Hydrogeological and Hydrogeochemical Investigation of Water Springs in West of the Şuhut (Afyonkarahisar)

Yıl 2019, , 549 - 559, 25.08.2019

Ayşen Davraz , Yaşar Bal Fatma Aksever , Simge Varol

https://doi.org/10.19113/sdufenbed.548554

Cited By: 1

Öz

In
this study, the hydrogeochemical properties of the water springs in the west of
the district of Şuhut (Afyonkarahisar) were investigated. CaMgHCO₃,
CaNaSO₄, CaNaHCO₃ and CaHCO₃ water types were
identified in spring waters according to analysis results in in the
September-2017 and April-2018. Monthly periodic flow rate measurements were made
between September-2017 and September-2018 in the water springs. The annual base
flow values and the average yields of the water springs are between 311.04–4302.72 m³/year and 0.01-1.81
l/s,
respectively. In the study area, it is observed that the waters do not exceed
the limit values in terms of physical properties and anion-cation contents.
However, the As concentration of the spring waters varies between 6.1-22.9 μg/l.
As increase was determined due to rock-water interaction in all spring waters
except for Kumalar spring. Fe, Mn and Ni contents of the Dedecik spring in
Kayabelen are also above the drinking water standard values. Heavy metal
increases in spring waters are generally geogenic origin in relation to
volcanic rocks. Kumalar spring is the most suitable source for drinking water. It has been determined
that the spring waters are suitable for irrigation water.

Anahtar Kelimeler

Water spring, Hydrogeochemistry, Hydrogeology, Şuhut

Şuhut (Afyonkarahisar) Batısı Su Kaynaklarının Hidrojeoloji ve Hidrojeokimyasal İncelemesi

Öz

Bölgede
kaynak sularının sulama suyu olarak kullanıma uygun olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmada, Şuhut (Afyonkarahisar) ilçesi
batısında bulunan su kaynaklarının hidrojeokimyasal özellikleri incelenmiştir. Kaynak
sularından Eylül-2017 ve Nisan-2018 dönemlerinde yapılan analiz sonuçlarına
göre CaMgHCO₃, CaNaSO₄, CaNaHCO₃ ve CaHCO₃
su tipleri tespit edilmiştir. Su kaynaklarının Eylül-2017 ve Eylül-2018
arasında aylık periyodik debi ölçümleri yapılmıştır. Kaynakların yıllık baz
akım değerleri 311.04–4302.72 m³/yıl
ve ortalama debi değerleri 0.01-1.81 l/s arasında değişmektedir. Kaynak
sularının genel olarak fiziksel özellikleri ve anyon-katyon içerikleri
açısından içme suyu sınır değerlerini aşmadığı görülmektedir. Ancak, kaynak
sularının As konsantrasyonu 6.1-22.9 μg/l arasında değişmektedir. Kumalar kaynağı ve
Deveyatağı kaynağı dışındaki bütün kaynak sularında kaya-su etkileşimine bağlı
olarak As artışı tespit edilmiştir. Kayabelen’de bulunan Dedecik kaynağının Fe,
Mn ve Ni içerikleri de içme suyu standart değerlerinin üzerindedir. Kaynak sularındaki ağır metal artışları
genelde volkanik kayaçlarla ilişkili olarak jeojenik kökenlidir. Kumalar
kaynağı içmesuyu olarak kullanıma en uygun kaynaktır.

Anahtar Kelimeler

Su kaynağı, Hidrojeokimya, Hidrojeoloji, Şuhut

Kaynakça

• [1] Balcı, V., 2011a. 1:100000 ölçekli jeoloji haritaları Afyon-L25 paftası. MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Daire Başkanlığı, Rapor No: 161, Ankara.
• [2] Balcı, V., 2011b. 1:100000 ölçekli jeoloji haritaları Afyon-L24 paftası. MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Daire Başkanlığı, Rapor No: 162, Ankara.
• [3] Öztürk, E.M., Öztürk, Z., 1989. Balçıkhisar-Karaadilli (Afyon)-Dereköy (Isparta) Dolayının Jeolojisi. MTA Genel Müdürlüğü, Derleme Rapor No.8946.
• [4] Bal, Y., 2019. Şuhut (Afyonkarahisar) batısı su kaynaklarının hidrojeoloji ve hidrojeokimyasal incelemesi. SDÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 91s, Isparta.
• [5] Piper, A. M.,1944. A Graphic Procedure in the Geochemical Interpretation of Water Analyses. Trans. Amer. Geophys. Union, vol. 25, p. 914-923.
• [6] TSE-266, 2005. İnsani Tüketim Amaçlı Sular. Türk İçme Suyu Standartları TS 266 sayılı standart -Türk Standartları Enstitüsü –Ankara.
• [7] WHO, 2011. Guidelines for Drinking-Water Quality, 4th Edt., World Health Organization, WHO Library Cataloguing-In-Publication Data, ISBN 978 92 4 154815 1.
• [8] Wilcox, L.V. 1955. Classification and Use of Irrigation Waters, USDA Circular No. 969, P 19.
• [9] Eaton, F.M., 1950. Significance of Carbonate in Irrigation Water. Soil Sci, 69(2), 123–133.
• [10] Richards, L.A., 1954. Diagnosis and Improvement of Saline Alkaline Soils, US Department of Agriculture, HandBook 60 (160).
• [11] Doneen, L.D., 1964. Water Quality for Agriculture. Department of Irrigation. University of Calfornia, Davis, 48.
• [12] WHO, 1989. Health Guidelines for the Use of Wastewater in Agriculture and Aquaculture. In: Report of a WHO Scientific Group: Technical Report Series 778, WHO, Geneva, p 74.
• [13] Szabolcs, I., Darab, C., 1964. The Influence of Irrigation Water of High Sodium Carbonate Content on Soils. In I. Szabolics (Ed.), Proc 8th International Congress Soil Science Sodics Soils, Res Inst Soil Sci Agric Chem Hungarian Acad Sci, ISSS Trans II, 1964, 802–812.
• [14] Eriksson, E., 1981. Aluminium in Groundwater Possible Solution Equilibria, Nordic Hydrology, 12, 43-50.
• [15] Güneş, C., Tokgöz Güneş, S., 2011. Asit Drenajının Jeokimyasal Modellenmesi. 4. Madencilik ve Çevre Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 2-3 Haziran 2011.
• [16] Aksever, F., Davraz, A., Varol, S., 2019. Sandıklı ve Şuhut (Afyonkarahisar) Havzalarında Karstik Su Kaynaklarının Sürdürülebilir Kullanımı ve Su Yönetimi. Tübitak-3001, 116Y389 nolu Proje Sonuç Raporu, 195s, Isparta.