Milli Eğitim Bakanlığı ile Diğer Bakanlıkların Stratejik Planlarının Uyumluluğu

Yıl 2014, Sayı: 94, 97 - 114, 01.09.2014

Erdal Toprakçı Özden Ölmez Ceylan Serdal Özgözgü

Öz

Araştırmanın amacı Millî Eğitim Bakanlığının stratejik planı ile diğer bakanlıkların stratejik planlarının uyumunu ortaya koymaktır. Bunun için Millî Eğitim Bakanlığının ve 61. Hükümeti oluşturan diğer bakanlıkların stratejik planları incelenmiştir. Çalışmada doküman incelemesi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın veri kaynaklarını 61. Hükümeti oluşturan bakanlıkların stratejik planları oluşturmaktadır. Verilerin incelenmesinde betimsel analiz kullanılmıştır. Toplam 18 bakanlığın stratejik planı incelenmiş ve MEB’in planında yer alan “okul öncesi, ilköğretim, orta öğretim, yükseköğretim” temaları baz alınarak adı geçen bakanlıkların stratejik planlarının MEB’in stratejik planıyla uyumuna bakılmıştır. Araştırmanın sonucunda sınırlı sayıdaki maddelerde iş birliği ve eş güdüm içinde olunduğu saptanmıştır. Temaların dağılımına bakıldığında “yükseköğretim” temasının 56 madde ile en çok ilişkilendirilen tema olduğu anlaşılmıştır. Stratejik planların uyum oranı incelendiğinde en yüksek düzeyde %38 Adalet Bakanlığı ile uyum içinde olduğu görülmüştür. Orman ve Su İşleri, Çevre ve Şehircilik, Avrupa Birliği ve Maliye bakanlıklarının stratejik planlarının MEB’in stratejik planı ile uyumu incelendiğinde ise hiçbir uyumun olmadığı %0 belirlenmiştir. Tüm bu sonuçlar doğrultusunda bakanlıklar arasında yeterli iş birliği ve eş güdümün olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlara bakarak bakanlıkların stratejik plan birimlerinin planlarını hazırlama aşamasında MEB ile iş birliği yapması ve uygulamalarda eş güdüm sağlaması gerektiği söylenebilir. Planlardaki bu türden eksiklikleri belirleyen bir mekanizmanın olmadığı tespiti de bu araştırmanın diğer bir bulgusudur

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Planlama, Stratejik planlama, Bakanlıklar, Millî Eğitim Bakanlığı

CONSISTENCY OF THE STRATEGIC PLANS OF THE MINISTRY OF NATIONAL EDUCATION AND OTHER MINISTRIES

Öz

The purpose of this study is to present the consistency of the strategic plans of the Ministry of National Education and the other ministries. For this, the strategic plans of the Ministry of National Education and the other ministries forming the 61th Government were examined. Document review technique was used in the study. The data sources of the study were the strategic plans of the ministries forming the 61th Government. Descriptive analysis was used for examining the data. The strategic plans of 18 ministries were examined in total, and the themes “pre-school, primary education, secondary education and higher education”, which were included in the plan of the MNA were taken as the basis, and the consistency of the strategic plans of the said ministries with the strategic plan of the MNA was examined. At the end of the study, collaboration and cooperation in a limited number of items was detected. When the distribution of the themes was examined, it was understood that the theme of “higher education” was the most associated theme with 56 items. When the consistency ratio of the strategic plans was examined, it was seen that the highest consistency ratio was with the Ministry of Justice 38% . When the consistency of the MNA’s strategic plan with the strategic plans of the Ministries of Forest and Water Affairs, Environment and Urban Planning, European Union, and Finance was examined, it was found that there was no consistency 0% . In line with all those results, it was concluded that there was not enough collaboration and cooperation among the ministries. Based on those results, it can be said that the strategic plan units of the ministries should collaborate with the MNA while preparing their plans and ensure cooperation in implementation. Another finding of the study was that there was no mechanism that identifies such shortcomings in the plans

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Planlama, Stratejik planlama, Bakanlıklar, Ministry of National Education

