Contribution of Cultural Heritage and Architectural Conservation to the Circular Economy and Sustainability: An Evaluation in The Case of Turkey

Yıl 2022, , 441 - 451, 20.12.2022

Gülşen Dişli

https://doi.org/10.19113/sdufenbed.1084899

Cited By: 1

Öz

Considering both the use of local materials, construction techniques, workmanship, and details during the construction phase and their harmony with the settlement, climate, and topography in which they are located, historical buildings show sustainable features throughout their life cycle by nature. Depending on the increasing environmental awareness, the importance of efficient use of resources at the scale of products, structures and regions have increased, and the concept of circular economy has been frequently discussed especially in the last ten years. In this research, the relationship between the sustainability of cultural properties and architectural conservation and its contribution to the circular economy, which is the basis of production, consumption, and upper recycling, was investigated and has been discussed with the cases of cultural properties in Turkey. The reuse and adaptation of historic buildings that have lost their original function for various reasons, and the fact that they come back to life in other buildings with spolia materials even when they have completed their life cycle, are the most important indicators of the design from cradle to cradle and its contribution to circularity. This research clearly shows that the concepts of circular economy and architectural conservation have common aims of preserving and sustaining values. In addition, the evaluation of these properties in Turkey, in terms of their contribution to sustainability and circular economy is important for both qualified cultural heritage management, and economic, social, and cultural development.

Anahtar Kelimeler

Cultural heritage, Architectural conservation Circular economy, Sustainability, Turkey

Kültürel Miras ve Koruma Olgusunun Döngüsel Ekonomi ve Sürdürülebilirliğe Katkısı: Türkiye Örnekleminde Bir Değerlendirme

Öz

Tarihi yapılar gerek inşa sürecindeki yerel malzeme kullanımı, yapım tekniği, işçilik ve detay özellikleri gerekse bulundukları yerleşim, iklim ve topoğrafyayla olan uyumları göz önüne alındığında doğası gereği yaşam döngüsü boyunca sürdürülebilir özellikler göstermektedir. Artan çevre duyarlılığına bağlı olarak ürün, yapı ve bölge ölçeğinde kaynakların verimli kullanımının önemi artmış, özellikle son on yıldır döngüsel ekonomi kavramı sıkça tartışılır olmuştur. Bu araştırmada, kültür varlıkları ve mimari korumanın sürdürülebilirlikle ilişkisi ve üretim, tüketim ve üst geri dönüşümün temelini oluşturduğu döngüsel ekonomiye katkısı araştırılmış, Türkiye’deki kültür varlıkları örnekleminde tartışılmıştır. Çeşitli gerekçelerle özgün işlevini yitiren tarihi yapıların yeniden kullanımı, adaptasyonu, yaşam döngüsünü tamamladığında dahi devşirme malzemelerle başka yapılarda yeniden hayat bulması, beşikten beşiğe tasarımın ve döngüselliğe katkılarının en önemli göstergeleridir. Bu araştırma, döngüsel ekonomi ve mimari koruma kavramlarının değerlerin korunması ve sürdürülmesi ortak amaçlarına sahip olduğunu açıkça göstermektedir. Ayrıca Türkiye’deki bu yapıların sürdürülebilirliğe ve döngüsel ekonomiye katkıları bakımından değerlendirilmesi, kültürel miras yönetimi ve ekonomik, sosyal, kültürel kalkınma için önemli ve gereklidir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel miras, Mimari koruma, Döngüsel ekonomi, Sürdürülebilirlik, Türkiye

