BibTex RIS Kaynak Göster

SAYIŞTAY KARARLARINA KARŞI ANAYASA MAHKEMESİNE BİREYSEL BAŞVURU YOLU

Yıl 2012, Sayı: 84, 63 - 88, 01.03.2012

Öz

Sayıştayın anayasal konumu ve kararlarının niteliği, bu kararlara karşı Anayasa’da tanınan bireysel başvuru hakkının kullanılıp kullanılamayacağının tespiti açısından oldukça önemlidir. Sayıştaya 1961 Anayasası ile sorumluların hesap ve işlemlerini kesin hükme bağlama yetkisi verilmiş, 1982 Anayasasında ise Sayıştay Anayasanın yargı bölümünde düzenlenmiş, Sayıştayın kesin hükümlerine karşı idari yargı yolu kapatılmış, vergi ve benzeri mali yükümlülükler konusunda ise uyuşmazlık halinde Danıştay kararlarının esas alınacağı hükmü getirilmiştir. Ancak Sayıştay yüksek mahkemeler arasında sayılmamıştır. Sayıştayın anayasal konumu ve kesin hükümlerinin niteliği ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi kararlarında da yerleşik bir içtihat oluşmadığı görülmektedir. 12 Eylül 2010 Referandumu ile kabul edilen Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru hakkının Sayıştay kararlarına karşı da kullanılıp kullanılamayacağı bu yazının konusunu oluşturmaktadır. Sayıştayın kesin hükümlerine karşı Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru yapılması halinde, bu konunun açıklığa kavuşturulması zorunlu hale gelecektir

Kaynakça

  • AİHM ve Türkiye II (2010), Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, No: 8.
  • Altun, Hasan Halis, (2006), “Sayıştay” (Yayımlanmamış Y. Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Bolu.
  • Anayasa Mahkemesi (1973), “06.03.1973 tarih ve E.1972/56 K.1973/11 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.11, Ankara.
  • Anayasa Mahkemesi (1991), “11.07.1991 tarih ve E.1990/39 K.1991/21 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.27, Ankara.
  • Anayasa Mahkemesi (1996), “20.11.1996 tarih ve E.1996/58 K.1996/43 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.33, Ankara.
  • Aydın, Öykü Didem,(2011) “Türk Anayasa Yargısında Yeni Bir Mekanizma: Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.XV, Y.2011, Sa.4.
  • Baamonde, Maria Emilia Casas, (2009) Amparo Başvurusu, Anayasa Yargısı,Sayı:26.
  • Başlar, Kemal, (2005), “Anayasa Yargısında Mahkeme Kavramı”, Roma Yayınları, Ankara.
  • Bayar, Doğan, (2010), Hesap Yargısı, Hesap, Sorumluluk, Dış Denetim Dergisi, S.1.
  • Çoban, Ali Rıza, (2008), Strasbourgda Herküllere İhtiyacımız Var mı? AÜHFD,C.57,Sa.3.
  • Çoban, Ali Rıza, AİHM ve Türkiye II, Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, No: 8. Duran, Lütfi, “Sayıştay, Yüksek Mahkeme Değil ama, Bir İdari Yargı Merciidir.”, Amme İdaresi Dergisi,Cilt 7, Sayı 1.
  • Göztepe, Ece,(1998) Anayasa Şikayeti, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
  • Göztepe, Ece, (2011) Türkiye’de Anayasa Mahkemesi’ne Bireysel Başvuru Hakkının 6216 Sayılı Kanun Kapsamında Değerlendirilmesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S.95.
  • Gözübüyük, Şeref, (1982), “Yönetsel Yargı”, S Yayınları, Gözden Geçirilmiş 5 İnci Basım, Ankara.
  • Günday, Metin, (2002), “İdare Hukuku”, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Gürcan, Ertuğrul Cenk, (2004), “Düzgün Yargı Hakkı Çerçevesinde ‘Mahkeme’ Kavramı”, (Yayımlanmamış Y. Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Bölümü, Ankara.
  • Holzinger, Gerhart, (2009) Avusturya Anayasa Şikayeti ve Bireysel Başvuru, Anayasa Yargısı,Sayı:26.
  • İnan, Atilla, (1992) Bütün Yönleriyle Türk Sayıştayı, Ankara.
  • Kaneti, Selim, (1990), “Sayıştayın Anayasal Konumu”, Sayıştay Dergisi, S.1.
  • Kılınç Bahadır, (2008) Karşılaştırmalı Anayasa Yargısında Bireysel Başvuru (Anayasa Şikayeti) Kurumu ve Türkiye Açısından Uygulanabilirliği, Anayasa Yargısı Dergisi, S. 25.
  • Kunig, Philip,(2011) Türkiye İçin Bir Örnek: Federal Almanya’da Bireysel Başvuru, Bireysel Başvuru, Anayasa Şikayeti, HUKAB Yayınları, 2011.
  • Mellinghof, Rudolf, (2009) “Federal Almanya Cumhuriyetinde Anayasa Şikayeti” Anayasa Yargısı, Sayı:26.
  • Nuala Mole ve Catharina Harby, (2001), Adil yargılanma hakkı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6. Maddesi’nin uygulanmasına ilişkin kılavuz, İnsan hakları kitapçıkları”, No.3, Directorate General of Human Rights Council of Europe F-67075 Strasbourg Cedex, 1. Baskı, Almanya.
  • Onar, Sıddık Sami, (1966), “İdare Hukukunun Umumi Esasları”, Cilt:3, Üçüncü Baskı, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul.
  • Pimentel, David,(2011) Türkiye İçin Bir Örnek: Federal Almanya’da Bireysel Başvuru, Bireysel Başvuru, Anayasa Şikayeti, HUKAB Yayınları.
  • Sabuncu, Yavuz, (1997), “Anayasaya Giriş”, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Sayıştay Genel Kurulunun “Yeni Anayasa ve Sayıştay”, isimli raporu, Sayıştay Yayınları 15/1, Mayıs 1982.
  • Sayıştay, (1973), “Cumhuriyetin 50 nci Yılında Sayıştay”, Sayıştay Yayınları No:8, Başbakanlık Basımevi, Ankara.
  • Sayıştay, (2005), “Sayıştay Genel Kurulunun 22.10.2004 tarih ve 5105/1 nolu Kararı”, Sayıştay Kararları Dizisi 10, Ankara.
  • Taylan, Muhittin, (1979), “Anayasa Ve Sayıştay”, Kuruluşunun 117 inci Yılında Sayıştay, Sayıştay Yayınları, Yayın No:12, Ankara.
  • Uz, Abdullah, (2005), “Hesapları Kesin Hükme Bağlamakla Görevli Sayıştayın Yargısal Kimliği”, Ankara Ünv. Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:54, S.4.

