BibTex RIS Kaynak Göster

OKUL MÜDÜRLERİNİN DENGE STRATEJİLERİ VE YETERLİK İLİŞKİSİ

Yıl 2010, Sayı: 11, 85 - 99, 01.06.2010

Öz

Bu çalışmada denge kavramı okul yönetimi açısından incelenmiştir.Denge, sistemin öğelerinin yapılandırılmış, uyumlu ilişkiler sürdürmelerininsağlanması süreci olarak tanımlanabilir. Araştırmanın Amacı; Dengekavramını yönetim açısından ele alarak okul müdürlerinin dengeye ilişkingörüşlerini almak, denge rollerini belirlemek, denge rolünü yerine getirirkenkullandıkları stratejileri ortaya çıkarmaktır. Nitel araştırma yaklaşımıdoğrultusunda tasarlanan araştırmada içerik analizi yapılmış ve olgubilimdeseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 2009-2010 öğretim yılındaTokat ilinde çalışan 21 okul müdürü oluşturmaktadır.denge rolünü oynarken 37 strateji kullandıkları görülmektedir. Okulyöneticilerine dengeye bağlı olarak sistem teorisi konusunda hizmet-içieğitim verilebilir

Kaynakça

  • Açıkalın, A., Şişman, M., Turan, S. (2007). Bir İnsan Olarak Okul Müdürü. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Aksu M. (2002). Eğitimde Stratejik Planlama ve Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Aydın, M. (1994). Eğitim Yönetimi. (4. Baskı). Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde Yönetimi Anlamak Sistemi Çözümlemek. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Can, H. (2002). Organizasyon ve Yönetim. Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 6. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çelik, V. (2000). Okul Kültürü ve Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Davis, K. Newstrom, J. W. (1997). Organizational behaviour human behaviour at work. U.S.A: Mc Graw Hill Comp.
  • Dönmez, B. (2002). Okul Müdürlerinin Yeterlikleri. Eğitim Yönetimi Dergisi. Yıl: 8 Sayı: 29. Ankara: Pegem A Yayıncılık
  • Hensey, M.(1999). The Why and How of Facilitative Leadership. Journal of Management in Engineering, Vol. 15, Issue 3, pp.43-47. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com.
  • Hord, S.M.(1992). Facilitative Leadership: The Imperative for Change, Southwest Educational Development Laboratory, Austin, Texas, US. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com/
  • Keçecioğlu, T. (2001). Bir değişimin anatomisi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (1999). Toplam Kalite Yönetimi Uygulama Yönergesi. Tebliğler Dergisi Sayı: 2506
  • Moore, T.L.(2004). Facilitative Leadership: One Approach to Empowering Staff and Other Stakeholders. Library Trends, Vol. 53, Issue 1, pp. 230-237. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com/
  • Öncül, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şimşek H. ve Yıldırım A.( 2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara
  • Töremen, F. Kolay, Y. (2003). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Ship Olması Gereken Yeterlikler. Milli Eğitim. 160, 341-350.
  • Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel Ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi . Cilt: 12, Sayı: 1, Sayfa: 185-202, ELAZIĞ.
  • Tevruz, S. (1996), Endüstri ve Örgüt Psikolojisi. Türk Psikologlar Derneğive Kalite Derneği Ortak Yayını, Ankara.
  • TDK. Türkçe Sözlük. (1979). Gözden Geçirilmiş Altıncı Baskı, Sayı: 403, Ankara.
  • Yıldırım, N. (2007). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğrenme Stilleri İle Yeterlikleri Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi. Yayımlanmış Doktora tezi.

THE BALANCE STRATEGIES OF PRINCIPALS AND ADEQUACY RELATION

Yıl 2010, Sayı: 11, 85 - 99, 01.06.2010

Öz

In this study, balance concept is analyzed from the viewpoint ofschool administration. Balance can be defined as the process of providingsustainment of structured, coherent relationships for the system’s elements.The purpose of the study is; to gather the views of principals regardingbalance considering the balance concept in terms of administration, todetermine balance roles, and to reveal the strategies used by the principalswhen performing their balance roles. In this research, which has beendesigned in light of qualitative research approach, a “content analysis” hasbeen made. “Work group” of the research consists of 21 school managersthat served in Tokat cities in 2009-2010 school year Phenomenologicalmethod pattern has been used in this study. It is observed that schooladministrators use 37 different strategies when performing the role ofbalance. It is concluded that the school administrators can be provided within-service training on the subject of balance based system theory

Kaynakça

  • Açıkalın, A., Şişman, M., Turan, S. (2007). Bir İnsan Olarak Okul Müdürü. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Aksu M. (2002). Eğitimde Stratejik Planlama ve Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Aydın, M. (1994). Eğitim Yönetimi. (4. Baskı). Ankara: Hatipoğlu Yayınevi.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde Yönetimi Anlamak Sistemi Çözümlemek. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Can, H. (2002). Organizasyon ve Yönetim. Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 6. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çelik, V. (2000). Okul Kültürü ve Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Davis, K. Newstrom, J. W. (1997). Organizational behaviour human behaviour at work. U.S.A: Mc Graw Hill Comp.
  • Dönmez, B. (2002). Okul Müdürlerinin Yeterlikleri. Eğitim Yönetimi Dergisi. Yıl: 8 Sayı: 29. Ankara: Pegem A Yayıncılık
  • Hensey, M.(1999). The Why and How of Facilitative Leadership. Journal of Management in Engineering, Vol. 15, Issue 3, pp.43-47. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com.
  • Hord, S.M.(1992). Facilitative Leadership: The Imperative for Change, Southwest Educational Development Laboratory, Austin, Texas, US. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com/
  • Keçecioğlu, T. (2001). Bir değişimin anatomisi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (1999). Toplam Kalite Yönetimi Uygulama Yönergesi. Tebliğler Dergisi Sayı: 2506
  • Moore, T.L.(2004). Facilitative Leadership: One Approach to Empowering Staff and Other Stakeholders. Library Trends, Vol. 53, Issue 1, pp. 230-237. 11 Mart 2006, http://search.epnet.com/
  • Öncül, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Şimşek H. ve Yıldırım A.( 2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara
  • Töremen, F. Kolay, Y. (2003). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Ship Olması Gereken Yeterlikler. Milli Eğitim. 160, 341-350.
  • Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel Ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi . Cilt: 12, Sayı: 1, Sayfa: 185-202, ELAZIĞ.
  • Tevruz, S. (1996), Endüstri ve Örgüt Psikolojisi. Türk Psikologlar Derneğive Kalite Derneği Ortak Yayını, Ankara.
  • TDK. Türkçe Sözlük. (1979). Gözden Geçirilmiş Altıncı Baskı, Sayı: 403, Ankara.
  • Yıldırım, N. (2007). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğrenme Stilleri İle Yeterlikleri Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi. Yayımlanmış Doktora tezi.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA28DN62BC
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nail Yıldırım Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Yıldırım, N. (2010). OKUL MÜDÜRLERİNİN DENGE STRATEJİLERİ VE YETERLİK İLİŞKİSİ. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(11), 85-99.

.