Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Social Work and Stigma

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 44 - 54, 01.06.2020

Öz

Investigating and explaining the etiology of the relationship between those who stigmatize and those who are stigmatized as well as the cultural and social output created within the society has been the subject of many social sciences. In order to compensate for the problems created by the stigma on the social and individual field, the dimension of the stigma theory must be well known. In this study, both conceptual and theoretical background of the stigma will be examined and it will be tried to establish its connection with social work. All individuals in the focus of social work fields also include the stigmatizing effect. Therefore, social workers' awareness of the stigma must be internalized in all areas of practice. Due to the lack of work in our country regarding social work and stigma field, this study was presented as a deficiency.

Kaynakça

  • Hinshaw, S.P. (2007). The mark of shame: stigma of mental illness and an agenda for change. United States of America: Oxford University Press.
  • Burke, P. (2007). Disadvantage and stigma: a theoretical framework for associated conditions. P. Burke, J. Parker (Ed.), Social work and disadvantage: adressing the roots of stigma through association içinde (s. 11-26). London: Jessica Kingsley Publishers.
  • Scrambler, G. (1998). Stigma and disease: changing paradigms. The Lancet, 352(9133), 1054-1055. doi: http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(98)08068-4.
  • Goffman, E. (1963). Stigma: notes on the management of spoiled identity. Englewood Cliff NJ: Prentice Hall.
  • Link, B. G., Phelan J. C. (2001). Conceptualizing stigma. Annual Review of Sociology, 27, 363-385.
  • Ahmedani, B.K. (2011). Mental health stigma: society, individuals, and the profession. Journal of Social Work Values Ethics, 8(2), 4-16.
  • Thornicroft, G. (2014). Toplumun reddettiği: ruhsal hastalığı olan insanlara karşı ayrımcılık. (N. Uluhan, T. Doğan, H. Soygür, Çev.). Ankara: İmaj Yayınevi.
  • Güngör, H. (2013). Okul yönetici ve öğretmenlerinin damgalama eğilimleri ve örgüt kültürü arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Arboleda-Flôrez, J. (2002). What causes stigma? World Psychiatry Association, 1(1), 25-26.
  • Taşkın, E.O. (2004). Damgalama, ayrımcılık ve ruhsal hastalık. 3P Dergisi, 12(3), 1-18.
  • Coleman, L. M. (1986). Stigma: an anigma demystified. S. C. Ainlay, G. Becker, L. M. Coleman (Ed.), The dilemma of difference: A multidisciplinary view of stigma, içinde (211-232). New York: Plenum Press.
  • Becker, H. S. (2015). Hariciler (Outsiders): bir sapkınlık sosyolojisi çalışması. ( Ş. Geniş, L. Ünsaldı Çev.), 2. Basım, Ankara: Heretik Yayınları.
  • Franzese, R.J. (2009). The sociology of deviance. USA: Charles C Thomas.
  • Stiker, H. J. (2011). Yeni özürlü beden algısı, bedenin tarihi-2. Corbin, A., Courtine, J., Vigarello, G. (Ed.). (S. Özen, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tannenbaum, F. (1938). Crime and the community. New York: Colombia University Press.
  • Prus, R. C. (1975). Labeling theory: a reconceptualization and propositional statement on typing. Sociological Focus, 8(1), 79-96.
  • Glassner, B. ve Corzine, J. (1978). Can labeling theory be saved. Symbolic Interaction, 1(2), 74-89.
  • Göksu, T. ve Karakaya, M. (2009). Polisin sapma davranışlarının etiketleme kuramı açısından değerlendirilmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 11(4), 27-43.
  • Berry, D. (1974). Central ideas in sociology. London: Constable.
  • Angenent, H. ve de Man, A. (1996). Background factors of juvenile delinquency. New York: Peter Lang.
  • Dinos, S., Stevens, S., Serfaty, M., Weich, S., King, M. (2004). Stigma: the feelings and experiences of 46 people with mental illness. British Journal of Psychiatry. 184(2), 176-181.
  • Weiss, G. ve Lonnquist, L. (1994). The sociology of health, healing and illness. New Jersey: Prentice Hall.
  • Bakacak, A. G. (2002). Modern dönemde Becker ve Goffman’ın yaklaşımlarında etiketlenmiş suçlu anlayışı ve günümüzdeki yansımaları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Lemert, E. M. (1951). Social pathology. New York: McGraw Hill.
  • Goode, E. (1994). Deviant behavior. New Jersey: Prentice Hall.
  • Scheyett, A. (2005). The mark of madness, social work in mental health. Social Work in Mental Health, 3(4), 79-97.