Kaynakça

• [1]Foster, G. 2020. Circular Economy Strategies ForAdaptive Reuse of Cultural Heritage Buildings toReduce Environmental Impacts. Resources,Conservation and Recycling, 152 (104507).
• [2]Altınoluk, Ü. 1998. Binaların Yeniden Kullanımı:Program-Tasarım-Uygulama-Kullanım. 1. Baskı.YEM Yayın, İstanbul, 143s.
• [3]Ankaralıgil, B., Dişli, G. 2021. Sustainable andTraditional Technologies in Kutahya HistoricHouses and Their Contribution to Circularity:The Case of Lajos Kossuth House. Vitruvio, 6(1),93-109.
• [4]Huuhka, S., Vestergaard, I. 2020. BuildingConservation and the Circular Economy: ATheoretical Consideration. Journal of CulturalHeritage Management and SustainableDevelopment, 10(1), 29-40.
• [5]Nocca, F., De Toro, P., Voysekhovska, V. 2021.Circular Economy and Cultural HeritageConservation: A Proposal for IntegratingLevel(s) Evaluation Tool. AESTIMUM, 78, 105-14.
• [6]Foster, G., Kreinin, H., Stagl, S. 2020. The Futureof Circular Environmental Impact Indicators forCultural Heritage Buildings in Europe.Environmental Sciences Europe, 32(141).
• [7]Foster, G., Saleh, R. 2021. The Adaptive Reuse ofCultural Heritage in European Circular CityPlans: A Systematic Review. Sustainability13(5)(2889).
• [8]Historic England. 2020. Heritage and TheEconomy, p. 1-33.https://historicengland.org.uk/content/heritage-counts/pub/2020/heritage-and-the-economy-2020/. (Erişim Tarihi: 03.01.2022).
• [9]Tomasetta, C. 2017. The Life Cycle SustainabilityAssessment Approach Applied To TangibleCultural Heritage Conservation, DREAMTDoctorate School, PhD Dissertation in Economicsand Management of Technology, 153p.
• [10]Zimmermann, R. K., Kanafani, K., Rasmussen, F.N., Ernst Andersen, C., Birgisdottir, H. 2020. LCA-Framework to Evaluate Circular EconomyStrategies in Existing Buildings. 2020IOPConference Series Earth and EnvironmentalScience, November 2020, 588(4):042044.
• [11]The American Institute of Architects. 2020.Buildings That Last: Design For Adaptability,Deconstruction, And Reuse, p. 1-30.https://content.aia.org/sites/default/files/202004/Adaptibility_Deconstruction_ReUse_Materials_Practice_Guide_V3.3.pdf. (Erişim Tarihi:03.01.2022).
• [12]Ellen MacArthur Foundation. 2016. Circularity inthe Built Environment: Case Studies. Acompilation of Case Studies from the CE100. ,72p.
• [13]Gravagnuolo, A., De Angelis, R., Iodice, S. 2019.Circular Economy Strategies in the Historic BuiltEnvironment: Cultural Heritage Adaptive Reuse.18th Annual STS Conference, Critical Issues inScience, Technology and Society Studies, 6–7 May 2019, Graz, Austria, 121-144.
• [14]Gravagnuolo, A., Fusco Girard, L., Ost, C., Saleh, R.2017. Evaluation Criteria for A Circular AdaptiveReuse of Cultural Heritage. BDC Boll. Del Cent.Calza Bini, 17(2), 185–216.
• [15]Varol, F. 2020. Sustainable Cultural HeritageManagement: A Research for TourismStakeholders. Afyon Kocatepe University Journalof Social Sciences, 22(4), 1140-1156.
• [16]Kültür ve Turizm Bakanlığı. 2022. TürkiyeGeneli Korunması Gerekli Taşınmaz KültürVarlığı İstatistiği.https://kvmgm.ktb.gov.tr/TR-44798/turkiye-geneli-korunmasi-gerekli-tasinmaz-kultur-varlig-.html. (Erişim Tarihi:03.01.2022).
• [17]UNESCO. 2022.Turkey. https://whc.unesco.org/en/statesparties/tr.(Erişim Tarihi: 03.01.2022).
• [18]Potting, J., Hekkert, M. P., Worrell, E.,Hanemaaijer, A. 2017. Circular Economy:Measuring Innovation in The Product Chain. PBLPublication, The Hague, 45p.
• [19]Erder, C. 2020. Tarihi Çevre Algısı. YEM Yayın,İstanbul, 328s.
• [20]Asatekin, N. G. 2004. Neyi, Niçin, NasılKorumalıyız? Kültür Bakanlığı, Ankara, 188s.
• [21]Lubeck, A. 2010. Sustainable Building andHistoric Homes Green Restorations, New SocietyPublishers, Gabriola, BC, 287p.
• [22] Rodwell, D. 2007. Conservation and Sustainability in Historic Cities. Blackwell Publishing, Oxford, UK, 272p.
• [23]Young, A. R. 2012. Stewardship of the BuiltEnvironment: Sustainability, Preservation, andReuse (Metropolitan Planning + Design). IslandPress, Washington, 257p.