AN INDIVIDUAL APPLICATION TO CONSTITUTIONAL COURT AGAINST THE JUDGMENTS OF TURKISH COURT OF ACCOUNTS

Yıl 2012, Sayı: 84, 63 - 88, 01.03.2012

Öz

The constitutional status of Turkish Court of Accounts TCA and the judicial essence of its judgments are of higher significance in respect of determining whether the right to individual application vested by the Constitution can be exercised against these decisions. The TCA was vested with the authority to take final decision on the accounts and transactions of those responsible by the Constitution of 1961. As for the Constitution of 1982, the TCA is embodied under the part of judicial power, judicial review of its final decisions in administrative courts is precluded and in case of a contradiction regarding taxes or similar financial obligations and duties, it is prescribed that the decisions of the Council of State is taken as a basis. However, the TCA is not included among the supreme courts. It is also * Sayıştay Uzman Denetçisi** Sayıştay Başdenetçisi, İstanbul Üniversitesi Kamu Hukuku Doktora Öğrencisiobserved that there is not an established jurisprudence in decisions of the Constitutional Court with regard to the constitutional status of the TCA and the judicial essence of its final decisions. This article addresses the issue of whether the right to individual application to the Constitutional Court introduced with the referendum on September 12, 2010 can be used against the decision of the TCA. In case of an individual application to the Constitutional Court against the final decisions of the TCA, it will become urgent for this matter to be elucidated