  • Freire, P. (2011). Ezilenlerin pedagojisi, 8. Basım, Çev. Dilek, H. ve Erol, Ö. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Mills, C.V. (1943). The Professional ideology of social pathologists. American Journal of Sociology, 49(2), 165-180.
  • Thio, A. (2006). Deviant behavior. Boston: Pearson
  • Long, R. (2017). Introductory sociology, deviance. Erişim tarihi: 26.10.2017. http://dmc122011.delmar.edu/socsci/rlong/intro/deviance.htm
  • De Haan, A. (2000). Social exclusion: enriching the understanding of deprivation. Studies in Social and Political Thought, 2(2), 22-40.
  • Silver, H. (1994). Three Paradigms. International Labour Review, 133(5-6), 531-578.
  • Williams, K.D., Cheung, C.K.T. ve Choi, W. (2000). Cyberostracism: effects of being ignored over the internet. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 748-762.
  • Akın, A., Uysal, R. ve Akın, Ü. (2015). Ergenler için ostrasızm (sosyal dışlanma) ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Derigisi, 34(2), 895-904.
  • Özgökçeler, S. ve Bıçkı, D. (2010). Özürlülerin sosyal dışlanma boyutları: Bursa ve Çanakkale örneklerinden yansıyanlar. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu. http://www.sosyalhaklar.net/2010/bildiri/ozgokcer.pdf Erişim tarihi: 02.11.2017
  • Saraceno, C. (2002). Social exclusion: cultural roots and diversities of a popular concept. Colombia: Colombia University Press.
  • Özbudun, S. (2013). Küresel bir yoksulluk kültürü mü? Y. Özdek (Ed.), Yoksulluk, şiddet ve insan hakları içinde (53-69). Ankara: Todaie Yayınları.
  • Katz, I. (1981). Stigma: a social psychological analysis. New York: Psychology Press.
  • Yusufoğlu, Ö.Ş. ve Kızmaz, Z. (2016). Parçalanmış ailelerde yoksulluk ve sosyal dışlanma: Elazığ örneği. Social Science (NWSASOS), 11(1), 27-40.
  • İlhan, S. (2013). Kentsel yoksulluğun anlam dünyası. Ö. Aytaç ve S. İlhan (Ed.), Kentsel yoksulluğu yeniden düşünmek içinde (169-220). Ankara: Birleşik Kitabevi.
  • Küntay E. ve Erginsoy, G. (2005). İstanbul’da on sekiz yaşından küçük ticari ‘seks işçisi’ kız çocuklar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Jaspal, R. (2011). Caste, social stigma adn identity processes. Psychology and Developing Societies, 23(1), 27-62.
  • Trute B, Tefft B, Segall A. (1989). Social rejection of the mentally ill: A replication study of public attitude. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol; 24(2), 69-76.
  • Major, B. ve O’Brien, L. (2005). The Social psychology of stigma. Annual Review of Psychology, 56, 393-421.
  • Henrich, E. ve Kriegelderl, L. (1961). Experiments in survival. New York: Association fort he Aid of Crippled Children.
  • Haghighat, R. (2001). A unitary theory of stigmatisation: persuit of self-interest and routes to destigmatisation. British Journal of Psychiatry, 178, 207-215.
  • A report of the Surgeon General (1999). USA: Rockville, Md.
  • Holmess, E.P., Corrigan, P.W., Williams, P., Canar, J. ve Kubiak, M.A. (1999). Changing attitudes about schizophrenia. Schizophrenia Bulletin, 25(3), 447-456.
  • Bilton, T., Bonnett, K., Jones,P., Skinner, D., Stanworth, M. ve Webster, A. (1987). Understanding crime. Bilton, T., Bonnett, K., Jones,P., Skinner, D., Stanworth, M. ve Webster, A (Ed.), Introductory sociology, içinde (447-478). London: Palgrave.
  • Reidy, D. (1993). “Stigma in social death”: Mental health consumers/survivors talk about stigma in their lives. Holyoke, MA: Education for Community Initiatives. http://www.freedom-center.org/pdf/debreidystigma.pdf Erişim tarihi: 23.11.2017
  • Garske, G.G. ve Stewart, J.R. (1999). Stigmatic and mythical thinking: barriers to vocational rehabilitation services for persons with severe mental illness. Journal of Rehabilitation, 65(4), 4-8.
  • Yaman, E. ve Güngör, H. (2013). Damgalama (stigma) ölçeği’nin geliştirilmesi, geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 251-270.
  • Carver, C.S., Scheier, M.F. ve Weintraub, J.K. (1989). Assessing coping strategies: a theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56(2), 267-283.
  • Crocker, J., Cornwell, B. ve Major, B. (1993). The stigma of overweight: affective consequences of attributional ambiguity. Journal of Personality and Social Psychology, 64(1), 60-70.
  • NASW. (1999). Code of ethics of the National Association of Social Worker. Washington, DC: NASW Press.
  • Dudley, J.R. (2000). Confronting stigma within the services system. Social Work, 45(5), 449-455.
  • Thompson, N. (2013). Kuram ve uygulamada sosyal hizmeti anlamak. Ankara: Dipnot Yayınları.

