Genç Yetişkinlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 1, 32 - 41, 31.08.2023

Sultan Güçlü , Emel Elem , Ayşegül Unutkan , Satı Öztürk

Öz

Bu araştırma, Sağlık Bilimleri Fakültesi birinci sınıf öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından (cinsiyet, bölüm, kişilik özellikleri ve akademik başarı) değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı desen kullanılarak yapılan bu çalışma Türkiye’nin iç batısında yer alan bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim gören 227 birinci sınıf öğrencisi ile yapılmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamaları 19,49±1,79’dur. Öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri genel ortalamalarının 124,17±22,09 olduğu bulunmuştur. Katılımcıların yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile gelişime açıklık arasında orta düzeyde pozitif; sorumluluk, uyumluluk ve dışadönüklük arasında düşük düzeyde pozitif; nevrotiklik arasında düşük düzeyde negatif yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. Çalışmamıza katılan öğrencilerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin olumlu düzeyde olduğu, yaşam boyu öğrenme eğilimini olumlu kişilik özelliklerinin artırdığı, olumsuz kişilik özelliklerinin ise azalttığı, akademik başarısı yüksek öğrencilerin YBÖ eğilimlerinin daha yüksek olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Genç yetişkin, Kişilik özellikleri, Üniversite öğrencileri, Yaşam boyu öğrenme

Examination Of Factors Affecting The Lifelong Learning Tendencies Of Young Adults

Öz

This study was conducted to evaluate the lifelong learning tendencies of first year Health Sciences Faculty students in terms of some variables (demographic characteristics, personality traits, and academic success). This study, using a descriptive design, was conducted with 227 first-year students studying at the Faculty of Health Sciences of a university located in the inner west of Turkey. The mean age of the students participating in the study was 19.49±1.79. The general average of students' lifelong learning tendencies was found to be 124.17±22.09. A moderately positive relationship was found between the participants' lifelong learning tendencies and openness to development, a low-level positive relationship between conscientiousness, adabtability and extraversion, and a low-level negative relationship between neuroticism. It was concluded that the lifelong learning tendencies of the students participating in our study were at a positive level, positive personality traits increased the lifelong learning tendency, while negative personality traits decreased, the students with high academic success had higher LLL tendencies.

Anahtar Kelimeler

Lifelong learning, Personality characteristics, University students, Young adult.

