Evidence Based Practise on the Nature of Social Work

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 39 - 43, 01.06.2020

Süleyman Soyhanoğlu

Öz

The social sciences are in a different position than the other scientific disciplines by studying the social aspect of human being. The constant variation of the branches of the social aspect of the human has enabled the social sciences to always include a reproduction as a working principle. Social work is also an element of the social sciences, but it is different from other disciplines of the social sciences by considering micro and macro dimensions together. This differentiation was also reflected in the data process. Evidence-based practice permeates social work in this context, and the problem of not providing predictive validity of data, especially for the individual, which is the agenda after postmodernism, necessitates continuous production of data. For this reason, it can be said that social work is obligatory for evidence-based practice by its nature. In this study, it is discussed why evidence-based practice is involved in the nature of social work and the interdependence of social work and evidence-based practice is underlined.

Anahtar Kelimeler

evidence based practice, social science, social work, social science paradigms, positivism

Sosyal Hizmetin Doğasında Kanıta Dayalı Uygulama

Öz

Sosyal bilimler, insanın sosyal yönünü çalışmasıyla diğer bilimsel disiplinlerden daha farklı bir konumda yer almaktadır. İnsanın sosyal yönüne ait branşların sürekli bir biçimde değişkenlik göstermesi, sosyal bilimlerin çalışma prensibi olarak daima yeniden üretimi içermesine ilişkin bir bağlılık meydana getirmiştir. Sosyal hizmetin de diğer sosyal bilimlere benzer şekilde insanın sosyal yönünü çalışması söz konusuyken bireysel ve makro boyutları bir arada ele almasıyla sosyal bilimlerin diğer disiplinlerinden farklılaşmıştır. Bu farklılaşma veri sürecine de yansımıştır. Kanıta dayalı uygulama bu bağlamda sosyal hizmete nüfuz etmiş ve özellikle postmodernizm sonrası gündem olan bireye yönelik verilerin yordayıcı geçerliliğin sağlanamaması sorunsalı, sürekli bir üretimi zorunlu kılmıştır. Bu nedenle sosyal hizmetin doğası gereği kanıta dayalı uygulamaya mecbur olduğu söylenebilmektedir. Bu çalışmada da kanıta dayalı uygulamanın sosyal hizmetin doğasına neden müdahil olduğu tartışılmış, sosyal hizmet ve kanıta dayalı uygulamanın karşılıklı bağımlılığının altı çizilmiştir.

Anahtar Kelimeler

kanıta dayalı uygulama, pozitivizm, sosyal bilim, sosyal hizmet, sosyal bilim paradigması

