SEYYİD MUHAMMED RÂŞİD EROL’UN HAYATI VE TASAVVUFÎ ETKİSİ

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 2, 765 - 784, 30.11.2016

Salih Özcan

Öz

Makalemizin
konusu olan mutasavvıfımız XX. Yüzyılın Nakşbendî-Hâlidî yolunun önde
gelenlerinden Seyyid Muhammed Râşid Erol ve tasavvufî kişiliği hakkındadır.
Çalışmamızda söz konusu şahsiyetin hayatını üç devreye ayırdık.

     Birinci
devre; Doğumu, Nesebi, Evliliği ve Çocukları, Yaşadığı Yerler ve İkameti, 1968
yılına kadar olan ilimle meşguliyetini kapsamaktadır. İkinci devre; 1968’de
aldığı halîfelik icâzeti ve 1972’ye kadar devam eden tekke hizmeti. Üçüncü
devre; 1972’de başlayan Muhammed Râşid Erol’un Sürgün Hayatı, Kendisine Suikast
Girişimi, İlmî Kişiliği, Hayat Tarzı, Vefatı, Tarîkatı, Tasavvufî Kişiliği.

Anahtar Kelimeler

Muhammed Râşid, tasavvuf, tarîkat, halîfe

Kaynakça

• Algar, Hamid, (2006). “Nakşbendiyye”, DİA, C. XXX, Ankara, TDV Yayınları, s. 335.
• Arvas, Yasin, 14 Ocak 2015 tarihli telefon görüşmesi (Yusuf Arvasi’nin torunu).
• Ateş. Süleyman, (2002). “Kutub”, DİA, C. XXVI, Ankara, TDV Yayınları, s. 498-499.
• Aykaç, Sadiye Erol, (2007). Seyyid Muhammed Râşid Erol, İstanbul, Akış Yayınları.
• Aykaç, Ahmet, 04 Mayıs 2014 tarihli görüşme.
• -----------------., (1995). “Resulü Ekrem’e Tam Mutabaat Ederdi”, Feyz Dergisi, Ankara, 1995, sayı,(52), s. 29.
• Baz, İbrahim, (2014). “Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Norşin Dergâhı ve Şeyh Abdurrahman-ı Tâği” Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi, sayı: (34), s. 201.
• Bruinnessen, Martin Van, (1992). Ağa, Şeyh ve Devlet, Çvr.: B., Yalkut, İletişim Yayınları, İstanbul,
• Buhârî, A. M. İ, (2004). Sahîhu’l-Buhârî, Dârû’l-Hadis, Kahire, I-IVc.