Kaynakça

  • AİHM ve Türkiye II (2010), Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, No: 8.
  • Altun, Hasan Halis, (2006), “Sayıştay” (Yayımlanmamış Y. Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Bolu.
  • Anayasa Mahkemesi (1973), “06.03.1973 tarih ve E.1972/56 K.1973/11 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.11, Ankara.
  • Anayasa Mahkemesi (1991), “11.07.1991 tarih ve E.1990/39 K.1991/21 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.27, Ankara.
  • Anayasa Mahkemesi (1996), “20.11.1996 tarih ve E.1996/58 K.1996/43 sayılı Karar”, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S.33, Ankara.
  • Aydın, Öykü Didem,(2011) “Türk Anayasa Yargısında Yeni Bir Mekanizma: Anayasa Mahkemesine Bireysel Başvuru”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.XV, Y.2011, Sa.4.
  • Baamonde, Maria Emilia Casas, (2009) Amparo Başvurusu, Anayasa Yargısı,Sayı:26.
  • Başlar, Kemal, (2005), “Anayasa Yargısında Mahkeme Kavramı”, Roma Yayınları, Ankara.
  • Bayar, Doğan, (2010), Hesap Yargısı, Hesap, Sorumluluk, Dış Denetim Dergisi, S.1.
  • Çoban, Ali Rıza, (2008), Strasbourgda Herküllere İhtiyacımız Var mı? AÜHFD,C.57,Sa.3.
  • Çoban, Ali Rıza, AİHM ve Türkiye II, Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, No: 8. Duran, Lütfi, “Sayıştay, Yüksek Mahkeme Değil ama, Bir İdari Yargı Merciidir.”, Amme İdaresi Dergisi,Cilt 7, Sayı 1.
  • Göztepe, Ece,(1998) Anayasa Şikayeti, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
  • Göztepe, Ece, (2011) Türkiye’de Anayasa Mahkemesi’ne Bireysel Başvuru Hakkının 6216 Sayılı Kanun Kapsamında Değerlendirilmesi, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S.95.
  • Gözübüyük, Şeref, (1982), “Yönetsel Yargı”, S Yayınları, Gözden Geçirilmiş 5 İnci Basım, Ankara.
  • Günday, Metin, (2002), “İdare Hukuku”, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Gürcan, Ertuğrul Cenk, (2004), “Düzgün Yargı Hakkı Çerçevesinde ‘Mahkeme’ Kavramı”, (Yayımlanmamış Y. Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Bölümü, Ankara.
  • Holzinger, Gerhart, (2009) Avusturya Anayasa Şikayeti ve Bireysel Başvuru, Anayasa Yargısı,Sayı:26.
  • İnan, Atilla, (1992) Bütün Yönleriyle Türk Sayıştayı, Ankara.
  • Kaneti, Selim, (1990), “Sayıştayın Anayasal Konumu”, Sayıştay Dergisi, S.1.
  • Kılınç Bahadır, (2008) Karşılaştırmalı Anayasa Yargısında Bireysel Başvuru (Anayasa Şikayeti) Kurumu ve Türkiye Açısından Uygulanabilirliği, Anayasa Yargısı Dergisi, S. 25.
  • Kunig, Philip,(2011) Türkiye İçin Bir Örnek: Federal Almanya’da Bireysel Başvuru, Bireysel Başvuru, Anayasa Şikayeti, HUKAB Yayınları, 2011.
  • Mellinghof, Rudolf, (2009) “Federal Almanya Cumhuriyetinde Anayasa Şikayeti” Anayasa Yargısı, Sayı:26.
  • Nuala Mole ve Catharina Harby, (2001), Adil yargılanma hakkı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6. Maddesi’nin uygulanmasına ilişkin kılavuz, İnsan hakları kitapçıkları”, No.3, Directorate General of Human Rights Council of Europe F-67075 Strasbourg Cedex, 1. Baskı, Almanya.
  • Onar, Sıddık Sami, (1966), “İdare Hukukunun Umumi Esasları”, Cilt:3, Üçüncü Baskı, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul.
  • Pimentel, David,(2011) Türkiye İçin Bir Örnek: Federal Almanya’da Bireysel Başvuru, Bireysel Başvuru, Anayasa Şikayeti, HUKAB Yayınları.
  • Sabuncu, Yavuz, (1997), “Anayasaya Giriş”, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • Sayıştay Genel Kurulunun “Yeni Anayasa ve Sayıştay”, isimli raporu, Sayıştay Yayınları 15/1, Mayıs 1982.
  • Sayıştay, (1973), “Cumhuriyetin 50 nci Yılında Sayıştay”, Sayıştay Yayınları No:8, Başbakanlık Basımevi, Ankara.
  • Sayıştay, (2005), “Sayıştay Genel Kurulunun 22.10.2004 tarih ve 5105/1 nolu Kararı”, Sayıştay Kararları Dizisi 10, Ankara.
  • Taylan, Muhittin, (1979), “Anayasa Ve Sayıştay”, Kuruluşunun 117 inci Yılında Sayıştay, Sayıştay Yayınları, Yayın No:12, Ankara.
  • Uz, Abdullah, (2005), “Hesapları Kesin Hükme Bağlamakla Görevli Sayıştayın Yargısal Kimliği”, Ankara Ünv. Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:54, S.4.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Emin Görgün Bu kişi benim

Yakup Aydın Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 84

Kaynak Göster

APA Görgün, E., & Aydın, Y. (2012). SAYIŞTAY KARARLARINA KARŞI ANAYASA MAHKEMESİNE BİREYSEL BAŞVURU YOLU. Sayıştay Dergisi(84), 63-88.