The purpose of this study was to investigate the comparison of group cohesion, anxiety, motivation, and efficacy levels between successful and unsuccessful teams. The total of 51 players from teams in the Turkish Men’s Handball First League in 2004-2005 participated in the study. Group Environment Questionnaire, Competitive State Anxiety Inventory-2, Sport Competition Anxiety Test-A, Sport Motivation Scale, Self Efficacy Scale, Collective Efficacy Scale inventories were used to collect the data. The measurements were carry out in the first and second season of the league. Data were analyzed by descriptive statistics and repeated measure analysis in two factor of variance (ANOVA). While examined the first and second measurements revealed dimension of significant differences attraction to task, attraction to social, integration to task, cognitive anxiety, self efficacy and collective efficacy, intrinsic motivation and extrinsic motivation. Whereas there were no significant differences dimension of integration to social, somatic anxiety, self confidence and competitive trait anxiety and amotivation. Group x Time Interactions were significant for attraction to social, integration to task, integration to social, cognitive anxiety, self confidence, competitive state anxiety, collective efficacy. In conclusion; cohesiveness, anxiety, efficacy and motivation levels can change due to the rankings of teams in league.
Bu çalışma, başarılı ve başarısız takımların Grup sargınlığı, Kaygı, Güdülenme düzeyi ve Yeterlik düzeylerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırmaya 2004-2005 yılında Türkiye Hentbol Erkekler Birinci Liginde ilk iki ve son iki sırada yer alan 4 takımdan toplam 51 oyuncu katılmıştır. Verilerin toplanmasında Grup Sargınlığı Envanteri, Yarışma Durumluk Kaygı Envanteri-2, Yarışma Kaygı Testi, Sporda Güdülenme Ölçeği, Öz-yeterlik Ölçeği ve Kolektif Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Ölçümler liginin ilk ve ikinci yarısında gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde betimsel istatistikler ve tekrarlı ölçümlerde iki faktörlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Birinci ve ikinci devre ölçümleri incelendiğinde; görev çekiciliği, sosyal çekicilik, görev bütünlüğü, bilişsel kaygı, öz-yeterlik ve kolektif yeterlik, içsel motivasyon ve dışsal motivasyon boyutları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Buna karşın, sosyal bütünlük, bedensel kaygı, kendine güven ve amotivasyon boyutlarında birinci ve ikinci ölçümler arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Başarılı ve başarısız hentbol takımlarının birinci ölçümden ikinci ölçüme kadar Sosyal çekicilik, Görev bütünlüğü, Sosyal bütünlük, Bilişsel kaygı, Kendine güven, Sürekli yarışma kaygısı, Kolektif yeterlik puanlarında meydana gelen değişim ise anlamlı bulunmuştur. Sonuç olarak, takımların lig sıralamasındaki yerine ve zamana göre de sargınlık, kaygı, yeterlik ve motivasyon düzeyleri değişebilmektedir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
Gönderilme Tarihi | 31 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 23 Sayı: 3 |
SPOR BİLİMLERİ DERGİSİYayın hakkı © Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi |