BibTex RIS Kaynak Göster

DÜZENLEYİCİ KURUMLARA İNGİLTERE ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BAKMAK

Yıl 2009, Sayı: 72, 67 - 84, 01.03.2009

Öz

Tarihsel bağlamda Amerika Birleşik Devletleri’nde düzenlemenin genel şekli olarak ortaya çıkan düzenleyici kurumlar, 1980’li yıllarla birlikte Avrupa ülkelerinde ve bu arada Türkiye’de de yönetsel alanda yeni bir yapılanma olarak var olmaya başlamışlardır. Mevcudiyetlerinden bu yana pek çok tartışmaya kaynaklık eden düzenleyici kurumlar, bu çalışmada Birleşik Krallık örneği üzerinden analiz edilmektedir. Böylesi çalışmalar düzenleme felsefesinin ülkeden ülkeye ne derece farklılaştığını ya da benzeştiğini görme adına son derece yararlı olabilmektedir.

Kaynakça

  • COEN David and Mark Thatcher (2005), “The New Governance of Markets and Non-Majoritarian Regulators”, Governance, Vol: 18, No: 3, July.
  • DEACON David and Wendy Monk (2001), “Ouangos and The Communications Dependent Society”, European Journal Of Communication Act, 16 (1).
  • DPT (2000), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı-Rekabet Hukuku ve Politikaları Özel İhtisas Komisyonu Raporu, DPT, Ankara.
  • EMEK Uğur (2002), Ünal Zenginobuz ve Muhittin Acar, Bağımsız Düzenleyici Kurumlar ve Türkiye Uygulaması, TÜSİAD Yayını, İstanbul.
  • EMERY Bill (2003), “Regulating the Privatised Water İndustry in the U.K.- Theory and Practice”, Is The Approach Suitable for CEE Countries?”, European Water Markets Conference Bratislava, May.
  • GREENWOOD John ve David Wilson (1993), Public Administration in Britain Today, Routledge, London and New York.
  • GREVE Carsten, Matthew Flinders and Sandra Van Thiel (1999), “Quangos: What in a Name? Defining Quangos from a Comparative Perspectives” Governance, 12(2).
  • JAMES Oliver (2005), “The Rise of Regulation of the Public Sector in the United Kingdom”, Sociologie Du Travail, 47. KARASU
  • Koray (2004), “İngiltere”, Kamu Yönetimi Ülke İncelemeleri içinde, Ankara Üniversitesi KAYAUM Yayınları, Ankara.
  • MAJONE Giandomenico (1995a), “Regulation and Its Mode”, Regulating Europe, Routledge, London and New York.
  • MAJONE Giandomenico (1995b), “The Rise of Regulation in Europe”, Regulating Europe, Routledge, London and New York.
  • MARSDEN Chris (2005), What's Wrong with Competition Policy in New Media Bradford, UK: Emerald Group Publishing Limited.
  • ÖRÜCÜ Esin (1991), “Kamu Hukuku-Özel Hukuk: Kavram ve Ölçüt Karmaşası”, İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, C: 12, S: 1-3.
  • ÖZER M. Akif (2007), “Küreselleşme Sürecinde Değişen Kamu Hizmeti Anlayışı ve Bağımsız İdari Otoriteler Sorunu”, Kamu Yönetiminin Yapısal ve İşlevsel Sorunları içinde, Ed. M. Akif Çukurçayır ve Gülise Gökçe, 113-213.
  • PARKER David (1999), “Regulating Public Utilities: Lessons from the UK Experince”, International Rewiev of Administrative Sciences, 65(1).
  • PARLAK Bekir ve Cantürk Caner (2005), Karşılaştırmalı Siyasal ve Yönetsel Yapılar, Alfa Aktüel Yayınları, Ankara.
  • THATCHER Mark (2005), “The Third Force? Independent Regulatory Agencies and Elected Politicians Europe”, Governance, 18(3), Jully.
  • UZUN Şentürk (2003), “Büyük Britanya Yönetim Sistemi”, 21. Yüzyılda Yönetim içinde, (Ed) Koraltay Nitas, Türk İdari Araştırmaları Vakfı Yayınları, Yayın No: 2, Ankara.
  • YILMAZ Osman (2001), Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve Ülke Deneyimler, DPT, Ankara. İNTERNET ADRESLERİ
  • LODGE Martin, “From Varieties of The Welfare State to Convergance of The Regulatory State? The Europeanisation of Regulatory Transparency, (10.03.2006).
  • http://ideas.repec.orgrp/queens/p0019.html
  • http://www.tubitak.gov.tr/btpd/btspd/platform/enfor/regrap/bol5.html, (10.02.2006)
  • Members' Code of Conduct, www.ofcom.gov.uk, (02.04.2006).
  • www.ofwat.gov.uk, (12.03.2006).
  • www.ofwat.gov.uk/aptrix/ofwat/publish.nsf, (01.02.2006)
  • www.rekabet.gov.tr/word/sahin/4index.doc, (05.03.2006)
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Hülya Eşki Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Sayı: 72

Kaynak Göster

APA Eşki, H. (2009). DÜZENLEYİCİ KURUMLARA İNGİLTERE ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN BAKMAK. Sayıştay Dergisi(72), 67-84.