In the 1830’s the Ottoman government initiated a series of liberalization measures, including several trade
agreements, aimed at integrating domestic economy to the world economy. The agreement known as the
Treaty of Balta Liman has been subject to numerous debates. Many scholars argue that this agreement
was an indication of the economic collapse in the State because of worsening the trade account and
external debt position and also the liberalization reforms caused the State to loose political and economic
independence and to collapse soon afterwards. The purpose of this paper is to investigate the long-run
relationship between exports and imports in the Ottoman state for the period of 1840-1913 using Engle
and Granger (1987) and Johansen and Juselius (1990) co-integration tests to determine whether the
macroeconomic policies and liberalization reforms applied by the State were effective in making the trade
deficit a short-run phenomenon. The co-integration test results indicate that there exists a stable long-run
relationship between exports and imports of the Ottoman State for the period of 1840-1913. The existence
of long-run relationship between exports and imports in the Ottoman State implies that the Treaty of Balta
Liman is not responsible for worsening external debt position of the Ottoman State.
Osmanlı Devleti, 1830’lu yıllarda bir dizi ticari serbestleşme hareketi gerçekleştirerek ekonomiyi dünya ekonomisine entegre etmeyi amaçlamıştır. Balta Limanı olarak bilinen ticaret antlaşması ise birçok tartışmayı da beraberinde getirmiştir. Bu antlaşma dış ticaret dengesi ve dış borç pozisyonunu olumsuz etkileyen bir gösterge olarak kabul görmesi ve içerdiği serbestleşme reformlarıyla devletin ekonomik ve politik bağımsızlığını kaybetmesine yol açtığı gerekçesiyle birçok araştırmacı tarafından tartışılmaktadır.
Bu çalışmanın amacı 1840-1913 dönemi itibariyle Osmanlı Devleti’nde uygulanan makroekonomik politikaların ve serbestleşme reformlarının, kısa dönem dış ticaret açığı olgusu oluşumunda etkili olup olmadığını, ihracat ve ithalat arasındaki uzun dönem ilişkiyi Engle ve Granger (1987) ve Johansen ve Juselius (1990) eşbütünleşme testlerini kullanarak belirlemektir. İhracat ve ithalat arasında uzun dönem ilişkinin mevcut olması Osmanlı Devleti’nin dış borç pozisyonunun kötüleşmesinde Balta Limanı Antlaşması’nın etkin olmadığını göstermektedir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 5 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 12 |