Antik İsrail'in tarihi, dinler arası çatışmanın klasik bir örneğidir. İsrail kavimleri M.Ö. 1.200'10 yıllarda Kenan diyarına yerleştikleri 7.aman, Kenan halkları arasında yaygın olan Baalizın ile karşılaştılar. Asırlarca İsrail ilahı ile Kenan diyarının ilahlarına tapınma yan yana gerçekleşti. Dindar bir kral olarak bilinen Saul, oğullarından birisine Jonathan (Yahve Bahşeder) ve diğerisine de İshbaal (Baal'in adamı) isimlerini vermede bir sakınca görmemiştir.
Baal tapınması giderek İsrail'de bağımsız ve saldırgan bir dinsel hareket halini alırken, aynı anda gerçekleştirilen İsrail'in antik ilahına tapınmanın karşısında gelişmesini sUrdürınüştUr. Bu andan itibaren İlyas ve hemen sonra Elişa, Baal tapınmasına karşı çok gayretli bir mücadeleye giriştiler. Sonraki 600 yıl boyunca Yahveizınin taraftarları, Baalizmin İsrail yaşamına ve düşüncesine girmesine engel olmak için vahşetle sonuçlanan muharebelere giriştiler.
Eski Ahit, İsrail'de Baal tapınanlarının tamamen ortadan kaldırıldığını ve kökünün kazındığını açıkça bildirmektedir. Baalizınin kazanacağı bir zafer, Doğu ve Batı uygarlıklarının biçimini kökten değiştirebileceği gibi dünya tarihinin akışının da bambaşka bir yöne girmesine neden olacaktı.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eskiçağ Tarihi (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Sayı: 8 |
.