MALATYA'DA SPORUN YAYGINLAŞTIRILMASI AÇISINDAN SPOR TESİSLERİNİN YETERLİLİK DÜZEYİNİN İNCELENMESİ.

Yıl 2011, Cilt: 22 Sayı: 4, 154 - 163, 01.08.2011

Özgür Karataş Ali Serdar Yücel Tamer Karademir Yunus Emre Karakaya

Öz

Anahtar Kelimeler

-

MALATYA'DA SPORUN YAYGINLAŞTIRILMASI AÇISINDAN SPOR TESİSLERİNİN YETERLİLİK DÜZEYİNİN İNCELENMESİ.

Öz

Sporu oluşturan bileşenlerden biri de spor tesisleridir. Topluma en iyi şekilde spor hizmeti verilmesinde spor tesislerinin niteliği önemli bir kriterdir. Sporun yaygınlaştırılmasında spor tesislerinin sayı ve criterion. Expanding of sport, the number and variety çeşitliliğinin, toplumun spora ilişkin beklenti ve of sport facilities, expectations and needs of the ihtiyaçlarının belli bir politika çerçevesinde ele alınması gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı; Malatya’da sporun yayınlaştırılmasında spor tesislerinin yeterlilik düzeyi ve halkın spor eğiliminin incelenmesidir. Bu çalışmaya Malatya il merkezinde bulunan değişik meslek, yaş ve cinsiyet gruplarından oluşan toplam 2020 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmaya katılan deneklere anket uygulanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzde dağılımları hesaplanarak değişkenler arasında ilişki olup olmadığı Ki-Kare testi uygulanarak test edilmiştir. Araştırma sonucunda, Malatya’da yaşayan halkın çoğunluğunun spora ilgi duyduğu, ilgi duyulan spor branşları arasında futbolun ilk sırada yer aldığı, spor yapılmasına engel teşkil eden etmenlerin başında yeterli spor tesisinin olmamasının yer aldığı, kamu kurum ve kuruluşların yeterince spor tesislerine sahip olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca Malatya‘da kitle sporunun yaygınlaştırılması için spor tesislerinin ve spor kulüplerinin sayısının arttırılması gerektiği, halkın ilgisini çekecek spor organizasyonlarının düzenlenmesi ve mahallelerde semt sahalarının sayısının artırılmasının önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Avşar B. (1994). Kitle sporunun teşviki açısından tesis politikaları Sakarya ili uygulaması. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Ayan S. (2002). Kırıkkale ilinde sporun 7. yaygınlaştırılması için uygulanan spor tesis ve politikalarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Burton NW, Turrell G. (2000). Occupation, hours worked and leisure-time physical activity. Preventive Medicine, 31(6), 673–681.
• Can Y, Soyer F, Güven H. (2000). 1.Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi: Spor hizmetlerinde verimliliği etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Ankara. Gazi Üniversitesi.
• Fişek K. (1985). Yüz Soruda Türkiye Spor Tarihi:
• Ceyhun S, Serarslan MZ. (2000). Kamuya ait spor salonlarının işletmeciliğindeki verimlilik. Spor Araştırmaları Dergisi, 4 (3), 16-23.
• Çetin HN. (1986). Türkiye’de sporun yaygınlaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Devecioğlu S. (1996). Fırat havzasındaki spor teşkilatlarının sporun yaygınlaştırılmasına katkıları. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Devlet Planlama Teşkilatı. (1990). Geleneksel Spor Dallarının Geliştirilmesi Özel İhtisas Raporu. Ankara. D.P.T.Yayınları.
• Erkal EM. (1981). Sosyolojik Açıdan Spor, Filiz Kitabevi, İstanbul İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Genç V. (1994). Kitle sporu teşviki ve tesis politikası Kayseri ili uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Gordon CG, Scott J. (1976). Leisure and Lives: Personel Expressivity Across The Life Span , in Handbook of Aging and The Social Sciences, (Eds: R. Bimstock, E. Shanas),Van Nostrand Reinhold Co., New York.
• Gökdoğan D. (2007). Kahramanmaraş ilindeki öncelikli spor branşlarının tespiti ile bu branşların seçimine etki eden sebeplerin araştırılması ve kitle sporunun yaygınlaşması açısından değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Guthold R, Ono T, Strong KI, Chatteerji S, Morabia AM. (2008).Worldwide variability in physical inactivity: a 51- country survey. American Journal of Preventive Medicine, 34 (6), 486–494.
• Harmandar İH. (1994). Kitle sporu teşviki açısından spor tesis politikası uşak ili örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• İşler H. (2001). Beden Eğitimi ve Spor El Bilgileri Kitabı. Niğde, Lazer Ofset Matbaa, 1. Baskı.
• Konter E. (1996). Sporda Stres ve Performans. İzmir: Saray Medikal Yayıncılık Başsaray Basımevi.
• Koruç Z, Bayar P. (1992). Kitle Sporu ve Spor Psikolojisi. C.İ.O.Araştırması. İstanbul. Marmara Üniversitesi Basımevi.
• Malatya Gençlik Hizmetleri İl Müdürlüğü. (2011). Tesisler Servisi Bölümü. Malatya.
• McPherson BD, Curtis JE, Loy JW. ( 1989). Social Significance of Sport. UK: Human Kinetics Europe Ltd, 181.
• Pherson B., Kozlik C. (1979). Canadian Leisure Patterns By Age: Disengagement, Continuity or Ageims? , in Aging in Canada: Social Perspectives, ( Ed: V. Marshall ), Ontario
• Ramazanoğlu F, Ramazanoğlu N. (2000). Spor tesislerinin planlandırılması ve işletmesi. Spor Araştırmaları Dergisi. 4 (3).
• Robinson J. (1967). Time expenditure on sports across ten countries , International Review of Sport Sociology, 2, 67-87.
• Spor Şurası. (1990). Türk sporcusunu uygulama politikası. GSGM. Ankara.
• Şahin M. (2007). Karaman ilindeki öncelikli spor branşlarının tespiti ile bu branşların seçimine etki eden sebeplerin araştırılması ve kitle sporunun yaygınlaşması açısından değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ünal B. (2001). Çanakkale ilindeki mevcut spor tesislerinin tespiti ve halkın spora yönlendirilmesi açısından değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Wilmore J.H. (1977) Atletic Training and Physical Fitness, Allen and Bacon.,Boston.
• Yalçınkaya M, Saracaloğlu A, Varol R. (1993). Üniversite öğrencilerinin spora ilişkin görüşleri ve beklentileri. Spor Bilimleri Dergisi, 4, 2-13.