ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN EĞİTİM ORTAMLARINI YAPILANDIRMACILIK AÇISINDAN DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2017, Sayı: 29, 441 - 453, 31.12.2017

Betül Özaydın Özkara

Öz

Günümüz eğitim sisteminde, bilginin birey tarafından yapılandırıldığı yapılandırmacılık oldukça önemlidir. Bu nedenle bu çalışmada üniversite öğrencilerinin eğitim ortamlarında yapılandırmacılığı değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Bu amaç doğrultusunda “Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi” bölümünde okuyan 57 öğrenciden veri toplanmıştır. Argün ve Aşkar (2010) tarafından geliştirilen “Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin eğitim ortamlarını orta düzeyin biraz üstünde yapılandırmacı olarak değerlendirdikleri belirlenmiştir. Ders türüne göre yapılandırmacılık açısından farklılık bulunmamıştır. Sınıf düzeyi açısından ise 2. sınıf öğrencilerinin ortamı daha yapılandırmacı buldukları belirlenmiştir. Çalışma ile öğretim elemanlarının eğitim ortamlarında yapılandrımacılığı daha ön plana çıkarmaları önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı Öğrenme, Öğrenme Ortamı, Öğrenme Ortamında Yapılandırmacılık

Kaynakça

• Alt, D. (2015). Assessing the contribution of a constructivist learning environment to academic self-efficacy in higher education. Learning Environments Research, 18(1), 47–67.
• Anderson, T. ve Garrison, D. R. (1998). Learning in a networked world: New roles and responsibilities. In C. Gibson (Ed.), Distance learners in higher education (pp. 7–112). Madison, WI: Atwood Publishing.
• Argün, S. ve Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32–43.
• Arsal, Z. (2013). Fen öğretimi derslerinin yapılandırmacı öğrenme ortamı açısından değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 12(4).
• Baş, G. ve Beyhan, Ö. (2017). Sosyal-Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Tasarımının Öğrenenlerin Akademik Başarılarına ve Derse Yönelik Tutumlarına Etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(41), 137–162.
• Bonk, C. J. ve Cunningham, D. J. (1998). Searching for learner-centered, constructivist, and sociocultural components of collaborative educational learning tools. In C. J. Bonk ve K. S. Kim (Eds.), Electronic collaborators: learner-centered technologies for literacy, apprenticeship, and discourse (pp. 25–50). New Jersey: Erlbaum.
• Brooks, M. G. ve Brooks, J. G. (1999). The courage to be constructivist. Educational Leadership. In R. Kevin ve J. M. Cooper (Eds.), Kaleidoscope: Contemporary and Classic Readings in Education. Wadsworth.
• Bukova - Güzel, E. ve Alkan, H. (2005). Yeniden Yapılandırılan İlköğretim Programı Pilot Uygulamasının Değerlendirilmesi. Kuram ve Eğitim Bilimleri, 5(2), 385–425.
• Cobb, P. (1994). Where is the mind? Constructivist and sociocultural perspectives on mathematical development. Educational Researcher, 23(7), 13–20.
• Çetin, O. ve Günay, Y. (2010). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi. Eğitim ve Bilim, 32(146), 24–38.
• Demirtas, B., Oguz, Y., Üredi, L. ve Akbasli, S. (2015). Yapilandirmaci Ögrenme Ortamlari Degerlendirmesi*/Constructivist Learning Environment Assessment. Bartin Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, 235–245. https://doi.org/10.14686/BUEFAD.2015USOSOzelsayi13213
• Dufft, T. M. ve Jonassen, D. H. (2013). Constructivism: New Implications for Instractional Technology. In D. T.M. & D. H. Jonassen (Eds.), Constructivism and the technology of instruction: A conversation. Routledge.
• Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81–87.
• Heath, M. J. (2000). Active learning environments prepare teachers for technology. In In Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 653–656).
• Jack, G. U. (2017). The effect of learning cycle constructivist-based approach on students academic achievement and attitude towards chemistry in secondary schools in north-eastern part of Nigeria. Educational Research and Reviews, 12(7), 456–466.
• Jonassen, D. H., Myers, J. M. ve McKillop, A. M. (1996). From constructivism to constructionism: Learning with hypermedia/multimedia rather than from ıt. In B. G. Wilson (Ed.), Constructivist Learning Environments: Case studies in instructional design. New Jersey: Educational Technology Publications Englewood Cliffs.
• Jones, M. G. ve Brader-Araje, L. (2002). The impact of constructivism on education: Language, discourse, and meaning. American Communication Journal, 5(3), 1–10.
• Kanuka, H. ve Anderson, T. (1998). Online social interchange, discord, and knowledge construction. International Journal of E-Learning & Distance Education, 13(1), 57–74.
• Karaduman, H. ve Gültekin, M. (2007). The effect of constructivist learning principles based learning materials to students’ attitudes, success and retention in social studies. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 63(3), 98–112.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi (28.Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kemankaşlı, N. ve Gür, H. (2016). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamının Öğrencilerin Sosyal ve Psikomotor Becerileri ile Psikolojik ve Bilişsel Özelliklerine Etkisi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 79–88. Retrieved from http://dergipark.ulakbim.gov.tr/trkefd/article/view/5000128963
