Tefâsîru’l-Kur’âni’l-Kerîm Hasebe Tertîbi’n-Nüzûl-Dirâse ve Takvîm Tâhâ Muhammed Fâris

Yıl 2015, Cilt: 7 Sayı: 2, 432 - 436, 19.03.2016

Ayşe Uzun

Öz

Tâhâ Muhammed Fâris tarafından Sudan Ümmü Derman üniversitesinde Nurettin Itr danışmanlığında doktora tezi olarak hazırlanan Tefâsîru’l-Kur’ani’l-Kerim Hasebe Tertibi’n-Nüzûl-Dirâse ve Takvîm adlı eser, nüzul tertibine göre telif edilen tefsirleri incelemektedir. Kur’an ayetlerinin tarihlendirilmesi ve kronolojik tefsir üzerine yapılan çalışmaların geçmişi 19. yüzyıldan öncesine gitmemektedir. Mekkî-Medenî tasnifleri gibi zamansal içeriği yüzeysel bir şekilde yansıtan rivayetleri bir kenara bırakacak olursak, Kur’an ayetlerinin tarihlendirilmesi konusunda ilk sistematik çalışmaların Batı’da başladığını görürüz. Gustav Weil (ö. 1889), Theodor Nöldeke (ö. 1930), J. Medows Rodwell (ö. 1900), Regis Blachere (ö. 1973), J. William Muir (ö. 1905), Hartwig Hirschfeld (ö. 1934), Richard Bell ( ö. 1952) ve W. Montgomery Watt (ö. 2006)bu sahada eser vermişlerdir. 

Anahtar Kelimeler

Tefâsîru’l, Kur’âni, Kerîm