Kaynakça

• Altınkurt, Y. (2010). Milli Eğitim Müdürlüğü Çalışanları Ve Okul Yöneticilerinin Stratejik Planlamaya İlişkin Tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (4), (1927-1968).
• Altınkurt, Y. ve Yılmaz K. (2011). İlköğretim ve Ortaöğretim Okullarının Vizyon, Misyon ve Değerleri İle İlgili Bir Çözümleme. Akademik Bakış Dergisi, Sayı 23, (1-15).
• Bağlı, M. S. (2011). Parlamento-Bütçe İlişkilerinde Stratejik Plan ve Faaliyet Raporlarının Önemi. Yasama Dergisi, Sayı: 17 (39-80).
• Biçer, M. ve Yılmaz, H. H. (2009). Parlamentonun Kamu Politikası Oluşturma ve Planlama Sürecindeki Konumunun Yeni Kamu Mali Yönetim Sistemi Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Yasama Dergisi, Sayı: 13 (45-84).
• Bryson, J. M. (1995). Strategic Planning for Public and Nonprpfit Organizations. Jossey-Bass; Revised Edition. (10-13)
• Buchanan, S. ve Cousins, F. (2012). Evaluating the Strategic Plans of Public Librarys: An Inspection-Based Approach. Library & Information Science Research, Volume:34 Issue: 2 (125-130).
• Budak, G. (2000). Öğrenen Örgütlerde Stratejik Planlama ve Stratejik Öğrenme. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), (1-11).
• Çalık, T. (2003). Eğitimde Stratejik Planlama ve Okulların Stratejik Plan Açısından Nitel Değerlendirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, Vol:11, No:2, (251-258).
• Çetin, H. (2013). Eğitim Kurumlarında Stratejik Planlama Bilinç Düzeyi ve Stratejik Yönetimde Karşılaşılan Sorunlar: Denizli İli Örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 24, (87-112).
• Demirkaya, D. (2007). İlköğretim Okullarında Stratejik Planlama Uygulamalarının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dinçer, Ö. (1998). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, Beta Basım Yayım Dağıtım, 5. Baskı, İstanbul.
• DPT (2006/a). Kamu İdarelerinde Stratejik Planlamaya İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete Tarih: 26/05/2006, Sayı: 26179.
• DPT (2006/b). Kamu İdareleri İçin Stratejik Planlama Kılavuzu, T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı. http://www.sp.gov.tr/documents/Sp-Kilavuz2.pdf (Erişim Tarihi: 13.02.2012).
• DPT (2007). Kamu İdarelerince Hazırlanan Taslak Stratejik Planların DPT Müsteşarlığınca Değerlendirilmesi. Ankara, Devlet Planlama Teşkilatı.
• Genç, F. N. (2009). Türk Kamu Yönetiminde Stratejik Planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 23, (201-211).
• Işık, H. ve Aypay, A. (2004). Eğitimde Stratejik Plan Geliştirme Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar: Çanakkale İlinde Yapılan Bir İnceleme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (3), (349-363).
• Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu. Kanun Numarası: 5018, Kabul Tarihi: 10/12/2003, Resmi Gazete Tarihi: 24/12/2003, Sayı: 25326.
• Karaman, H. (2007). İlk ve Orta Öğretim Okulu Yöneticilerinin Stratejik Planlamaya Karşı Tutumları: İstanbul İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kaufman, R., Herman, J. ve Watters, K. (1996). Educational Planning: Strategic, Tactical, Operational. Lancester, PA: Technomic.
• Kocatepe Ş. (2010). Eğitimde Stratejik Planlama Ve Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarının Okul Yöneticileri Tarafından Algılanması, Doktora Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kreitner, R., Kinicki, A. ve Buelens, M. (2002). Organizational Behaviors. London: Mcgraw Hill.
• Memduhoğlu, H. B. ve Uçar,İ. H. (2012) Yönetici ve Öğretmenlerin Stratejik Planlama Algısı ve Okullarda Mevcut Stratejik Planlama Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 23, (234-256).
• Mudrick, N. R., Steiner, J. R., ve Pollard, W. L. (1992). Strategic Planning for Schools of Social Work. Journal of Social Work Education, 92 (3), (278-290).
• Özbek, O. (2003). Stratejik Planlama ve Yönetim. İçinde C. Elma ve K. Demir (Ed.), Yönetimde Çağdaş Yaklaşımlar (301-311). Ankara: Anı.
• Resmi Gazete (2003). 5018 Sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu. http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2003/12/20031224.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2003/12/20031224.htm (Erişim Tarihi: 14.03.2012).
• Şahin, S. ve Aslan, N. (2008). İlköğretim Okul Yöneticilerinin Stratejik Planlamaya İlişkin Görüşleri Üzerine Nitel Bir Çalışma, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (1), (172-189).
• Şener, T. (2009), Eğitimde Stratejik Planlama, Yüksek Lisans Tezi, Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Şimşek, Ş., Akgemci, T. ve Çelik, A. (2001). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Nobel.
• Toprakçı, E., İğci, G., Tokat, S. ve Yücel, H. (2007). Türkiye’nin Yükseköğretim Stratejik Planı (YÖK) ile Üniversitelerin Stratejik Planlarının Uyumluluğu. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 5–7 Eylül 2007 Bildiri Kitabı-2 (29-37), Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Tokat/ Türkiye.
• Türk, E. ve Ünsal, N. (2009), Milli Eğitim Bakanlığı Üst Düzey Yöneticilerinin Stratejik Planlama Konusundaki Görüşleri, Milli Eğitim Dergisi, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Sayı:181, (222-239).
• Yıldırım. A. ve Şimşek. H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K. (2003). Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama Uygulaması, Sayıştay Dergisi, Sayı: 50-51, http://www.sayistay.gov.tr/yayin/dergi/dergi1. asp?id=50 (Erişim Tarihi: 13.02.2012).