Hicrî
ilk iki yüzyılda ortaya çıkan Hicaz fıkhı ile Irak fıkhından orijinal bir
sentez meydana getiren İmam Şâfiî’ye (ö. 204/820) nispet edilen ekole Şâfiî
mezhebi denilmiştir. Bağlayıcılık açısından hadisler için ittisâl şartını
yeterli bulan Şâfiîler, haberlerle amel etmek için ilâve şartlar ileri
sürülmesine karşı çıktıklarından Hanefî ve Mâlikî çevrelerinin bu yönde
geliştirdiği formülleri eleştiri konusu yapmışlardır. Buna bağlı olarak haber-i
vâhidle haram ve vâcibin sabit olamayacağı yaklaşımı eleştirilmiş, hükme
delâlet noktasında zannîlik bulunmaması kaydıyla bu tür hükümlerin haber-i
vâhide dayandırılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Bu tür konuları genişçe ele
alan ve değerlendirme yoluna giden önemli Şâfiî usûlcülerinden biri Ebû Yahyâ
Zekeriyyâ b. Muhammed b. Ahmed el-Ensârî’dir. (ö. 926/1520). İbn Hacer,
el-Bulkînî, İbnü’l-Hümâm, Celâleddin el-Mahallî gibi çok sayıda âlimden
fıkıh ve diğer dinî ilimleri okuyan Zekeriyya el-Ensârî, genç yaşta hocalarının
izniyle ders ve fetva verecek seviyeye ulaştı. Kendisinden ilim tahsil edenler
arasında İbn Hacer el-Heytemî, Hatîb eş-Şirbînî, Abdülvehhâb eş-Şa‘rânî gibi
şahsiyetler bulunmaktadır. Kaynaklarda el-imâm, el-hâfız, şeyhu
meşâyihi’l-İslâm, şeyhü’l-İslâm gibi lakaplarla anılan Zekeriyyâ el-Ensârî,
neredeyse bütün dinî ilimler alanındaki geniş bilgisi yanında Şâfiî mezhebinin
temel eserlerini anlama, onların tercihleri arasında değerlendirme ve tercih
yapma konusunda uzmandı. Eserleri mezhep görüşlerinin âyet ve hadislerle
temellendirilmesi, ta‘lîl edilmesi, önceki ulemânın hatalı bulduğu nakil ve
görüşlerinin eleştirilmesi, hadisleri tahrîc ederek kaynaklarının ve bu konuda
âlimlerin değerlendirmelerinin belirtilmesi bakımından önem taşır. Bundan
dolayı eserleri daha sonraki Şâfiî âlimleri arasında itibar görmüş, mezhebin
meseleleri konusunda dayanak olmuş, üzerine çeşitli ihtisar, şerh ve hâşiye
çalışmaları yapılmıştır. Önemli eserlerinden biri de usûl konusunda yazdığı Gâyetu’l-vüsûl
şerhu Lübbi’l-usûl adlı çalışmasıdır. Bu eseri yine kendisine ait olan Lübbü’l-usûl
adlı eserinin şerhidir. Lübbü’l-usûl ise Tâceddin es-Sübkî’nin Cem’u’l-cevâmi’inin
muhtasarıdır. Onun sünnet ve hadis meseleleri konusundaki yorum ve
değerlendirmeleri bu eseri çerçevesinde ele alınacaktır. Böylelikle Şâfiî
usûlcülerin bu tür konuları yorumlama noktasındaki yaklaşım ve tutumları tespit
edilmeye ve değerlendirmeye çalışılacaktır.
The
Hijaz fiqh which emerged in the first two centuries of Hijri was called Shâfiî
sect in the school of fiqh, which is based on Shafi'i (d. 204/820), who had the
possibility of evaluating the fate of Iraq and bringing it to an original
synthesis. In terms of binding, the Shafi'i, who found the ittisal condition
for the hadiths satisfactory, have criticized the formulas developed by the
Hanafi and Marikî circles in this direction because they opposed the addition
of additional conditions to operate with the news. In this respect, the
approach that the haram and the worshiper can not be fixed with news and wisdom
has been criticized and the principle has been adopted that such provisions can
be based on news, provided that there is no doubt at the point of issue. One of
the prominent Shafi'i scholars who address these issues extensively and go on
the path of evaluation is Abu Yahya Zekeriyyâ b. Muhammad b. Ahmed al-Ansari.
(d. 926/1520). Zekeriyya al-Ansari, who
read fiqh and other religious sciences from many scholars such as Ibn Hajjar,
al-Bulkîn, Ibn al-Khumâm, Celâleddin al-Mahallî, attained the level to teach
and fatwa with the permission of their teachers. Among those who collect
knowledge, there are personalities such as Ibn Hajjar al-Heytemi, Hatîb
al-Shirbinî, Abd al-vahab al-Sha'rāni. Zakeriyya al-Ansari, who is known by his
nicknames like al-Imâm, al-hafiz, sheikh al-islâm in the sources, comprehends
the basic works of Shafi'i sect besides the broad knowledge in almost all
religious sciences, he specialized in. His works emphasize the basis of sectarian
views with verses and hadiths, to be ta'îl, to criticize the transmission and
views of the previous faults which are erroneous, to emphasize the hadiths and
to indicate the sources and the evaluations of the scholars in this respect. His
works were respected among the scholars of the later Shafi'i, the basis of the
mezhebine affairs, and various expertise, commentary and poetry work were done
on them. One of his important works is the work of Gâyetu'l-vüsûl sherhu
Lübbi'l-usûl which he writes about usûl. This work is also a reminder of his
work, Lübbü'l-usûl. Lübbü'l-usûl is the endowment of Tâceddin es-Subkî's
Cem'u'l-cevâmi. His interpretations and assessments on the issues of
circumcision and hadith will be examined in this essay. In this way, the
approaches and attitudes of the Shafi'i scholars in interpreting such issues
will be tried to be determined and evaluated.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2018 |
Kabul Tarihi | 6 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 3 |
Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde
yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.