Hemşirelik Bölümü Öğrencilerinin Akran Eğitimi Hakkındaki Görüşleri: Bir Vakıf Üniversitesi Örneği

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 104 - 111, 20.08.2019

Yağmur Şancı , Özden Kelleci

Öz

Giriş: Eğitim
bilimleri alanında akran eğitimi ile ilgili farklı uygulamalar olmakla
birlikte, özellikle hemşirelik eğitiminde bu konuda yeterli çalışmanın olmadığı
gözlenmektedir.

Amaç: Araştırma hemşirelik öğrencilerinin akran eğitimine
ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirildi.

Yöntem:
Tanımlayıcı nitelikte olan bu araştırma bir vakıf üniversitesinin hemşirelik
bölümünde yapılmıştır. Araştırma örneklemini araştırmaya katılmaya gönüllü 211
öğrenci oluşturmuştur. Veri toplamada, araştırmacı tarafından literatür göz
önüne alınarak hazırlanan 14 soruluk veri toplama formu kullanılmıştır.

Bulgular:
Hemşirelik bölümü öğrencilerinin çoğunluğu akran eğitimi ile kliniğe ve
uygulamalara ilişkin anksiyetenin azalacağını, akran grubunda eğitim
konularının daha rahat konuşulup öğrenileceğini, aldığı eğitimin kişiyi
cesaretlendireceğini, işbirlikçi öğrenme ilişkisi kurulacağını ve sonucunda
hemşirelik bakım ve uygulamalarının öğrenilmesinde kolaylık sağlanacağını ifade
etmiştir. Öğrencilerin %68,7’si seçilen akranların iyi birer öğreten olmaması
ihtimali bulunduğunu, %55’i öğreten ve öğrenen akran arasında eşit bir ilişki
kurulamama riski olacağını ifade etmişlerdir.

Sonuç: Yapılan
araştırmada akran eğitimi ile ilgili hemşirelik öğrencilerinin görüşleri
incelenmiş olup bu eğitim ile hemşirelik mesleğine; özgüveni, akademik başarısı
yüksek, liderlik yönü, takım ruhu gelişmiş, mesleki beceri ve uygulamalara
hakim meslek üyeleri kazandırılacağı düşünülmektedir. Yapılandırılmış akran
eğitimi öncesi hemşirelik bölümü öğrencilerinin eğitim ihtiyaçlarının
belirlenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Akran grubu, eğitim, hemşirelik, öğrenciler

Views on Peer Education of Nursing Students: An Example of a Foundation University

Öz

Introduction: Together with there are
different practices related to peer education in the field of educational
sciences, it is observed that there are not enough studies in this field
especially in nursing education.

Aim: The research was conducted to
determine the views of nursing students on peer education.

Methods: This descriptive
study was conducted in a nursing department of a private university. The sample
of the study consisted of 211 students who volunteered to participate in the
study. The data collection form was prepared by the researcher using a 14-item
data collection form.

Results: The majority of the
nursing students stated that with the help of peer education, anxiety about the
clinic and its applications would be reduced, the subjects of education in the
peer group would be more easily spoken, encouraged, a collaborative learning
relationship would be established and as a result, it would be easier to learn
nursing care and practices. The vast majority of students (68.7%) stated that
the selected peers might not be a good instructor, and 55% stated that there
would be a risk of not having an equal relationship between the teaching and
learning peer.

Conclusion: In
this study, the opinions of nursing students about peer education were examined
and it was thought that this education will gain proficiency in nursing
profession, high academic success, leadership direction, team spirit, and
professional members who have skills and applications. It is recommended to
determine the training needs of the nursing students before a structured peer
education.

