By choosing human prophets, Allah has established a unique communication area between divine knowledge and human knowledge. However, different opinions have been put forward about the nature, limits, and duration of this communication. Another quality of Prophet Muḥammad̲, after his human and prophetic qualities, is the quality of being a judge. He made decisions in various cases submitted to him due to his qualifications as a judge. In the basic ḥadīt̲h̲ sources, in the Prophet Muḥammad̲’s dispositions regarding judiciary; there are transmissions that he is human and makes decisions based on evidence at the same time he awaits waḥy on issues on which there is no ruling. In this regard, the transmissions that begin with the words of the Prophet Muḥammad̲, especially “I am a human being like you, you bring your daʿwās to me...” are important. In this research was analysed in concepts of isnād and matn, and the relationship between the Prophet Muḥammad̲’s judgment dispositions and his quality of being human will be examined with the inductive method from the point of view of muḥaddit̲h̲s. In the study also came to the following conclusions; some of the variants of the ḥadīt̲h̲ are ṣaḥīḥ, while others are ḥasan and ḍaʿīf, the issue is mostly addressed on the basis of law and morality, the court daʿwās conducted by the Prophet Muḥammad̲ can be divided into two parts: daʿwās in which both revelation and id̲j̲tihād are together, and daʿwās in which only id̲j̲tihād exists, the ḥadīt̲h̲ in question is related to the daʿwās in which id̲j̲tihād exists, the Prophet Muḥammad̲ judges according to the available evidence and his own opinion, as long as not supported by the waḥy, the Prophet Muḥammad̲ is no difference between him and other people in terms of information sources and research.
Allah, beşer cinsinden peygamberler seçmekle, ilâhî âlem ile beşerî bilgi arasında eşsiz bir iletişim alanı tesis etmiştir. Fakat bu iletişimin mahiyet, sınır ve süresi konusunda öteden beri farklı görüşler ortaya konmuştur. Hz. Peygamber’in beşer ve risâlet vasıflarından sonra diğer bir vasfı da hâkimliktir. Hadis kaynaklarında Hz. Peygamber’in yargıyla ilgili tasarruflarında; beşer olduğuna ve ispat vasıtalarına dayalı karar verdiğine, diğer taraftan hakkında hüküm konulmayan meselelerde de vahiy beklediğine dair rivayetler bulunmaktadır. Bu konuda “Ben de sizin gibi bir beşerim. Sizler bana davalarınızı getiriyorsunuz…” diye başlayan rivayet dikkat çekmektedir. Araştırmada söz konusu rivayet sened ve metin açısından tahlil edilmiş, Hz. Peygamber’in yargılama konusundaki tasarrufları ile beşer olma vasfı arasındaki ilişki, muhaddisler penceresinden değişik yönleriyle ve tümevarım yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Çalışmada; hadisin bazı varyantların sahih veya hasen bazılarının ise zayıf olduğu, konunun daha ziyade hukuk ve ahlâk temelinde ele alındığı, Allah Resûlü’nün (s.a.v.) yürüttüğü davaların, hem vahiy hem de ictihadın işler olduğu davalar ile sadece ictihadın işler olduğu davalar şeklinde iki kısma ayrılabileceği, söz konusu hadisin sadece ictihada dayalı davalarla ilgili olduğu, Hz. Peygamber’in, bu tür davalarda zâhire ve kendi kanaatine göre hükmettiği, vahiyle desteklenmediği müddetçe bilgi kaynakları ve araştırma imkânları konusunda diğer insanlarla arasında bir fark bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 9 Ocak 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 3 Ocak 2025 |
Gönderilme Tarihi | 23 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde
yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.