• Referans9_Hamarta, E. Bağlanma Teorisi ve Yetişkin İlişkilerinde Bağlanma, Eğitime Yeni Bakışlar-I, (Ed.) A.M. Sünbül. Ankara, 2002.
• Referans10_İmamoğlu SE. Genç Yetişkinlikte Kişilerarası İlişkilerin Cinsiyet, Cinsiyet Rolleri ve Yalnızlık Algısı Açısından İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktara Tezi, 2008, İstanbul. (Danışman: Prof. Dr. Aydın B).
• Referans11_Karsavuran S, Kaya S, Akturan S. Hasta Hekim İlişkisinde Güven. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Ankara, 2011, Cilt:14, Sayı:2.
• Referans12_Özçakır, A. “Tıp Eğitiminde İletişim ve Klinik Beceriler Dersi Verilmeli Mi? İntörn Öğrenci Görüşleri”. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi, 2002, 22(2):185-189
• Referans13_Şahin NH, Güler M, Basım N. A Tipi Kişilik Örüntüsünde Bilişsel ve Duygusal Zekânın Stresle Başa Çıkma ve Stres Belirtileri İle İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, Ankara, 2009, 20(3):243-254,
• Referans14_Uçar M. “Askeri Bağlamda Sağlık Hizmetlerinin Etik Boyutu.” TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 2005, 4(1):37-45.