KAMU İDARELERİNDE ETİK YÖNETİM

Yıl 2011, Sayı: 80, 33 - 56, 01.03.2011

Yaşar Uzun

Öz

Kamu idarelerinde çalışan görevlilerin bireysel değer ve davranış ilkelerinin kurumsal değer ve davranış ilkeleriyle uyumlu hale getirilmesi, kurumsal performans yönetimi için elzem olan bir husustur. Ancak, kamu idarelerinde bunu sağlayacak etik yönetim anlayışının geliştirilmesi, stratejik olarak ele alınması gereken bir konudur. “Neden ve nasıl bir etik yönetim sistemi” gibi sorular üzerinde durmak, kamu idarelerinde bu alanda atılacak adımlara dair yol haritasının şekillenmesini sağlayacaktır. Türkiye’de kamu idarelerine ilişkin mevzuata bakıldığında, her birinde “etik yönetimle” ilgili hükümler görmek mümkündür. Ancak kamu idarelerinde etik yönetimin oluşturulması, sistemli bir altyapı inşası ile anlamlı ve işler olacaktır. Etik yönetim altyapısını oluşturmuş kamu idarelerinde etik dışı davranış sergileme fırsatları en az düzeye indirilmiştir

Anahtar Kelimeler

Etik, etik yönetim, etik yönetim altyapısı, hesap verebilirlik

ETHICAL MANAGEMENT IN PUBLIC ADMINISTRATIONS

Öz

Aligning the individual values and behavioral principles of officials working at public administrations with the institutional values and behavioral principles is an essential element for institutional performance management. However, introducing an ethical management understanding, which enables achievement of this at public administrations, is an issue that should be addressed strategically. Focusing on such questions as “why do we need an ethical management system and how should it be?” will pave the way for the development of a road map related to actions to be taken at public administrations in this area. which have established their ethical infrastructure, the opportunities of displaying unethical behaviors are minimized

Anahtar Kelimeler

Ethic, ethical management, ethical management infrustructure, accountability

Kaynakça

• Aktan, Coşkun Can (1992), Politik Yozlaşma ve Kleptokrasi: 1980-1990 Türkiye Deneyimi, Ankara: Yeni Türkiye.
• Aktan, Coşkun Can (1999), Kirli Devletten Temiz Devlete, Ankara: Yeni Türkiye.
• Aktan, Coşkun Can (2006); “Organizasyonlarda Yanlış Uygulamalara Karşı Bir Sivil Erdem, Ahlaki Tepki ve Vicdani Red Davranışı: Whistleblowing”, Mercek Dergisi, Ekim-2006.
• Akyel, Recai ve İlhami Söyler (2010); “İnsan Kaynakları Yönetiminin Kamu Sektöründe Uygulanabilirliği”, Yaklaşım, Sayı: 205 (Ocak).
• Çotuksöken, Betül, “Etik Nedir?”, Felsefe Söyleşileri III-IV, Editör: Betül Çotuksöken, Maltepe Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 2006. (2000), http://www.un.org.tr/index.php?LNG=1&ID=21 Milletler Binyıl Kalkınma Hedefleri
• DeGeorge, R. T. (1990). Business Ethics, 3rd ed. New York: Mavmillan Publis- hing, 1990.
• Deliorman, R. B. ve A. Ü. Kandemir (2009), “Kamu Kurumu Niteliğinde Meslek Kuruluşları ve Etik”, Kamu Etiği Akademik Araştırmaları, Cilt 2, Ankara.
• EMRE, Cahit, Y. Hazama and S. Mutlu (2003), “Cultural Values, Morality and Public Administration in Turkey”, Yönetim Bilimi Yazıları, C. Emre (Ed.), Ankara: İmaj
• Eryılmaz, Bilal (2010), Kamu Yönetimi, Okutman Yayıncılık, Ankara.
• FINDIKÇI, İlhami (2009), Bir Gönül Yolculuğu: Hizmetkar Liderlik, Alfa Yayınları, İstanbul.
• Kesim, Erdoğan (2005), “Bir Etik Davranış İlkesi Olarak Hesap Verebilirlik (Hesap Verme Sorumluluğu)” Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya, 18–19 Kasım 2005.
• Kesim, Kutay ve H. Ali Petek (2005), Avrupa Komisyonunca Belirlenen İyi Yönetişimin İlkeleri Çerçevesinde Türk Kamu Yönetimi reformunun Bir Eleştirisi, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 38, Sayı: 4 (Aralık).
• Nohutçu Ahmet ve Asım Balcı (2003), “Kamu Yönetiminin Yeni Perspektif ve Dinamizmi: ‘Kamu’nun Yönetilmesinden ‘Kamu’nun Yönetmesi Anlayışına Doğru”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar (Der.: A. Balcı v.d.), Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Nohutçu, Ahmet, (2004). “Etik ve Kamu Yönetimi”, Çağdaş Kamu Yönetimi II, (Der.: M. Acar ve H. Özgür), Nobel Yayıncılık, Ankara.
• OECD (1998), “Principles For Managing Ethics in the Public Service” http://www.oecd.org/dataoecd/60/13/1899138.pdf (Erişim Tarihi: 16.03.2011)
• OECD (1996), “Ethics In The Public Service: Current Issues And Practice” http://www.oecd.org/dataoecd/59/24/1898992.pdf (Erişim Tarihi: 16.03.2011)
• Özlem, Doğan (1997), Günümüzde Felsefe Disiplinleri, İnkılap Kitapevi Yayınları, 2. Baskı, İstanbul.
• Saylı, Halil ve Duygu Kızıldağ (2007); “Yönetsel Etik ve Yönetsel Etiğin Oluşmasında İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolünü Belirlemeye Yönelik Bir Analiz”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt IX / Sayı: 1 (Haziran).
• Saylı, Halil ve Özlem Yaşar Uğurlu; “Kurumsal İtibar ve Yönetsel Etik İlişkisinin Analizine Yönelik Bir Değerlendirme”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Y. 2007, Cilt 12, S. 3.
• Carothers, Thomas (1999), “Civil Society”, Foreign Policy, No: 117 (Winter 1999-2000).
• Tucker, Laura and T.C. Melewar, ”Corporate Reputation and Crisis Management: The Threat and Manageability of Anti-Corporatism”. Corporate Reputation Review, 7, 4, 2005.
• TÜSİAD (2005), “Devlette Etikten Etik Devlete: Kamu Yönetiminde Etik - Kavramsal Çerçeve ve Uluslararası Uygulamalar”, Kasım, İstanbul.
• TÜSİAD (2003), Kamu Hizmetinde Etik: Güncel Konular ve Uygulama, Eylül (OECD, “Ethics in the Public Service: Current Issues and Practice” Raporu, 1996, Çevirisi)
• TÜSİAD (2009), Dünyada ve Türkiye’de İş Etiği ve Etik Yönetimi, Haziran, İstanbul.
• Uzun, Yaşar (2008), “İnsan Kaynakları Yönetiminde Bir Uygulama Örneği: İngiltere Sayıştayı”, Sayıştay Dergisi, Sayı 70.