• [24]Labadi, S., Giliberto, F., Rosetti, I., Shetabi, L.,Yildirim, E. 2021. Heritage and The SustainableDevelopment Goals: Policy Guidance ForHeritage And Development Actors. ICOMOS,Paris, 69p.
• [25]Wagner, R. 2011. Finding a Seat at the Table:Preservation and Sustainability. ss. 1-16.Longstreth, R., ed. 2011. Sustainability andHistoric Preservation: Toward a Holistic View,University of Delaware Press, Delaware, 136p.
• [26]Madran, E. 1996. Cumhuriyetin İlk Otuz Yılında.Koruma Alanının Örgütlenmesi I. METU Journalof Faculty of Architecture, 16(1-2), 59-97.
• [27]Madran, E. 2002. Tanzimat’tan Cumhuriyet’eKültür Varlıklarının Korunmasına İlişkinTutumlar ve Düzenlemeler: 1800-1950. ODTÜMimarlık Fakültesi Yayınları, Ankara, 232s.
• [28]Madran, E. 2004. Osmanlı İmparatorluğu’nunAltın Çağlarında Onarım Alanının Örgütlenmesi,16.-18. Yüzyıllar. ODTÜ Mimarlık FakültesiYayınları, Ankara, 176s .
• [29]Dişli, G., Günel, G. 2020. Constitution andDevelopment of High Council of Real EstateAntiquities and Monuments in Turkey andComparison of its Decisions with CurrentResolutions. Grid Architecture Planning andDesign Journal, 3(1), 2-27.
• [30]Sarıkaya-Levent, Y. 2009. Tarihi Çevre KorumaMevzuatına Genel Bir Bakış. Dosya 14.1: TarihiÇevrede Koruma: Yaklaşımlar, Ugulamalar-1,Haziran 2009, 62-68.
• [31]Kültür ve Turizm Bakanlığı. 1983. 2863 SayılıKültür Ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu.https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.2863.pdf. (Erişim Tarihi: 26.01.2022).
• [32]Department for Environment, Food and RuralAffairs (DEFRA), UK. 2020. Policy Paper CircularEconomy Package Policy Statement.https://www.gov.uk/government/publications/circular-economy-package-policy-statement/circular-economy-package-policy-statement. (Erişim Tarihi: 27.01.2022).
• [33]Ellen MacArthur Foundation. 2013. The CircularModel, An overview, Ellen MacArthurFoundation Publications.
• [34]Moreno, M., Rios, C., Rowe, Z., Charnley, F. 2016.A Conceptual Framework for Circular Design.Sustainability, 8(9)(937).
• [35]Olgyay, V., Olgyay, A. 1963. Design With Climate:Bioclimatic Approach To ArchitecturalRegionalism. Some Chapters Based OnCooperative Research. Princeton UniversityPress, Princeton, N.J., 224p.
• [36]Kısa Ovalı, P. 2009. 2017. Forming EcologicalDesign Criteria Systematics in Terms of ClimateRegions in Turkey: Kayaköy Settlement Sample,Trakya University, PhD Dissertation inArchitecture, 243p.
• [37]Yöney, E. G. 2019. Effect of Natural WallMaterials on Energy Consumption in Continentaland Mediterranean Climates, İzmir Institute ofTechnology, Master's Thesis in Architecture,150p.
• [38]Bayraktar, A. 2011. Yığma Yapı MühendisliğininGelişim Tarihi, Depreme Dayanıklı YapıTasarımları. Beta Yayınları İstanbul, 291s.
• [39]Dişli, G., Orhan, Ş. B., Duysak, A. 2019. FunctionalSystems in Historic Houses: A Historic HouseCase in Konya-Ilgın. Journal of Art History 8(2),407-435.
• [40]Dişli, G., Duysak-Mankır, A. 2021. GelenekselAkşehir Evlerinde İşlevsel Sistemlerin Ekolojikve Enerji Etkin Tasarım Ölçütleri Açısındanİncelenmesi. Journal of the Academic Studies ofTurkish-Islamic Civilization, 16(32), 257-286.
• [41]İbaoğlu, E., Dişli, G. 2021. Konya İli Merkezİlçelerinde Bulunan Tarihi Buzhane, Su DeposuVe Sarnıçların Tipolojik Bir Analizi. 6thInternational Congress On Architecture andDesign, 25-26 Aralık, 534-543. Güven Plus GrupA.Ş. Yayınları, İstanbul.
• [42]Nemlioğlu, C. 2009. Osmanlı DarüşşifalarınınBahçe Düzeni ve Tıp Bilimine Katkıları. TürkDünyası Araştırmaları , 183, 305-324.
• [43]Kaygısız, A., Dişli, G. 2021. Mimar Sinan’ın KlasikDönem Osmanlı Mimarisi Külliye Yapılarındaİşlevsel Sistemler: Süleymaniye Külliyesi Örneği.Turkish Online Journal of Design Art andCommunication, 11(3), 750-768.
• [44]Gravagnuolo, A. 2021. The Role of CulturalHeritage in Circular Economy Action. ss. 21-22.Potts, A. ed. 2021. European Cultural HeritageGreen Paper, Europa Nostra, The Hague &Brussels, 107s.