Anahtar Kelimeler

Eduation, nursing, peer group, students

Kaynakça

• Abaan, S., Duygulu, S., Uğur, E. (2012). Peer Mentoring: A Way of Developing Internal Locus of Control to Empower New Nursing Students. Sağlık Bilimleri Hemşirelik Dergisi, 24-35.
• Alp, H. (2015). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Saldırgan Davranışları ve Sosyalleşme Süreçlerine Akran Eğitimi ve Oyun Etkinliklerinin Etkisi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2(2), 788-813.
• Altundağ Dündar, S. (2012). Tip 1 Diyabetli Adölesanların Hastalığa Uyumunda Akran Etkileşimi ve Grup Eğitiminin Etkisi. Doktora Tezi.
• Aşçı, Ö., Gökdemir, F., & Çiçekoğlu, E. (2016). Hemşirelik Öğrencilerine Akran Eğiticiler ile Verilen Üreme Sağlığı Eğitiminin Etkinliği. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 3(3), 173-183.
• Ayaz, S., & Açıl, D. (2015). Comparison of peer education and the classic training method for school aged children regarding smoking and its dangers. Journal of pediatric nursing, 30(3), e3-e12.
• Blanch, S., Duran, D., Flores, M., & Valdebenito, V. (2012). The effects of a peer tutoring programme to improve the reading comprehension competence involving primary students at school and their families at home. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 1684-1688.
• Blowers, S., Ramsey, P., Merriman, C., & Grooms, J. (2003). Patterns of peer tutoring in nursing. Journal of Nursing Education, 42(5), 204-211.
• Breithaupt, L., Eickman, L., Byrne, C. E., & Fischer, S. (2017). Enhancing empowerment in eating disorder prevention: Another examination of the REbeL peer education model. Eating behaviors, 25, 38-41.
• Bryer, J. (2011). Peer tutoring program for academic success of returning nursing students. The Journal of the New York State Nurses' Association, 43(1), 20-22.
• Çövener, Ç., Ocakçı, A. F., & Yükseokulu, K. Ü. H. (2013). Tip 1 Diyabet Yönetimi: Bir Hemşirelik Modeli Örneği. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 10, 30-7.
• Dickinson, D. (2006). Fighting for life: South African HIV/AIDS peer educators as a new industrial relations actor?. British Journal of Industrial Relations, 44(4), 697-717.
• Gazula, S., McKenna, L., Cooper, S., & Paliadelis, P. (2016). A systematic review of reciprocal Peer Tutoring within tertiary health profession educational programs. Health Professions Education, 3(2), 64-78.
• Gill, D., Parker, C., Spooner, M., Thomas, M., Ambrose, K., & Richardson, J. (2006). Tomorrow's doctors and nurses: peer assisted learning. The Clinical Teacher, 3(1), 13-18.
• Gölbaşı, Z., Doğaner, G., & Erbaş, N. (2012). 6-8. sınıf adolesan kızlara akran eğitimi yöntemiyle uygulanan menstruasyon sağlığı eğitiminin bilgi ve davranışlar üzerindeki etkisi. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(2), 191-198.
• Gwozdz, W., Sousa-Poza, A., Reisch, L. A., Bammann, K., Eiben, G., Kourides, Y., ... & Vyncke, K. (2015). Peer effects on obesity in a sample of European children. Economics & Human Biology, 18, 139-152.
• Hamrin, V., Weycer, A., Pachler, M., & Fournier, D. (2006). Evaluation of peer-led support groups for graduate nursing students. Journal of Nursing Education, 45(1), 39.Kırmızıtoprak, E., & Şimşek, Z. (2011). Cinsel yolla bulaşan hastalıklar ve güvenli cinsel yaşam konusunda gençlerin bilgi ve davranışlarına akran eğitiminin etkisi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 10(4), 463-472.
• Korkmaz, M., & Kiran-Esen, B. (2012). The Effects of Peer-Training about Secure Internet Use on Adolescents. Turkish Psychological Counseling & Guidance Journal, 4(38).
• Leung, K. C. (2015). Preliminary empirical model of crucial determinants of best practice for peer tutoring on academic achievement. Journal of Educational Psychology, 107(2), 558-579.
• MacPherson, S. L., Joseph, D., & Sullivan, E. (2004). The benefits of peer support with diabetes. Blackwell Publishing Ltd, In Nursing forum, 39(4), 5.
• Marotta, L. (2017). Peer effects in early schooling: Evidence from Brazilian primary schools. International Journal of Educational Research, 82, 110-123.
• Pålsson, Y., Mårtensson, G., Swenne, C. L., Ädel, E., & Engström, M. (2017). A peer learning intervention for nursing students in clinical practice education: A quasi-experimental study. Nurse Education Today, 51, 81-87.
• Shenderovich, Y., Thurston, A., & Miller, S. (2016). Cross-age tutoring in kindergarten and elementary school settings: A systematic review and meta-analysis. International Journal of Educational Research, 76, 190-210.
• Simsek, Z., & Kırmızıtoprak, E. (2013). Mevsimlik Tarım İşçisi Gençlerin Sağlıklı Yaşam Bilgi ve Davranışlarına Akran Eğitiminin Etkisi. Turkish Journal of Public Health, 11(1), 1.
• Steginga, S. K., Pinnock, C., Gardner, M., & Dunn, J. (2005). Evaluating peer support for prostate cancer: the Prostate Cancer Peer Support Inventory. BJU international, 95(1), 46-50.Yaslı, G., Horasan, G. D., & Bati, H. (2012). Gençlerde sigaradan korunma konusunda akran eğitimi programının etkinliği. Turkish Journal of Public Health, 10(2), 59.
• Yava, A., & Çiçek, H. S. (2016). Hemşirelik Eğitiminde Yeni Bir Yaklaşım: Akran Koçluğu A New Approach In Nursing Education: Peer Coaching. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 3(1), 65-71.
• Yelpaze, İ., & Özkamalı, E. (2015). Akran Aracılı Sosyal Beceri Eğitimi Programının 6-7-8. Sınıf Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerine Etkisi. University of Gaziantep Journal of Social Sciences, 14(2), 499-511.
• Yeniçeri, N., Özçakar, N., Mevsim, V., & Güldal, D. (2003). Kliniğe giriş uygulamalarında yeni bir yöntem: akran eğitimi [A new method in clinical practice introduction: peer education]. Tıp Eğitimi Dünyası [Medical Education World], 12, 6-11.