Sosyal Çalışma ve Damga

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 44 - 54, 01.06.2020

Öz

Damgalayan ve damgalanan arasında geçen iletişimin etiyolojisini ve toplum içerisinde yarattığı kültürel ve sosyal çıktılarını araştırmak ve açımlamak birçok sosyal bilimin konusu olmuştur. Damganın toplumsal ve bireysel düzlemde yarattığı sorunları telafi edebilmek için damga teorisinin boyutlarının iyi bilinmesi gerekmektedir. Bu çalışmada damganın hem kavramsal hem de teorik alt yapısı incelenerek sosyal çalışma ile bağlantıları bulunmaya çalışılacaktır. Sosyal çalışmanın odağında bulunan tüm bireyler damgalanma etkisini de barındırmaktadır. Bundan dolayı sosyal çalışmacıların damgaya olan farkındalığı tüm uygulama alanlarında içselleştirilmesi gerekmektedir. Sosyal çalışma ve damga alanına yönelik ülkemizde çalışma yapılmamasından dolayı bir eksiklik olarak görülerek bu çalışma ortaya konulmuştur.

Kaynakça

  • Hinshaw, S.P. (2007). The mark of shame: stigma of mental illness and an agenda for change. United States of America: Oxford University Press.
  • Burke, P. (2007). Disadvantage and stigma: a theoretical framework for associated conditions. P. Burke, J. Parker (Ed.), Social work and disadvantage: adressing the roots of stigma through association içinde (s. 11-26). London: Jessica Kingsley Publishers.
  • Scrambler, G. (1998). Stigma and disease: changing paradigms. The Lancet, 352(9133), 1054-1055. doi: http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(98)08068-4.
  • Goffman, E. (1963). Stigma: notes on the management of spoiled identity. Englewood Cliff NJ: Prentice Hall.
  • Link, B. G., Phelan J. C. (2001). Conceptualizing stigma. Annual Review of Sociology, 27, 363-385.
  • Ahmedani, B.K. (2011). Mental health stigma: society, individuals, and the profession. Journal of Social Work Values Ethics, 8(2), 4-16.
  • Thornicroft, G. (2014). Toplumun reddettiği: ruhsal hastalığı olan insanlara karşı ayrımcılık. (N. Uluhan, T. Doğan, H. Soygür, Çev.). Ankara: İmaj Yayınevi.
  • Güngör, H. (2013). Okul yönetici ve öğretmenlerinin damgalama eğilimleri ve örgüt kültürü arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Arboleda-Flôrez, J. (2002). What causes stigma? World Psychiatry Association, 1(1), 25-26.
  • Taşkın, E.O. (2004). Damgalama, ayrımcılık ve ruhsal hastalık. 3P Dergisi, 12(3), 1-18.
  • Coleman, L. M. (1986). Stigma: an anigma demystified. S. C. Ainlay, G. Becker, L. M. Coleman (Ed.), The dilemma of difference: A multidisciplinary view of stigma, içinde (211-232). New York: Plenum Press.
  • Becker, H. S. (2015). Hariciler (Outsiders): bir sapkınlık sosyolojisi çalışması. ( Ş. Geniş, L. Ünsaldı Çev.), 2. Basım, Ankara: Heretik Yayınları.
  • Franzese, R.J. (2009). The sociology of deviance. USA: Charles C Thomas.
  • Stiker, H. J. (2011). Yeni özürlü beden algısı, bedenin tarihi-2. Corbin, A., Courtine, J., Vigarello, G. (Ed.). (S. Özen, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tannenbaum, F. (1938). Crime and the community. New York: Colombia University Press.
  • Prus, R. C. (1975). Labeling theory: a reconceptualization and propositional statement on typing. Sociological Focus, 8(1), 79-96.
  • Glassner, B. ve Corzine, J. (1978). Can labeling theory be saved. Symbolic Interaction, 1(2), 74-89.
