İNŞAAT SEKTÖRÜNDE ZAMAN YÖNETİMİ: IRAK'IN KÜZEYİNDEKİ TÜRK ŞANTİYELERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2015, Sayı: 21, 85 - 106, 01.06.2015

Bülent Akyüz Ömer Faruk Ünal Mehmet Mete Fettah Doger

Öz

Bu araştırmanın amacı inşaat sektöründe çalışanların zaman yönetimi tutumlarını tespit etmek ve zaman yönetimi tutumlarının demografik değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini araştırmaktır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Zaman Yönetim Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçları, inşaat sektöründe çalışanların zaman yönetimi konusundaki genel tutumlarının yüksek düzeyde olduğunu göstermektedir. Zaman yönetimi tutumları yaş ve görev değişkenine göre değişmektedir; çalışanların yaşlarının artması ve pozisyonlarının yükselmesiyle birlikte zaman yönetimi tutumları daha olumlu olmaktadır

Anahtar Kelimeler

Zaman yönetimi, zaman planlama, zaman tutumları, zaman tüketiciler, inşaat sektörü

TIME MANAGEMENT IN CONSTRUCTION SECTOR: A RESEARCH ON TURKISH CONSTRUCTION FIRMS IN NORTHERN IRAQ

Öz

Aim of this study is to research employees’ time management attitudes and whether their time management attitudes differ according to their demographic variables in construction sector or not. Time management scale is used to get the data in this research. The research was realized in two construction sites in Dahok in Iraq. The results show that time management attitudes of employees in construction sector are high. Time management attitudes differ according to age and task variables; employees have more positive time management attitudes when their ages and positions ascend

Anahtar Kelimeler

Time management, time planning, time attitudes, time wasters, construction sector