Kaynakça

• Acar, Y. B., & Acar, H. (2002). Sistem Kuramı-Ekolojik Sistem Kuramı ve Sosyal Hizmet: Temel Kavramlar ve Farklılıklar. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 13(1), 29-35.
• Altındağ, Ö. (2011). Sosyal Hizmetin Doğası ve Amaçları. Journal of Social Work, 6-18.
• American Psychological Association. (2006). Evidence-based Practice in Psychology. American Psychologist, 61(4), 271-285. https://doi.org/10.1037/0003-066X.61.4.271
• Başer, D., Kalaycı Kırlıoğlu, H. İ., & Kırlıoğlu, M. (2017). Sosyal Hizmet ve Bauman: Sosyal Adalet. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1007-1020. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.336916
• Bauman, Z. (1993). Postmodern Ethics. Wiley. https://books.google.com.tr/books?id=_CLel_Xh_GIC
• Carlson, N. R. (2016). Fizyolojik Psikoloji: Davranışın Nörolojik Temelleri (M. Şahin, Çev.).
• Domjan, M. (2004). Koşullanma ve Öğrenmenin Temelleri (H. Çetinkaya, Çev.). Türk Psikologlar Derneği.
• Duyan, V. (2010). Sosyal Hizmet: Temelleri, Yaklaşımları Müdahale Yöntemleri (1.Baskı). Sosyal Hizmet Derneği Yayınları.
• Gitterman, A. (2014). Social Work: A Profession in Search of Its Identity. Journal of Social Work Education, 50(4), 599-607. https://doi.org/10.1080/10437797.2014.947898
• Jones, L. V., & Thissen, D. (2006). History and Overview of Psychometrics. Içinde Handbook of Statistics (C. 26, ss. 1-27). Elsevier. https://doi.org/10.1016/S0169-7161(06)26001-2
• Kantowitz, B. H., Roediger, H. L., & Elmes, D. G. (2014). Deneysel Psikoloji (Nurhan Er & Y. A. Duyan, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Konuk, O., & Bayram, K. (2009). Sosyal Bilim, Etik ve Yöntem. Adres Yayınları.
• Kratochwill, T. R., & Shernoff, E. S. (2003). Evidence-Based Practice: Promoting Evidence-Based Interventions in School Psychology. School Psychology Quarterly, 18(4), 389-408. https://doi.org/10.1521/scpq.18.4.389.27000
• Linden, W., & Hewitt, P. L. (2015). Klinik Psikoloji: Bir Modern Sağlık Uzmanlık Alanı (M. Şahin, Çev.).
• Murdock, N. L. (2014). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuramları. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Örgen, A. (2017). İnsan Hakları, Sosyal Hizmet ve Mültecilik İlişkisi Üzerine Bir Derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 17(1), 53–67.
• Schultz, S. E., & Schultz, D. P. (2016). Modern Psikoloji Tarihi (Yasemin Aslay, Çev.). Kaknüs Yayınları.
• Smith, D. (Ed.). (2004). Social Work and Evidence-Based Practice (1st American pbk. ed). Jessica Kingsley Publishers.
• Spring, B. (2007). Evidence-based Practice in Clinical Psychology: What It is, Why It Matters; What You Need to Know. Journal of Clinical Psychology, 63(7), 611-631. https://doi.org/10.1002/jclp.20373
• Şeker, A. (2011). 21. Yüzyılda Sosyal Hizmetler Açısından Etik. Journal of Social Work, 1-5.
• Taylor, S. E., Peplau, L. A., & Sears, D. O. (2015). Sosyal Psikoloji. İmge Kitabevi Yayınları.
• Teater, B. (2015). Sosyal Hizmet Kuram ve Yöntemleri: Uygulama İçin Bir Giriş (A. Karatay, Çev.). Nika Yayınevi.
• Tufan, B., Sayar, Ö. Ö., & Koçyıldırım, G. (2009). Sosyal Bir Hak Olarak Sosyal Hizmet, Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu Bildiri Kitabı. 76-86.
• Tuncay, T. (2009). Genç Kanser Hastalarının Hastalık Deneyimlerinin Güçlendirme Yaklaşımı Temelinde Analizi: Bir Model Önerisi [Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tuncay, T. (2017). Sosyal Hizmet Müdahalesini Araştırmak: Uygulama Kanıtlarla Nasıl Güçlendirilebilir? Toplum ve Sosyal Hizmet, 27(2), 115-129.
• Vakola, M., Tsaousis, I., & Nikolaou, I. (2004). The Role of Emotional Intelligence and Personality Variables on Attitudes Toward Organisational Change. Journal of Managerial Psychology, 19(2), 88-110. https://doi.org/10.1108/02683940410526082
• Var, E. Ç., & Ceyhan, E. K. (2016). Ruh Sağlığı Alanında Kanıta Dayalı Sosyal Hizmet Uygulamaları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 1062–1069.
• Webb, S. (2001). Some Considerations on the Validity of Evidence-based Practice in Social Work. British Journal of Social Work, 31(1), 57-79. https://doi.org/10.1093/bjsw/31.1.57
• Yıldırım, B., Acar, M., & Tuncay, T. (2013). Onkoloji Alanında Sosyal Hizmet Uzmanlarının Görevleri ve Kanıta Dayalı Değerlendirme. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1), 169-190.