  • Göksu, T. ve Karakaya, M. (2009). Polisin sapma davranışlarının etiketleme kuramı açısından değerlendirilmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 11(4), 27-43.
  • Berry, D. (1974). Central ideas in sociology. London: Constable.
  • Angenent, H. ve de Man, A. (1996). Background factors of juvenile delinquency. New York: Peter Lang.
  • Dinos, S., Stevens, S., Serfaty, M., Weich, S., King, M. (2004). Stigma: the feelings and experiences of 46 people with mental illness. British Journal of Psychiatry. 184(2), 176-181.
  • Weiss, G. ve Lonnquist, L. (1994). The sociology of health, healing and illness. New Jersey: Prentice Hall.
  • Bakacak, A. G. (2002). Modern dönemde Becker ve Goffman’ın yaklaşımlarında etiketlenmiş suçlu anlayışı ve günümüzdeki yansımaları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Lemert, E. M. (1951). Social pathology. New York: McGraw Hill.
  • Goode, E. (1994). Deviant behavior. New Jersey: Prentice Hall.
  • Scheyett, A. (2005). The mark of madness, social work in mental health. Social Work in Mental Health, 3(4), 79-97.
  • Freire, P. (2011). Ezilenlerin pedagojisi, 8. Basım, Çev. Dilek, H. ve Erol, Ö. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Mills, C.V. (1943). The Professional ideology of social pathologists. American Journal of Sociology, 49(2), 165-180.
  • Thio, A. (2006). Deviant behavior. Boston: Pearson
  • Long, R. (2017). Introductory sociology, deviance. Erişim tarihi: 26.10.2017. http://dmc122011.delmar.edu/socsci/rlong/intro/deviance.htm
  • De Haan, A. (2000). Social exclusion: enriching the understanding of deprivation. Studies in Social and Political Thought, 2(2), 22-40.
  • Silver, H. (1994). Three Paradigms. International Labour Review, 133(5-6), 531-578.
  • Williams, K.D., Cheung, C.K.T. ve Choi, W. (2000). Cyberostracism: effects of being ignored over the internet. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 748-762.
  • Akın, A., Uysal, R. ve Akın, Ü. (2015). Ergenler için ostrasızm (sosyal dışlanma) ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Derigisi, 34(2), 895-904.
  • Özgökçeler, S. ve Bıçkı, D. (2010). Özürlülerin sosyal dışlanma boyutları: Bursa ve Çanakkale örneklerinden yansıyanlar. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu. http://www.sosyalhaklar.net/2010/bildiri/ozgokcer.pdf Erişim tarihi: 02.11.2017
  • Saraceno, C. (2002). Social exclusion: cultural roots and diversities of a popular concept. Colombia: Colombia University Press.
  • Özbudun, S. (2013). Küresel bir yoksulluk kültürü mü? Y. Özdek (Ed.), Yoksulluk, şiddet ve insan hakları içinde (53-69). Ankara: Todaie Yayınları.
  • Katz, I. (1981). Stigma: a social psychological analysis. New York: Psychology Press.
  • Yusufoğlu, Ö.Ş. ve Kızmaz, Z. (2016). Parçalanmış ailelerde yoksulluk ve sosyal dışlanma: Elazığ örneği. Social Science (NWSASOS), 11(1), 27-40.
  • İlhan, S. (2013). Kentsel yoksulluğun anlam dünyası. Ö. Aytaç ve S. İlhan (Ed.), Kentsel yoksulluğu yeniden düşünmek içinde (169-220). Ankara: Birleşik Kitabevi.
  • Küntay E. ve Erginsoy, G. (2005). İstanbul’da on sekiz yaşından küçük ticari ‘seks işçisi’ kız çocuklar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
