AN EXAMPLE OF POLITICAL MARRIAGES IN MEDIEVAL EUROPE: THE MARRIAGES OF KING FRIEDRICH II OF SICILY

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 27, 145 - 158, 24.06.2024

Ergun Üstün

Öz

In the Middle Ages, marriages between nobles also functioned as political ties between states. In this way, gains such as establishing a political alliance between the parties to which the bride and groom belonged, establishing peace, ensuring the continuity of the succession, that is, the continuity of the throne, and uniting different sovereign rights under a single throne were achieved. In this study, the marriages of King Frederick II of Sicily will be discussed as an example of the institution of political marriage, and the political gains desired to be achieved between the parties through these marriages will be revealed in the light of the information in the main sources and secondary sources of the period. In addition, the preliminary findings, which constitute the main headings of our study and will be discussed in detail below, are summarized as follows: Frederick II's first marriage to Constance of Aragon was partly in the interests of the Papacy and aimed at providing political and military assistance to the Kingdom of Sicily. The king's second marriage to Isabella II was also politically motivated; it was arranged for Frederick II to embark on the Crusade to the East and be crowned King of Jerusalem. Frederick II's third marriage to Isabella of England was also intended to establish a political alliance between the two states

Anahtar Kelimeler

Frederick II, Sicily, Papacy, Political Marriage

ORTA ÇAĞ AVRUPASI’NDA SİYASİ EVLİLİKLERE BİR ÖRNEK: SİCİLYA KRALI II. FRIEDRICH’İN EVLİLİKLERİ

Öz

Orta Çağ’da soylular arasında gerçekleşen evlilikler, aynı zamanda devletlerarasında siyasi bağ işlevi gören bir yapıya sahipti. Bu yolla gelin ve damadın mensup olduğu taraflar arasında siyasi ittifak kurma, barışın tesis edilmesi, verasetin yani tahtın devamlılığını sağlama, farklı egemenlik haklarını tek tahtta birleştirme gibi kazanımlar elde edilmekteydi. Bu çalışmada siyasî evlilik kurumuna bir örnek olarak Sicilya Kralı II. Friedrich’in yapmış olduğu izdivaçlar ele alınacak, bu izdivaçlarla taraflar arasında elde edilmek istenen siyasi kazanımlar, dönemin ana kaynakları ve yardımcı kaynaklarda geçen bilgiler ışığında ortaya konulacaktır. Ayrıca çalışmamızın ana başlıklarını oluşturan ve aşağıda detaylı olarak ele alınıp tartışılacak olan ön bulgular özetle şunlardır: II. Friedrich’in Aragon’lu Constance ile yaptığı ilk evlilik, kısmen Papalığın çıkarları doğrultusunda gerçekleşmiş olup, Sicilya Krallığı’na siyasi ve askeri yardım sağlama amacı gütmekteydi. Kralın II. Isabella ile yaptığı ikinci evlilik yine siyasi amaçla tertip edilmiş olup; II. Friedrich’in Doğu’ya düzenlenecek Haçlı seferine çıkması ve Kudüs Krallığı tacını giymesi için ayarlanmıştı. II. Friedrich’in İngiltereli Isabella ile yaptığı üçüncü evlilik, yine iki devlet arasında siyasi bir ittifak kurma amacına matuftu. Aşağıda bu tespitler, birinci elden kaynakların aktardıkları bilgilerle karşılaştırılarak sınanmışlardır.

Anahtar Kelimeler

II. Friedrich, Sicilya, Papalık, Siyasi Evlilik

Kaynakça

• Abulafia, D. (1988). Frederick II A Medieval Emperor. New York: Oxford Uni. Press.
• Alio, J. C. (2020). Sicily’s Queens 1061-1266. New York: Trinacria.
• Allshorn L. (1912). Stupor Mundi. London.
• Amadi. (2015). The Chronicle of Amadi. (Trs. Nicholas Coureas ve Peter Edbury) Nicosia: Cyprus Research Centre.
• Amari M. (1872). Storia dei Musulmani di Sicilia. III, Floransa: L. Monnier.
• Anonim (2004). The Deeds of Pope Innocentius III. (Trs. James M. Powell). Washington.
• Anonim. (2013). Chronica Regia Coloniensis, (Trs. Graham A. Loud).
• Balzani U. (1888). The Popes and the Hohenstaufen. New York: Anson D. F. Randolph Company.
• Benjamin, S. (2006). Sicily: Three Thousand Years of Human History. New Hampshire.
• Burchard. (2012). The Chronicle of Burchard of Urspberg, 1196-1212. (Trs. G. A. Loud).
• Çekiç, A. (2020). Kudüs’ün Gölgesinde Eyyûbî-Haçlı İlişkileri 1171-1250. Ankara: Gece Kitaplığı.
• Eickels K. ve Brüsch T. (2000). Kaiser Friedrich II: Leben und Persönlichkeit in Quellen des Mittelalters. Düsseldorf: Patmos.
• Ernoul.(2019). Ernoul Kroniği, Haçlı Seferleri Tarihi. (Çev. Ahmet Deniz Altunbaş). İstanbul: Kronik Kitap.
• Jenkins E. E. (2012). The Mediterranean World Of Alfonso II And Peter II Of Aragon (1162–1213). New York: Palgrave Macmillan.
• Kantorowicz, E. (1957). Frederick The Second 1194-1250. New York.
• Masson G. (1957). Frederick II of Hohenstaufen A Life. London.
• Matthew Paris. (1889). Matthew Paris’s English History, V. I, (Trs. J. A. Giles), London.
• Perry, G. (2015). “Isabella II or Yolanda? Name of the Queen of Jerusalem and Spouse of the Emperor Frederick II”, Medieval Prosopography, V. 30, 73-86.
• Perry, G. (2016). John of Brienne. Cambridge.
• Roger of Wendower. (1844). Roger of Wendover’s Flowers of History, II, Trs. J. A. Giles, London.
• Runciman, S. (2008). Haçlı Seferleri Tarihi, III, (Çev. Fikret Işıltan), Ankara: TTK.
• Touth T. F. (1921). The Empire and the Papacy 918-1273. London: Rivingtons.
• Ullman, W. (2005). A History of the Papacy in the Middle Ages. New York.
• Üstün E. (2022). Sicilya’da II. Friedrich ile Papalık Arasındaki Hâkimiyet Mücadelesi (1194-1268). İstanbul: Kriter Yayınevi.
• Üstün, E. (2023). “II. Friedrich’in İtalya Siyaseti: Lombard Komünleri Mücadelesi”, Tarihin Peşinde Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, S. 29, 37-62.
• Üstün, E. (2024). “Sultan Selahaddin Akka’yı Haçlılara Neden Kaybetti?”, Ortaçağ Tarihi Araştırmaları I, (Ed. Fatma İNCE SANCAKLI ve Murat ZENGİN). İstanbul: Ati Yayınları.