MARK ROTHKO’NUN “SEAGRAM RESİMLERİ”NDE MEKÂNA YAYILAN SESSİZLİK

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 18, 490 - 500, 24.12.2016

Özlem Özkan

https://doi.org/10.21602/sduarte.263876

Öz

Mark Rothko’nun
resimleri dış gerçekliği taklit etmez ve hiçbir öykü anlatmazken, içten dışa
yayılan sessizlik, izleyiciyi resmin içine hapseder. Sanatçı hedeflediği bu
ruhsal durumu özellikle New York’taki Seagram Binası için yaptığı resimlerde
oluşturur. Ancak sergi mekanının da işin bir parçası olduğunu düşündüğü için resimleri
Londra’daki Tate Gallery’ye verir. Rothko’nun 
bu sessiz dil ile mekanı dönüştürmesi ve izleyiciyi bu yerleştirmeye
dahil etmesi çalışmanın ana konusudur. Buradaki amaç sözü edilen “sessizlik” i
açımlamak, Rothko’nun bu sessiz dil ile 
temas ettiği noktaları ve mekan ile ilişkisini belirlemektir.

Anahtar Kelimeler

Resim, Mekan, Sanat, Rothko, Sessizlik

Kaynakça

• Bersani, L. ve Dutoit, U. (2006). Fakir Sanat,Beckett, Rothko, Resnais, Suat Kemal Angı (çev.), Dost Kitabevi, Ankara.
• Cheng, F., (2006). Boşluk ve Doluluk, Çin Resim Sanatının Anlatım Biçimi, Kaya Özsezgin (çev.), İmge Kitabevi, Ankara.
• Nodelman, S. (1997), The Rothko Chapel Paintings, Origins, Structure, Meaning, The Menil Collection, University of Texas Press, Austin
• O’Doherty, B., (2010), Beyaz Küpün İçinde, Galeri Mekanının İdeolojisi, Ahu Antmen (çev.), Sel Yayıncılık, İstanbul.
• Ruhrberg, K, Schneckenburger ,M., Fricke,C., Honnef, K. , (2000), Art of The 20th Century, Painting, Sculpture, New Media, Photography, Taschen, Köln
• Sontag, S., (1991), Sanatçı: Örnek Bir Çilekeş, Susmanın Estetiği, Yurdanur Salman (çev.)Metis Yayınları, İstanbul.
• (Teshuva, J.B, (2003), Rothko, Taschen, Köln.