Evaluation of Prospective Teachers’ Satisfaction Regarding Higher Education and Self-Self-Wellbeing: The Case of Kafkas University

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 12, 45 - 70, 01.12.2013

Devrim Erginsoy Osmanoğlu Halil İbrahim Kaya

Öz

Universities that have concerns about raising skilled and capable labor are one of the institutions that support societies in terms of social, cultural, economic, scientific and technological development. Previous research has found that there are several factors contributing to student academic achievements. First and foremost, intelligence, cognitive and learning styles of students, qualifications, student motivation, teachers' self-efficacy perceptions and attitudes of students towards learning can be considered among these factors.Not only external factors but subjective well-being of the individual as the level of the internal dynamics is thought to play an important role in the formation of a sense of satisfaction. In this sense, this paper examines prospective teachers’ satisfaction regarding higher education and self-self-well-being. The aim is to evaluate prospective teachers’ satisfaction levels regarding higher education and self-self-well-being based on several variables. A general survey method was used in the study. Survey is a method used to define and describe events, objects, assets, institutions, groups, and descriptions of the various. The sample consists of a total of 177 students including 84 female and 93 males who were studying Classroom Teaching Department, Faculty of Education, Kafkas University during 2012-2013 academic year. Self-Well-being and Satisfaction Scale was given to the sample group by the researcher and some competent researchers. Data was statistically analyzed to determine the research problem based on variables

Anahtar Kelimeler

Classroom teacher, satisfaction, psychologically well-being

ÖĞRETMEN ADAYLARININ YÜKSEKÖĞRETİME DAİR MEMNUNİYET DURUMLARI İLE ÖZNEL İYİ OLUŞ DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ: KAFKAS ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Öz

Belirli yeteneklere sahip nitelikli iş gücü yetiştirme kaygısında olan üniversiteler, toplumların sosyal, kültürel, ekonomik, bilimsel ve teknolojik yönden kalkınmasına önemli destek veren kurumlardan biridir. Çalışmalar öğrencilerin okuldaki akademik başarılarına etki eden çeşitli boyutların olduğunu ortaya koymaktadır. Bunların başında zeka, öğrencinin bilişsel ve öğrenme stilleri, örgütsel ve çevresel faktörler, öğretmen niteliği, öğrencilerin motivasyonu, öğretmenlerin öz yeterlik algısı ve öğrencilerin öğrenmeye karşı tutumları sayılabilir. Memnuniyet duygusunun oluşumunda sadece dış faktörler değil, bireyin öznel iyi oluş düzeyi gibi iç dinamiklerin de önemli rol oynadığı düşünülmektedir. Bu noktadan hareketle araştırmada, öğretmen adaylarının yükseköğretime dair memnuniyet durumları ile öznel iyi oluş durumları tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu araştırmanın amacı öğretmen adaylarının yükseköğretime dair memnuniyet durumları ile öznel iyi oluş durumlarını çeşitli değişkenler açısından tespitini yaparak değerlendirmek. Bu araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Tarama yöntemi; olayların, objelerin, varlıkların, kurumların, grupların ve çeşitli alanların ne olduğunu betimlemeye ve açıklamaya çalışan, incelemelerdir. Araştırmanın çalışma grubunu Çalışma grubunu Kafkas Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 2012-2013 öğretim yılında eğitim alan 84 bayan, 93 erkek olmak üzere toplam 177 sınıf öğretmenliği öğrencilerinden oluşmaktadır. Veri toplama araçları araştırmacı ve ölçek uygulama konusunda yetkin kişiler tarafından belirlenen örneklem grubuna Öznel iyi oluş Ölçeği ve Memnuniyet Anketi uygulanmıştır. Ölçme aracından elde edilen verilerin analizinde istatistik analiz programında veri girişi yapılarak araştırma problem tespiti için değişkenlerin özelliklerine göre analizler yapılmıştır

