İnsan, doğadaki tüm varlıkların kendi yapısı içinde olan döngüsel düzenini ve giderek artan bozulma durumunu tetiklemektedir. Özellikle Sanayi Devrimi’nden sonra insan varlığı, düzensizliği artıran bir etken olması bakımından entropik olarak nitelendirilmektedir. Entropi yasasıda olduğu gibi doğanın enerjisi olumsuz etkenler nedeniyle telafisi olmayan bir yöne doğru ilerlemektedir. Dolayısıyla Entropi karamı ile birlikte, evrendeki düzensizlik ve kaos durumun hep ileriye doğru olarak arttığı anlaşılmaktadır. Bu değişimin doğadaki tüm nesnelere yansıması ise sanatçının da bakış acısını değiştirmiştir. Sanatsal algı ve ifade biçimlerinin değiştiği günümüz çağında ise sanatçılar, bu kavramaları yine kendi ifade dilleri içinde kullanmış ve bunu; enerjisi tükenmiş, kullanılmış nesneler, yapıların bozumunu ve yeniden üretimi gibi başlıklar altında ele almışlardır. Bunlarla birlikte doğaya verilen zarar ve kaynakların israfına karşı muhalif bir söylem içinde gelişen bulgular elde edilmiştir. Günümüzde sanatın da üzerinde durduğu endüstrileşmeye bağlı olarak değişen yaşam, bunun doğaya verdiği zarar, doğal kaynakların bilinçsizce kullanımı ve buna bağlı olarak değişen sanat ile atık nesnelerin yeniden kullanımına yönelik bir geleneğin başlatıldığı tespit edilmiştir. Böylece sanat aracılığıyla yeni bir çözüm önerisi oluşturulmuş ve atık nesneye yeni bir “değer” kazandırılmıştır. Bu bağlamda araştırmanın amacı; atık nesnenin sanatsal olana dönüşümünü, entropi ve neg-entropi kavramları üzerinden inceleyerek plastik okumalarını gerçekleştirmektir.
Humans trigger the gradually deteriorating situation and periodical order of all entities which are in their own structures in nature. In terms of being a factor that increases disorder after Industrial Revolution in particular; human entity has been evaluated as entropic. The energy of nature has been moving forward in a direction which has ‘no turning back’. Along with the concept of entropy; it has been understood that disorder and chaos situation in universe always move forwards. As for the reflection of this change toward all objects in nature has affected the artist’s point of view as well. In today’s era where the artist’s perceptive and narrative styles differ from each other, artists have used these concepts in their own languages and have taken these concepts into consideration under the titles of ‘running out of energy’, ‘waste objects’ and ‘deterioration of structure and reproduction’. By these ones, some findings developing in a dissident discourse against the consumption of resources and some harms given to nature have been obtained. Depending upon the industrialisation on which art itself dwells on it as well; apart from the transformation in art as a result of changing life, some harms given to nature and unconscious use of natural resources; it has been determined that a tradition related to the reuse of waste objects has begun. So, by presenting a solution offer against nature’s destruction through art, regaining a new “value” to waste object has been considered vital. The aim of the search in this context is to realize visual plastic and theoretical readings in sample applications by examining the transformation of waste object into artistic one over the concepts of entropy and neg-entropy.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Resim |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 4 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 17 Sayı: 34 |