• Kwan, Y. W. ve Wong, A. F. L. (2014). The constructivist classroom learning environment and its associations with critical thinking ability of secondary school students in Liberal Studies. Learning Environ Research, 17(2), 191–207. https://doi.org/10.1007/s10984-014-9158-x
• Kwan, Y. W. ve Wong, A. F. L. (2015). Effects of the constructivist learning environment on students’ critical thinking ability: Cognitive and motivational variables as mediators. International Journal of Educational Research, 70, 68–79. https://doi.org/10.1016/j.ijer.2015.02.006
• Lord, T. R. (1999). Comparison Between Traditional and Constructivist Teaching in Environmental Science. The Journal of Environmental Education, 30(3), 22–27. https://doi.org/10.1080/00958969909601874
• Merrill, M. D. (2002). First principles of instruction. Educational Technology Research and Development, 50(3), 43–59.
• Nasab, A. H. (2016). The Effect of E5 Instructional Model on Male Fourth Grader Educational Achievement in Experimental Science Course in Shush in 2012 13 School Year. International Research Journal of Applied and Basic Sciences, 10(6), 751–756.
• Ozkal, K., Tekkaya, C., Cakiroglu, J. ve Sungur, S. (2009). A conceptual model of relationships among constructivist learning environment perceptions, epistemological beliefs, and learning approaches. Learning and Individual Differences, 19, 71–79.
• Özgen, K. ve Alkan, H. (2014). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı kapsamında, öğrencilerin öğrenme stillerine uygun öğrenme etkinliklerinin akademik başarı ve tutuma etkileri: Fonksiyon ve türev kavramı örneklemesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 5(1), 1–38.
• Peng, H. (2009). A comparison of the achievement test performance of children who attended Montessori schools and those who attended non-Montessori schools in Taiwan. Retrieved from ERIC ED513608
• Perkins, D. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 6–11.
• Samsudin, S. S., Ujang, S. ve Sahlan, N. F. (2016). , June). Effectiveness of constructivist approach on students achievement in mathematics: A case study at primary school in Kuantan, Pahang. In AIP Conference Proceeding (p. 20031). https://doi.org/http://dx.doi.org/10.1063/1.4952511
• Saygın, Ö., Atılboz, N. G. ve Salman, S. (2006). Yapılandırmacı öğretim yaklaşımının biyoloji dersi konularını öğrenme başarısı üzerine etkisi canlılığın temel birimi hücre. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 51–64.
• Sönmez, V. (2004). Dizgeli Eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Teyfur, E. (2010). Yapılandırmacı teoriye göre hazırlanmış bilgisayar destekli öğretimin 9. sınıf coğrafya dersinde öğrenci başarısı ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 85–106.
• Tupsai, J., Yuenyong, C. ve Taylor, P. C. (2015). Initial Implementation of Constructivist Physics Teaching in Thailand: A Case of Bass Pre-service Teacher. Mediterranean Journal of Social Sciences, 6(2), 506–513. https://doi.org/10.5901/mjss.2015.v6n2p506
• Tynjälä, P. (1999). Towards expert knowledge? A comparison between a constructivist and a traditional learning environment in the university. International Journal of Educational Research, 31(5), 357–442.
• Ünal, Ç. ve Çelikkaya, T. (2009). Yapılandırmacı Yaklaşımın Sosyal Bilgiler Öğretiminde Başarı, Tutum ve Kalıcılığa Etkisi (5. Sınıf Örneği) / The Effect of Constructive Approach on Success, Attitude and Permanency at the Social Sciences Teaching (5th Class Example). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 197–212. Retrieved from http://e dergi.atauni.edu.tr/ataunisosbil/article/view/1020002659
• Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher mental process. MA: Harvard University Press.
• Vygotsky, L. S. (1998). Düşünce ve Dil. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
• Woo, Y. ve Reeves, T. C. (2007). Meaningful interaction in web-based learning: A social constructivist interpretation. The Internet and Higher Education, 10(1), 15–25.
• Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmen adaylarının öğrenim gördüğü ortamların yapılandırmacı öğrenme açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 1–29.
• YÖK. (2015). Yükseköğretim Kurulu Stratejik Plan 2016-2020. Retrieved from http://www.yok.gov.tr/documents/10279/21040516/YOK_Stratejik_Plan_2016_2020_ed070616.pdf
• Zain, S. F. H. S., Rasidi, F. E. M. ve Abidin, I. I. Z. (2012). Student-Centred Learning In Mathematics – Constructivism In The Classroom. Journal of International Education Research, 8(4), 319–328.
• Zeidan, A. (2015). Constructivist Learning Environment Among Palestinian Science Students. International Journal of Science & Mathematics Education, 13(5), 947–964. https://doi.org/10.1007/s10763- 014-9527-z