Anahtar Kelimeler

Sınıf öğretmeni, memnuniyet, psikolojik iyi oluş

Kaynakça

• AÇAN, B.-SAYDAN, R. 2009: “Öğretim Elemanlarının AkademikKalite Özelliklerinin Değerlendirilmesi: Kafkas Üniversitesi İİBF Örneği”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 13 (2): 225-253.
• ADLER, M. J. 2012: Aristotle's Ethics: The Theory Of Happiness - I. Http://Radicalacademy.Com/Adleraristotleethics1.Htm
• AKBABA, A. S.-ÇAKAN, M. 2008: “Öğrencilerin Sınav Başarılarına Etki Eden Faktörler: LGS/ÖSS Sınavlarındaki Başarılı İller Örneği”. İlköğretim Online.7(1),157-173.
• BRIEF, A.P.-BUTCHER, A.H.-GEORGE, J.M.-LINK, K.E. 1993: “Integrating Bottom-Up and Top-Down Theories of Subjective Well-Being: The Case of Health”. Journal of Personality and Social Psychology. 64(4), 646-653.
• CARRUTHERS, C.P.-HOOD, C.D. 2004: “The Power of Positive: Leisure and well-being”. Therapeutic Recreation Journal. 38(2), 225–245.
• CENKSEVEN, F. 2004: Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Adana
• CHRISTOPHER, J. C. 1999: “Situating Psychological Well-Being: Exploring the Cultural Roots of its Theory and Research”. Journal of Counseling and Development. 77(2), 141-153.
• CSIKSZENTMIHALY, M. 2005: Akış (Mutluluk Bilimi). (Çev. Semra Kunt Akbaş). Ankara: Hyb Yayıncılık.
• DEENEVE, K.M.-COOPER, H. 1998: “The Happy Personality: A Meta Analysis of 137 Personality Traits and Subjective Well-Being”. Psychological Bulletin. 124(2), 197-229.
• DIENER, E. 1984: “Subjective Well-being”. Psychological Bulletin. 95, 542–575.
• DIENER, E. 2009: The Science Of Well-Being, U.S.A. Springer Press.
• DIENER, E.-FUJITA F. 1995: “Resources, Personal Striving and Subjective Well-Being”. Journal of Personality and Social Psychology. 69(1), 120- 132.
• DIENER, E.-OISHI, S.-LUCAS, R.E. 2003: “Personality, Culture and Subjective Well-being: Emotional and Cognitive Evaluations of Life”. Annual Review Pyschology. 54, 403–42
• DIENER, E.-SUH, E.-LUCAS, R.E.-SMITH, H.L. 1999: “Subjective Well-being, Three decades of progress”. Psychological Bulletin. 125(2), 276-302.
• DIENER, E.-SUH, EUNKOOK M. 2000: Culture and Subjective Well-Being, edited. Cambridge: The MIT Press .
• DİE. Yaşam Memnuniyeti Araştırması, 2003.
• EMERSON, S.-MARKOS, P. A. 1996: “Signs and Symptoms of the İmpaired Counselor”. Journal of Humanistic Education and Development. 34(3), 108-118.
• ERYILMAZ, A. 2010: “Ergenlerde Öznel İyi Oluşu Artırma Stratejilerini Kullanma İle Akademik Motivasyon Arasındaki İlişki”. Klinik Psikiyatri.13:77-84.
• ETİ İÇLİ, G.-VURAL, B. 2012: “Toplam Kalite Yönetimi ve Uygulamaları Çerçevesinde Kırklareli Üniversitesi Meslek Yüksekokulları Öğrenci Memnuniyeti Araştırmaları”. Marmara üniversitesi İ.İ.B.F, 28 (1), 335- 349.
• GANDER, M.-GARDINER H. W. 1993: Çocuk ve Ergen Gelişimi. Yayına Hazırlayan: Onur, Bekir. 1. Basim. Ankara: Imge Kitabevi,.
• GÜNDÜZ, B.-ÇAPRİ, B.-GÖKÇAKAN, Z. 2012: “Üniversite Öğrencilerinin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi 38 Dergisi, 19. 38-55.
• IZAWA, N. 2004: “An Exploration of Subjective Well-Being: A Review of Emprical Factors and Paths For The Future”. Published Doctoral Dissertation. University of Hartford, Hartford.
• KEYES, C. L. M.-SHMOTKIN, D.-RYFF, C.D. 2002: “Optimizing Well-being: Emprical Encounter of Two Traditions”. Journal of Personality and Social Psychology. 82(6), 1007-1022.
• KORKUT, F. 2004: Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara. Anı Yayıncılık.
• KORKUT, F. 2004: “Önleme ve İyilik Hali”. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 4 (15), 79–87.
• LENT, R. 2004: “Toward a Unifying Theoretical and Practical Perspective on Well-Being and Psychosocial Adjustment”. Journal of Counseling Psychology. 51(4), 482-509.
• MYERS, S. A.-DIENER, E. 1995: “Who is happy?” Psychological Science. 6(1), 10–19.
• ÖZEN, Ö. 2005: Ergenlerin Öznel İyi Oluş Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• ÖZEN, Y. 2010: “Kişisel Sorumluluk Bağlamında Öznel ve Psikolojik İyi Oluş (Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme)”. T.C. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi (Düsbed.)1308-6219. 46-58
• ÖZER, M.-KARABULUT, Ö.Ö. 2003: “Yaşlılarda Yaşam Doyumu”. Geriatri Dergisi. 6(2), 72–74.
• ÖREN, N.-TÜRKOĞLU, H. 2006: “Öğretmen Adaylarında Tükenmişlik” Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16, 55-70.
• RAMANAIAH, N.V.-SHARPE, P. J.-BYRAVAN, A. 1999: “Hardiness and major personality 157 factors”. Psychological Reports. 84, 497- 500.
• RYAN, R.M.-DECI E. L. 2001: “On Happiness and Human Potentials: A Review of Research on Hedonic and Eudaimonic Well-Being”. Annual Review of Psychology. 52, 141-166.
• RYFF, C.D. 1995: “Psychological Well-Being in Adult Life”. Current Directions in Psychological Science. 4, 99-104.
• SAYGIN, Y.-ASLAN, C. 2009: “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Destek, Benlik Saygısı Ve Öznel İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi”. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi. 28, 207 -222
• SELIGMAN, M.E.P.-CSIKSZENTMIHALYI, M. 2000: “Positive Psychology an Introduction”. American Psychologist. 55(1), 5-14.
• TEMİZ, H. E. 2013: “Eğreti İstihdam: İşgücü Piyasasında Güvencesizliğin Ve İstikrarsızlığın Yeni Yapılanması” Http://Www.Calismatoplum.Org/Sayi2/Makale3.Pdf 55-80 Erişim:06.09.2013.
• TUZGÖL DOST, M. 2004: Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluş Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• YAVUZ, Ç. 2006: Rehberlik ve Psikolojik Danışma Öğrencilerinde Öznel İyi Olma Hali, Psikiyatrik Belirtile ve Bazı Kişilik Özellikleri: Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• YETİM, Ü. 2001: Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• YILMAZ, D. 2004: “Bireysel Farklılığımız ve İlişkilerimize Yansımaları”. Popüler Psikiyatri. 21, 32-34.
• YÖRÜKOĞLU, A. 1985: Gençlik Çağı. İstanbul: İşbankası Yayınları