Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Usage Possibilities of Some Native Plant Species of Isparta Province in Cut and Dried Floriculture

Yıl 2016, , 148 - 154, 15.04.2016
https://doi.org/10.19113/sdufbed.31845

Öz

In this study, using facilities of some natural plant species which are distributed in Isparta region, in cut and dried flowering were determined. During the field studies which conducted in 2014 and 2015, Acantholimon acerosum subsp. acerosum var. acerosum, Origanum sipyleum, Hypericum perforatum, Fibigia clypeata subsp. clypeata var. eriocarpa, Minuartia gracilis, Dianthus calocephalus, Alyssum murale subsp. murale var. murale, Dactylis glomerata subsp. hispanica, Alopecurus myosuroides subsp. myosuroides, Iris pseudacorus as plant taxa were collected. O. sipyleum and M. gracilis are endemic species for our country. According to the IUCN Red Data Book of Turkish Plants, threat categories of these species are in low risk (LR (Ic)) and vulnerable (VU). The measurement relating morphologic characteristics like plant length, flower number, flowering and foliation starting were done. As a result of measurements, the highest was found as Iris pseudacorus with 163 cm. The shortest plant height was found 10 cm with Minuartia gracilis. Highest and lowest flower number were found respectively Alopecurus myosuroides subsp. myosuroides as 54 and Dactylis glomerata subsp. hispanica as 1. The colors of the flowers of the species identified consist of orange and yellow. Flowering starting is generally April-August months.

Kaynakça

  • Kazaz, S., Baydar, H., Erbaş H., Örücü, Ö., K. 2008. Soğukta Muhafaza ve Kurutmanın Yağ Gülü Çiçeklerinin Uçucu Yağ İçeriği ve Bileşimine Etkileri, Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), 42-48.
  • Serhat Kalkınma Ajansı. 2011. Iğdır Ovası’nda Yeni Bir Fırsat Kesme Çiçekçilik Raporu. http://www.serka.gov.tr/store/file/common/5c7c6690c86e447f48209103e9ccc5d0.pdf. (Erişim Tarihi: 03.06.2015).
  • Arı, E., Akın, H. 2010. Türkiye Kesme Çiçek Sektörü İçin Alternatif Bir Tür Anemone coronaria, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(2), 79–86.
  • Fakir, H., Dutkuner, İ. 1999. Isparta Gölcük Tabiat Parkı Florası Üzerine Araştırmalar. 1st International Symposium on Protection of Natural Environment & Erhami Karaçam (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe var. pyramidata (Acat.) Yaltırık), 23-25 Eylül, Kütahya, 77-87s.
  • Fakir, H. 2006. Flora of Bozburun Mountain and its environs (Antalya / Turkey), Turkish Journal of Botany, 30(3), 149-169.
  • Özçelik, H., Öztürk, Ş. 1999. Contributions to the Flora of Aksu, (Isparta). Bio-Science Research Bulletin, 15(2), 125-140.
  • Özçelik, H. 2000. Studies on Protections of Endemic and Rare Plants of Lakes Region. Bulletin of Pure and Applied Sciences, 19B(2), 93-116.
  • Özçelik, H., Karaca, S., Şan, H. M. 2001. Davras Dağı (Isparta) Florası, Eğirdir Sempozyumu (Tarihi-Kültürel ve Ekonomik Yönleri ile Eğirdir), 31 Ağustos-1 Eylül 2001, Isparta, 665-680.
  • Özçelik, H., Korkmaz, M. 2002. Contributions to the Flora of Sütçüler-Isparta (Turkey), Bio-Science Research Bulletin, 21(1), 1-18.
  • Kara, A., Çakal, Ş., Aygün C. 2009. Doğu Anadolu’da Doğal Yayılış Gösteren Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Hatlarının Karakterizasyonu. Biological Diversity and Conservation, 2(2), 57-64.
  • Kostak, S., Tan, A. 1999. Ege ve Batı Akdeniz Bölgelerinde Yayılış Gösteren Bazı Karanfil Türlerinin (Dianthus spp.) Morfolojisi. Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 9(1), 1-19.
  • Bayram, E., Nia, R. 2005. Geliştirilmiş Sarı Kantoron (Hypericum perforatum L. ) Klonlarının Bazı Agronomik ve Teknolojik Özellikleri, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(2), 11-22.
  • Kaçar, O., Azkan, N. 2004. Sarı Kantoron’da (Hypericum perforatum L.) Hiperisin ve Üst Drog Herba Verimi ile Bazı Morfolojik ve Agronomik Özellikler Arasındaki İlişkiler, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2), 109-122.)
  • Kıtıkı, A., Kesercioğlu, T., Tan, A., Nakiboğlu, M., Otan, H., Sarı, A., O. 1997. Ege ve Batı Akdeniz Bölgelerinde Yayılış Gösteren Bazı Origanum L. Türlerinde Biyosistematik Araştırmalar. Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 7(2), 26-40.
  • Davis, P. H. 1967. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:2, Edinburg, 581s.
  • Davis, P. H. 1982a. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:8, Edinburg, 632s.
  • Davis, P. H. 1982b. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:7, Edinburg, 947s.
  • Davis, P. H. 1985. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:9, Edinburg, 724s.

Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları

Yıl 2016, , 148 - 154, 15.04.2016
https://doi.org/10.19113/sdufbed.31845

Öz

Bu çalışmada Isparta yöresinde yayılış gösteren bazı doğal bitki taksonlarının kesme ve kuru çiçekçilikte kullanım olanakları araştırılmıştır. 2014-2015 yılları arasında gerçekleştirilen arazi çalışmalarında Acantholimon acerosum subsp. acerosum var. acerosum, Origanum sipyleum, Hypericum perforatum, Fibigia clypeata subsp. clypeata var. eriocarpa, Minuartia gracilis, Dianthus calocephalusAlyssum murale subsp. murale var. murale, Dactylis glomerata subsp. hispanica, Alopecurus myosuroides subsp. myosuroides, Iris pseudacorus bitki taksonları toplanmıştır. O. sipyleum ve M. gracilis ülkemiz için endemik türlerdir ve IUCN Red Data Book tehlike kategorilerine göre az tehdit altında, en az endişe verici (LR(Ic)) ve zarar görebilir (VU)  grubuna girmektedir. Toplanan bitki taksonlarının morfolojik özelliklerden bitki boyu, çiçek sayısı, çiçeklenme ve yapraklanma başlangıcı ölçümleri yapılmıştır. Yapılan ölçümlerde bitki boyu en uzun olan takson 163 cm ile Iris pseudacorus, en kısa olan takson 10 cm ile Minuartıa gracilis’tir. Çiçek sayısı en fazla olan takson 54 adet ile Alopecurus myosuroides subsp. myosuroides, en az olan takson ise 1 adet ile Dactylis glomerata subsp. hispanica’dır. Tespit edilen bu türlerin çiçek renkleri turuncu ve sarı ağırlıklıdır. Çiçeklenme süresi genellikle Nisan-Ağustos ayları arasındadır.