Kaynakça

• AKIN, Z.; Çıray, F.; Sönmez, B. (2013). “Öğretmen Adaylarının Kullandıkları Öğrenme Stratejileri ile Zaman Yönetimi Becerileri Arasındaki İlişki”, İlköğretim Online, 12(3), 822-835, http://ilkogretimonline.org.tr, (20.10.2014).
• ALAY, S. ve Koçak, S., (2003). “Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimleri ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişki’’, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 35, 326-335.
• ALAY, S., ve Koçak, S. (2002). “Validity and Reliability of Time Management Questionnaire”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 9-13.
• ARDIÇ, C., (2010). Zaman Yönetimi ve Zaman Yönetiminde Dönüştürücü Liderlerin Davranışlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma’, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• BRITTON, B. K. ve Tesser, A. (1991). “Effects of Time Management Practices on College Grades”, Journal of Educational Psychology, 83, 405-410.
• CAN, N. (2005). “Öğretmenin Sınıfta Zaman Yönetimi Davranışları’’, XIV. Eğitim Bilimleri Kongresi Kongre Kitabı, 1, Denizli, Pamukkale Üniversitesi, 312-318.
• CLAESSENS, B. J.C., van Eerde, W., Rutte, C. G. ve Roe, R. A. (2007), “A Review of the Time Management Literature”, Personnel Review, 36(2), 255-276.
• DAŞTAN, S. (2012). Organizasyonlarda Zaman Yönetiminin İş görenlerin Performansına Etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, E. T. ve Ramazanoğlu F. (2005). “Yöneticiler Açısından Etkin Zaman Yönetimi Tekniklerinin Değerlendirilmesi, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 4(1), 30-35.
• DEMİRTAŞ, H. ve Özer, N. (2007). “Öğretmen Adaylarının Zaman Yönetimi Becerileri ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişki’’, Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 2 (1), 34-47.
• ELLET, B. (2005). “About Time”, T + D, 59(6), 75-76 . EROĞLU, F. ve Bayrak, S. (1994). “Örgüt Faaliyetleri Açısından Zaman Yönetimi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(3-4), 255-270
• FERNER, J. D. (1980). Successful Time Management, New York, Wiley.
• FİDAN, Y. (2011). “Özel Sektör ve Kamu Yöneticilerinin Zaman Yönetimi Davranışlarının Karşılaştırılması”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 47-74.
• GÖZEL, E. ve Halat, E. (2010). “İlköğretim Okulu Öğretmenleri ve Zaman Yönetimi’’, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 73-89.
• GÜÇLÜ, N. (2001), “Zaman Yönetimi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, 81-106.
• GÜMÜŞGÜL, O. (2013). Avrupa Birliği’ne Üye Ülkelerde ve Türkiye’de Öğrenim Gören Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Anlayışlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• GÜRBÜZ, M. ve Aydın, A. H.(2012). “Zaman Kavramı ve Yönetimi”, KSÜ Sosyal bilimler Dergisi, 9(2), 1-20
• HAYNES, M. E. (1999). Kişisel Zaman Yönetimi, Çev.: Y. Bülbül, Alfa Basım Yayım Ltd. Şti, İstanbul.
• KARADAĞ, K. (2013). “Zaman Yönetimi ve Yöneticiler’’, İdarecinin Sesi Dergisi, 155, 99-103.
• KARAOĞLAN, A. D. (2006). Üst Düzey Yöneticilerin Zaman Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi
• KELLY, W. E. (2002), “Harnessing the River of Time: A Theoretical Framework of Time Use Efficiency with Suggestions for Counselors”, Journd of Employment Counseling, 39(Mart), 12-22.
• KIRAL, E. (2007). İlköğretim Okul Yöneticilerinin Tanımlanmış Görevleri İçin Zaman Kullanma Biçimleri (Amasya İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• KOCABAŞ, İ. ve Erdem, R. (2003). “Yönetici Adayı Öğretmenlerin Kişisel Zaman Yönetimi Davranışları’’, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 203-210.
• KORKMAZ, M., Çelebi, N., Şadioğlu, N. Ç. ve Aras, G. (2013). “Meb’e Bağlı Okullarda Yönetici Olarak Çalışan Personelin Zaman Yönetimi Kavram Algılamasının Uygulamalı Olarak İncelenmesi”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2013, 2(1), 1-18.
• MACKENZIE, R. A. (1989). Zaman Tuzağı, Çev.: Y. Güneri, İlgi Yayıncılık, İstanbul.
• MALKOÇ, M. (2011). “Dil Biliminde Zamanın Tanımı ve İşlevi Nedir’’, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Terature and History of Turkish or Turkic, 6(3), 1075-1081.
• MISRA, R., ve McKean, M. (2000). “College Students’ Academic Stress and its Relation to their Anxiety, Time Management, and Leisure Satisfaction’’, American Journal of Health Studies, 16(1), 41-51.
• ÖNCEL, C., Büyüköztürk, S. ve Özçelikay, G. (2005). “Serbest Eczacıların Zaman Yönetimi”, Ankara Ecz. Fak. Dergisi, 34 (3), 191-206.
• ÖRÜCÜ, E., Tikici, M. ve Kanbur, A. (2007), “Farklı Sektörlerde Faaliyetlerini Sürdüren İşletmelerde Zaman Yönetimi Üzerine Ampirik Bir Araştırma: Bursa İli Örneği”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 9-31, www.e-sosder.com, (10.12.2014).
• PASSIG, D. (2005). “Future-time-span as a Cognitive Skill in Future Studies”. Futures Research Quarterly, 19(4), 27-47.
• PHILLIPS, S. R. (1988). “The New Time Management”, Training and Development Journal, Nisan, 73-77.
• SABUNCUOĞLU, Z. ve Tüz, M. (2008). Örgütsel Psikoloji, 4. Baskı, Alfa Aktüel Basım Yayım, Bursa.
• SABUNCUOĞLU, Z., Paşa, M. ve Kaymaz, K. (2010). Zaman Yönetimi, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• SAYAN, G. (2005). Yönetici Hemşirelerde Zaman Yönetimi, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• SCOTT, D. (1993). Zamanı İyi Değerlendirmek, Çev: N. Ağıralioğlu, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• SEVARI, K. ve Kandy, M. (2011), “Time Management Skills Impact on Self-efficacy and Academic Performance”, Journal of American Science, 7(12), 720-726.
• SEZEN, A., (2013). “İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi”, Akademik Bakış Dergisi, 38 (EylülEkim), www.akademikbakis.org, (20.10.2014).
• SİLAHTAROĞLU, F., (2004). “Akademisyenlerde Zaman Yönetimi’’, Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
• SMITH, H. W. (2004). Hayatı ve Zamanı Yönetmenin 10 Doğal Yasası: Üretkenliği ve İç Huzuru Artırmak için Kanıtlanmış Stratejiler, Çeviren: Adalet Celbiş, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• SMITH, J. (1998). Daha İyi Nasıl Zaman Yönetimi, Çev.: A. Çimen, Timaş Yayınları, İstanbul.
• ŞAHİN, K. (2014). Lise Öğretmenlerinin Zaman Yönetimi Hakkındaki Görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Kahramanmaraş.
• ŞİMŞEK, Ş., Bakan, İ. ve Çelik, A. (2007). “Zaman Yönetiminde Başarı İçin Öneriler’’, Zaman Yönetimi ve Yönetsel Zamanda Etkinlik, Ed.: Şerif Şimşek, Adnan Çelik, Abdullah Soysal, Gazi Kitabevi, Ankara.
• TENGİLİMOĞLU, D., Tutar, H., Altınöz, M., Başpınar, N. ve Erdönmez, C. (2003). “Zaman Yönetimi”, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• TUTAR, H. (2011). Kriz ve Stres Yönetimi, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• TUTAR, T. (Ed.). (2007). Zaman Yönetimi, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• TÜRE, G. (2013). Hazırlık Okulu Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ile Stres Yönetimi Becerileri Arasındaki İlişkinin Araştırılması: Yeditepe Üniversitesi Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• USTA, R. (2001). “Zaman Yönetimi ve Yöneticilerin Zamanı Kullanma Biçimleri”, Standart Ekonomik ve Teknik Dergisi, 40 (478), 75-80.
• VARIŞOĞLU, B., Şeref, İ. ve Yılmaz, İ. (2012). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Zaman Yönetimi Algılarına Yönelik Bir İçerik Analizi’’, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (2), 377-394.
• YAVAŞ, Ü., Öztürk, G., Açıkel, C. H. ve Özer, M. (2012). “Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin Değerlendirilmesi’’, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, sayı 11(1), 5-10.
• YENİHAN, B. ve Öner, M. (2013). “Zamanı Yönetmek: Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi”, Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 2013, 2(2), 56-68.
• YENİLMEZ, R. (2010). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin İşteki Zaman Tuzakları ve Baş Etme Yöntemleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.