  • Jaspal, R. (2011). Caste, social stigma adn identity processes. Psychology and Developing Societies, 23(1), 27-62.
  • Trute B, Tefft B, Segall A. (1989). Social rejection of the mentally ill: A replication study of public attitude. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol; 24(2), 69-76.
  • Major, B. ve O’Brien, L. (2005). The Social psychology of stigma. Annual Review of Psychology, 56, 393-421.
  • Henrich, E. ve Kriegelderl, L. (1961). Experiments in survival. New York: Association fort he Aid of Crippled Children.
  • Haghighat, R. (2001). A unitary theory of stigmatisation: persuit of self-interest and routes to destigmatisation. British Journal of Psychiatry, 178, 207-215.
  • A report of the Surgeon General (1999). USA: Rockville, Md.
  • Holmess, E.P., Corrigan, P.W., Williams, P., Canar, J. ve Kubiak, M.A. (1999). Changing attitudes about schizophrenia. Schizophrenia Bulletin, 25(3), 447-456.
  • Bilton, T., Bonnett, K., Jones,P., Skinner, D., Stanworth, M. ve Webster, A. (1987). Understanding crime. Bilton, T., Bonnett, K., Jones,P., Skinner, D., Stanworth, M. ve Webster, A (Ed.), Introductory sociology, içinde (447-478). London: Palgrave.
  • Reidy, D. (1993). “Stigma in social death”: Mental health consumers/survivors talk about stigma in their lives. Holyoke, MA: Education for Community Initiatives. http://www.freedom-center.org/pdf/debreidystigma.pdf Erişim tarihi: 23.11.2017
  • Garske, G.G. ve Stewart, J.R. (1999). Stigmatic and mythical thinking: barriers to vocational rehabilitation services for persons with severe mental illness. Journal of Rehabilitation, 65(4), 4-8.
  • Yaman, E. ve Güngör, H. (2013). Damgalama (stigma) ölçeği’nin geliştirilmesi, geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 251-270.
  • Carver, C.S., Scheier, M.F. ve Weintraub, J.K. (1989). Assessing coping strategies: a theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56(2), 267-283.
  • Crocker, J., Cornwell, B. ve Major, B. (1993). The stigma of overweight: affective consequences of attributional ambiguity. Journal of Personality and Social Psychology, 64(1), 60-70.
  • NASW. (1999). Code of ethics of the National Association of Social Worker. Washington, DC: NASW Press.
  • Dudley, J.R. (2000). Confronting stigma within the services system. Social Work, 45(5), 449-455.
  • Thompson, N. (2013). Kuram ve uygulamada sosyal hizmeti anlamak. Ankara: Dipnot Yayınları.
Toplam 57 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Derleme Makaleler
Yazarlar

Kaan Sevim 0000-0002-5697-2074

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2020
Kabul Tarihi 7 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Sevim, K. (2020). Sosyal Çalışma ve Damga. Sosyal Çalışma Dergisi, 4(1), 44-54.

Creative Commons Lisansı
Sosyal Çalışma Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. 

Bu lisans; yayınlanan tüm makaleleri, veri setlerini, grafik ve ekleri kaynak göstermek şartıyla veri madenciliği uygulamalarında, arama motorlarında, web sitelerinde, bloglarda ve diğer tüm platformlarda çoğaltma, paylaşma ve yayma hakkı tanır.

Açık erişim disiplinler arası iletişimi kolaylaştıran, farklı disiplinlerin birbirleriyle çalışabilmesini teşvik eden bir yaklaşımdır.