Kaynakça

  • Kazaz, S., Baydar, H., Erbaş H., Örücü, Ö., K. 2008. Soğukta Muhafaza ve Kurutmanın Yağ Gülü Çiçeklerinin Uçucu Yağ İçeriği ve Bileşimine Etkileri, Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), 42-48.
  • Serhat Kalkınma Ajansı. 2011. Iğdır Ovası’nda Yeni Bir Fırsat Kesme Çiçekçilik Raporu. http://www.serka.gov.tr/store/file/common/5c7c6690c86e447f48209103e9ccc5d0.pdf. (Erişim Tarihi: 03.06.2015).
  • Arı, E., Akın, H. 2010. Türkiye Kesme Çiçek Sektörü İçin Alternatif Bir Tür Anemone coronaria, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(2), 79–86.
  • Fakir, H., Dutkuner, İ. 1999. Isparta Gölcük Tabiat Parkı Florası Üzerine Araştırmalar. 1st International Symposium on Protection of Natural Environment & Erhami Karaçam (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe var. pyramidata (Acat.) Yaltırık), 23-25 Eylül, Kütahya, 77-87s.
  • Fakir, H. 2006. Flora of Bozburun Mountain and its environs (Antalya / Turkey), Turkish Journal of Botany, 30(3), 149-169.
  • Özçelik, H., Öztürk, Ş. 1999. Contributions to the Flora of Aksu, (Isparta). Bio-Science Research Bulletin, 15(2), 125-140.
  • Özçelik, H. 2000. Studies on Protections of Endemic and Rare Plants of Lakes Region. Bulletin of Pure and Applied Sciences, 19B(2), 93-116.
  • Özçelik, H., Karaca, S., Şan, H. M. 2001. Davras Dağı (Isparta) Florası, Eğirdir Sempozyumu (Tarihi-Kültürel ve Ekonomik Yönleri ile Eğirdir), 31 Ağustos-1 Eylül 2001, Isparta, 665-680.
  • Özçelik, H., Korkmaz, M. 2002. Contributions to the Flora of Sütçüler-Isparta (Turkey), Bio-Science Research Bulletin, 21(1), 1-18.
  • Kara, A., Çakal, Ş., Aygün C. 2009. Doğu Anadolu’da Doğal Yayılış Gösteren Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Hatlarının Karakterizasyonu. Biological Diversity and Conservation, 2(2), 57-64.
  • Kostak, S., Tan, A. 1999. Ege ve Batı Akdeniz Bölgelerinde Yayılış Gösteren Bazı Karanfil Türlerinin (Dianthus spp.) Morfolojisi. Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 9(1), 1-19.
  • Bayram, E., Nia, R. 2005. Geliştirilmiş Sarı Kantoron (Hypericum perforatum L. ) Klonlarının Bazı Agronomik ve Teknolojik Özellikleri, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(2), 11-22.
  • Kaçar, O., Azkan, N. 2004. Sarı Kantoron’da (Hypericum perforatum L.) Hiperisin ve Üst Drog Herba Verimi ile Bazı Morfolojik ve Agronomik Özellikler Arasındaki İlişkiler, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2), 109-122.)
  • Kıtıkı, A., Kesercioğlu, T., Tan, A., Nakiboğlu, M., Otan, H., Sarı, A., O. 1997. Ege ve Batı Akdeniz Bölgelerinde Yayılış Gösteren Bazı Origanum L. Türlerinde Biyosistematik Araştırmalar. Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 7(2), 26-40.
  • Davis, P. H. 1967. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:2, Edinburg, 581s.
  • Davis, P. H. 1982a. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:8, Edinburg, 632s.
  • Davis, P. H. 1982b. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:7, Edinburg, 947s.
  • Davis, P. H. 1985. Flora of Turkey and The East Aegean Islands, At the University Press, Volume:9, Edinburg, 724s.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Güliz Türkmenoğlu

Hüseyin Fakir

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016

Kaynak Göster

APA Türkmenoğlu, G., & Fakir, H. (2016). Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20(1), 148-154. https://doi.org/10.19113/sdufbed.31845
AMA Türkmenoğlu G, Fakir H. Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. Nisan 2016;20(1):148-154. doi:10.19113/sdufbed.31845
Chicago Türkmenoğlu, Güliz, ve Hüseyin Fakir. “Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme Ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 20, sy. 1 (Nisan 2016): 148-54. https://doi.org/10.19113/sdufbed.31845.
EndNote Türkmenoğlu G, Fakir H (01 Nisan 2016) Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 20 1 148–154.
IEEE G. Türkmenoğlu ve H. Fakir, “Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları”, Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg., c. 20, sy. 1, ss. 148–154, 2016, doi: 10.19113/sdufbed.31845.
ISNAD Türkmenoğlu, Güliz - Fakir, Hüseyin. “Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme Ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 20/1 (Nisan 2016), 148-154. https://doi.org/10.19113/sdufbed.31845.
JAMA Türkmenoğlu G, Fakir H. Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2016;20:148–154.
MLA Türkmenoğlu, Güliz ve Hüseyin Fakir. “Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme Ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 20, sy. 1, 2016, ss. 148-54, doi:10.19113/sdufbed.31845.
Vancouver Türkmenoğlu G, Fakir H. Isparta Yöresinde Doğal Yayılış Gösteren Bazı Bitki Türlerinin Kesme ve Kuru Çiçekçilikte Kullanım Olanakları. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2016;20(1):148-54.

e-ISSN :1308-6529
Linking ISSN (ISSN-L): 1300-7688

Dergide yayımlanan tüm makalelere ücretiz olarak erişilebilinir ve Creative Commons CC BY-NC Atıf-GayriTicari lisansı ile açık erişime sunulur. Tüm yazarlar ve diğer dergi kullanıcıları bu durumu kabul etmiş sayılırlar. CC BY-NC lisansı hakkında detaylı bilgiye erişmek için tıklayınız.