The relationship between human beings and space has emerged as a significant field of study in disciplines such as art, architecture, and sociology, as it reflects the forms of interaction individuals establish with their physical and cultural environments. In this context, photographic art approaches space not merely as a background element, but as a dynamic component that generates meaning within the composition. This study aims to examine the aesthetic relationship between humans and space, as well as the compositional strategies employed, in the works of İzzet Keribar a distinguished photographer in Turkish photography who has produced influential work for over fifty years. Keribar distinguishes himself through his selection of spatial settings and the balanced relationships he establishes between figures and their environments, supported by a strong sense of compositional structure. Within the scope of the research, the artist’s spatial narrative is analyzed through his photographs, with a particular focus on how human–space interaction is visually expressed. By employing literature review, formal analysis, and content analysis methods, the study evaluates Keribar’s aesthetic choices and his position within Turkish photographic art. Accordingly, the research offers an original interpretation of his visual language and artistic sensibilities. It also aims to contribute to the academic literature by presenting new findings and insights regarding Keribar’s photographic practice.
Photography Art Turkish Photography İzzet Keribar The Relationship Between Human and Space Composition
İnsan ve mekân ilişkisi, bireyin fiziksel ve kültürel çevresiyle kurduğu etkileşim biçimi olarak sanat, mimarlık ve sosyoloji gibi disiplinlerde önemli bir araştırma konusu olmuştur. Fotoğraf sanatı, mekânı sadece arka plan olarak değil, kompozisyon içinde anlam üreten dinamik bir unsur olarak ele almaktadır. Bu bağlamda, araştırma Türk fotoğrafında 50 yılın üzerinde başarılı çalışmalarıyla dikkat çeken fotoğraf sanatçısı İzzet Keribar’ın eserlerindeki insan-mekân arasındaki estetik ilişkiyi ve kompozisyonu incelemeyi amaçlamaktadır.
Keribar, eserlerinde yer alan mekânlarda, figürlerle kurduğu dengeli ilişkiler ve kompozisyon düzenlemeleriyle öne çıkmaktadır. Konu kapsamında, sanatçının mekânsal anlatım dili fotoğrafları üzerinden analiz edilerek, insan ve mekân etkileşiminin görsel ifadeye nasıl yansıdığı tartışılmıştır. Literatür taraması, biçim ve içerik analizi yöntemleri kullanılarak, sanatçının estetik tercihleri ve Türk fotoğraf sanatındaki konumu incelenerek, Keribar’ın görsel anlatım dili, estetik tercihleri ve Türk fotoğraf sanatındaki yeri üzerine özgün bir değerlendirme yapılmıştır. Çalışma ile Keribar’ın sanatına dair yeni bulgular ile sanatçı hakkında yeni bilgilerin akademik literatüre kazandırılması hedeflenmiştir.
Fotoğraf Sanatı Türk Fotoğrafı İzzet Keribar İnsan ve Mekân ilişkisi Kompozisyon
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Fotoğraf, Video ve Lens Tabanlı Uygulama, Güzel Sanatlar, Plastik Sanatlar (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 25 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 4 Temmuz 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 22 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 18 Sayı: 35 |