Kaynakça

• Altan, S. (2017). AST kişilik tiplerine göre yönetim becerisi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 4(9),31-52.
• Ayçiçek B. Karanfil B. (2021). Investigation of university students' lifelong learning tendencies in terms of various variables. African Educational Research Journal, 9(1), 121-133.
• Berberoğlu, B. (2010). Yaşam boyu öğrenme ile bilgi ve iletişim teknolojileri açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği’ndeki konumu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, V(II), 113-117.
• Bitlisli, F., Dinç, M., Çetinceli, E., Kaygısız, Ü. (2013). Beş Faktör Kişilik Özellikleri İle Akademik İlişkisi: Süleyman Demirel Üniversitesi Isparta Meslek Yüksekokulu Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 459–480.
• Budak, Y. (2009). Yaşam boyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (3), 693-708.
• Coşkun, Y.D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden erişilmiştir. (Tez No: 258438).
• Denat, Y., Dikmen, Y., Filiz, N.Y. ve Başaran, H. (2016). Hemşirelik öğrencilerinde yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Journal of Human Rhythm, 2(1), 39-45.
• Dewey, J. (2007). Democracy and Education. Teddington, Middlesex: Echo Library. Diker Coşkun, Y., ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42 (42), 108-120.
• Dikmen, Y., Uslu Yuvacı, H., ve Erol, F. (2017). Tıp fakültesi öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(3), 2399-2408.
• Ekşioğlu, S., Tarhan, S. ve Çetin Gündüz, H. (2017). Yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyetkinlik beklentisi ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1925-1940.
• Erzen E. (2018). Üniversiteye uyum: Ölçek geliştirilmesi ve uyumun kişilik geliştirilmesi-I: Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49).
• Güçlü, S., Bostan, N. ve Tabak, R.S. (2013). Dumlupınar Üniversitesi Hemşirelik Bölümü son sınıf öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme davranışlarının belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2), 459-468.
• Güzel, H. (2017). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(10), 312-325.
• İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,9,101-114.
• John, O. P. and Srivastava, S. (1999). The big five trait taxonomy: History, measurement and theoretical perspectives. In L. Pervin and O.P. John (Eds.), Handbook of personality: Theory and research (pp. 102-138). New York: Guilford.
• Kağnıcıoğlu, D., Duyan, E. C., Etci, H. (2018). Y Kuşağının Kariyer Değerleri ve Kişilik Özelliklerinin Araştırılması ve Karşılaştırılması. “IS, GUC” Industrial Relations and Human Resources Journal, 20(4), 61–90.
• Kılavuz F. ve Karabağ Aydın A. (2020). Hemşirelik öğrencilerinin bireysel girişimcilik algıları ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 7(3), 240-248.
• Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 79-87.
• Köksal, N., and Çöğmen, S. (2013). Pre-service teachers as lifelong learners: University facilities for promoting their professional development. Eurasian Journal of Educational Research, 53, 21-40.
• Kurtz, J. E., Puher, M.A., Cross, N. A. (2012). Prospective prediction of college adjustment using self and informant-rated personality traits. Journal of Personality Assessment, 94(6), 630–637.
• Laidra, K. Pullmann, H. and Allik, J., (2007). Personality and ıntelligence as predictors of academic achievement: A cross-sectional study from elementary to secondary school. Personality and Individual Differences, 42(3), 441-451.
• McCrae, R.R. and Costa Jr, P.T. (1989). Reinterpreting the myers‐briggs type indicator from the perspective of the five‐factor model of personality. Journal of Personality, 57(1), 17-40.
• Novak, M.K., Palladino, C., Ange, B. and Richardson, D. (2014), Measuring health professions students’ orientation toward lifelong learning. Journal of Allied Health, 43(3), 146-149.
• Özçiftçi, M. ve Çakır, R. (2015).Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları özyeterliklerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 1-19.
• Polat, C. ve Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı.
• Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildiri Kitabı (International Symposium on Globalization, Democratization and Turkey) (ss596-606). Akdeniz Üniversitesi, Antalya. Poropat, E.A., (2009). Meta-analysis of the five-factor model of personality and academic performance. Psychological Bulletin, 135(2), 322-338.
• Rabiner, D. L., Anastopoulos, A. D., Costello, J., Hoyle, R. H., and Swartzwelder, H. S. (2007). Adjustment to college in students with ADHD. Journal of Attention Disorders, 11(6), 689–699.
• Ramamurthy, S., Er HM, Nadarajah, V.D. & Radhakrishnan, A.K.(2021) Medical students’ orientation toward lifelong learning in an outcome-based curriculum and the lessons learnt, Medical Teacher, 43(1), 6-11. ShumanL. J., Besterfield-Sacre, M., and McGourty, J. (2005). The ABET “Professional skills” - can they be taught? Can they be assessed? Journal of Engineering Education, 94 (1), 41-55.
• Sıvacı, S.Y. ve Çöplü, F. (2020). Üniversite öğrencilerinin akademik öz-yeterlikleri, akademik motivasyonları ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişki. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 667-700. Somer, O., Korkmaz, M., Tatar A. (2002). Beş Faktör Kişilik Envanterinin geliştirilmesi-1: Ölçek ve alt ölçeklerin oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49), 21-37.
• Su, Y.H., Feng, L.Y., Yang, C.C. and Chen, T.L. (2012). How teachers support university students‟ lifelong learning development for sustainable futures: The student’s perspective. Futures, 44(2), 158-165.
• Sümer, N., Lajunen, T., and Özkan, T. (2005). Big five personality traits as the distal predictors of road accident involment. In G. Underwood, (Ed.), Traffic and transport psychology (pp. 215-227). Oxford: Elsevier Press. Şenyuva, E. ve Kaya, H. (2014). Nurses’ lifelong-learning tendencies and their attitudes toward distance education: A sample of Turkey. The New Educational Review, 36 (2), 17-29.
• Ulusoy, Y. Ö., Akfırat, O. N., Tura, G. (2018). Ebeveynlere Bağlanma ile Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişki. Journal of Resilience, 2(1), 23–37.
• Uysal Yalçın, S., Özarslan Z., Şimşek Şahin, E., Alptekin H.M., Erdoğan, B. ve Aydın Er, R. (2019). Hemşire adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri: nitel bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1): 55-63.
• Wayne, J. H., Musisca, N. and Fleeson, W. (2004). Considering the role of personality in the work–family experience: Relationships of the big five to work–family conflict and facilitation. Journal of Vocational Behavior, 64(1), 108–130.